ภาพในอดีต จริงๆ แล้วไม่เคยจากเราไปไหน
มันอาจจะซุกอยู่ที่ซอกใดซอกหนึ่ง
ในลิ้นชักความทรงจำ
ถ้าเราไม่คุ้ยมันออกมา
ก็จะไม่รู้ว่ามันอยู่อย่างนั้นมาตลอด...
จาก : แฟนฉัน แด่ความทรงจำในลิ้นชัก
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อหลายวันก่อน ผมจัดระเบียบไฟล์ในฮาร์ดดิสก์
ผมพบเจอไฟล์เก่าๆ งานเก่าๆ ที่ผมเองก็ลืมมันไปแล้ว
วันนี้ผมจัดระเบียบหนังสือบนหัวเตียง
ผมพบกับสมุดเก่าๆ เล่มหนึ่ง ข้างในจดบันทึกอะไรไว้ตั้งมากมาย
ข้อความ ที่ผมเองก็ลืมมันไปแล้ว
เห็นเขาแสดงงานกัน ก็ได้แต่เข้าไปอ่านของเขาเงียบๆ
รู้สึกตื่นตาตื่นใจ ที่ได้เห็นผลงานของน้องๆ อายุน้อยๆ หลายๆ คน
มันเป็นผลงานที่ผมเองก็บอกกับตัวเองว่า ผมคงจะทำแบบนั้นไม่ได้
แต่วันนี้ผมอยากจะนำเสนอบ้าง แม้ว่างานของผมจะไม่สวยงาม ไม่โดดเด่น
ดูธรรมดาในสายตาของใครๆ
แต่อย่างน้อย ในงานของผมหลายๆ ชิ้น ผมก็เททั้งหัวใจทำมัน
ผมจ้องมองผลงานธรรมดา ยิ้มกับมันได้นานๆ โดยไม่เบื่อ
ผมอยากถ่ายทอดความรู้สึกเหล่านี้ผ่านออกมาสู่สายตาของใครหลายๆ คน
เพียงเพื่อหวังว่า จะมีใครสักคนสัมผัสได้กับอารมณ์และความรู้สึกของผมในขณะนั้น
กับงานที่ผมทำเพื่อตัวเอง และ ใคร.. สักคน
วันนี้ผมตั้งโพสต์นี้ขึ้นมาเพื่อเป็นการกระตุ้น
กระตุ้นว่า ผมมีอีกหนึ่งภาระที่จะต้องรับผิดชอบแล้ว
ชีวิตเรื่อยเปื่อยของผมต้องขยับตัวแล้วนะ
แล้ววันหนึ่งผมจะเอาผลงานมาแสดงครับ
เร็วๆ นี้ ...
