ขอบคุณคุณภาณุพันธุ์ครับ
ชื่อภาพ: หม่น...
ติชมตามสะดวกครับ
ขออีกทีละกันนะคะ
พอดีอ่านคอมเมนท์หลายๆคนแล้วรู้สึกต่อมอธิบายมันกระตุกเหลือเกิน
ภาพนี้ บอกเรื่องราวน่าฟังเลยล่ะ
ให้สังเกตุจากเนื้อเรื่องที่มาจากห้องที่ค่อนข้างมืด
การมาเจอแสง มันเหมือนได้พบหนทาง
แต่ด้วยความที่แสงตรงนี้ มันไม่ใช่แสงในตอนเช้า ที่มีความเข้มจัดๆ
มันดูเป็นแสงหม่นๆ เหมือนแม้ออกจากห้องที่มืดมิดไม่มีใคร
ไปพบทางสว่าง ก็เหมือนว่า ทางตรงนั้น
ก็พร้อมจะมืดลงอีกครั้งนึง
ในการถ่ายภาพมาลงหัวข้อเหงานี้
ส่วนมากจะแตกกระจาย เบี่ยงประเด็นกันไปเสียเยอะ
ก็เห็นจะมีรูปนี้ และรูปคุณลุงที่นั่งอยู่ตรงขอบหน้าต่างในรถไฟ
ที่เข้าเค้า เลยอยากจะชมเยอะๆ
เก่งมากๆ
