ของอู๋ส์ ผมดูแล้ว อ้างว้างมากกว่าเหงานะครับ
และรู้สึกอีกต่อมา คือ อย่างไรก็ไม่รู้ บอกไม่ถูก
จะว่าเหงา ก็ไม่เหงาแฮะ จะว่าไม่เหงาก็ไม่ใช่อีก
มันเป็นภาพที่ออกแนว เพื่อชีวิต นะครับ
คือเห็นฟ้าแล้ว มันน่าจะเหงานะ
เพราะปกติเห็นท้องฟ้าแล้ว ต้องเหงา
ถ้าไม่เหงาก็ต้อง ว่าเหว่แหละ
แต่นี่เห็นฟ้า เริ่มบิ้วได้กำลังจะเหงาแล้ว
ดันมีเครนมาอีก แบบนี้เหมือนอารมณ์ คิดถึงบ้านเลย
เหมือนแรงงาน บ้านไกล นั่งรถไฟจากบ้านมา
เป็นระยะทางไกลลิบๆ มองฟ้าแบบนี้แล้ว
ทำน้ำตาตกได้เชียว ว่าแล้วก็ ใช้มือถือเติมเงินโทรกลับบ้าน
ผมมองภาพนี้แล้ว จินตนาการต่อไปว่า
ข้างล่างของเครนนั้น มีอะไรอีกนะ
อีกกี่ชีวิต ที่ดิ้นรนใต้เครยสร้างเมือง
เพื่อรองรับคนอีกชนนั้นนึง
ผมว่า งานชิ้นนี้
ว่าเหว่ ครับ
