ชื่อภาพ : ตัวเอง
มาจากการหาอะไรที่มันรู้สึกเหงา
อยู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ ว่าเออ กูนี่แหละเหงา ก็เลยเอากล้องหันเข้าหาหน้าตัวเองแล้วกด
ภาพออกมาเหงาหรือเปล่าไม่รู้ แต่คนในรูป ตอนนั้นโคตรเหงาเลย
ดีนะ ที่ไม่มีขี้มูก
ผมมองก็ไม่เหงานะโอ้เอ้
ถึงแม้คนจะเหงา แต่รูปก็ไม่เหงาแฮะ
มุมเงย มันอลังกาล มันยิ่งใหญ่
คนยิ่งใหญ่ ใหญ่ยิ่งโดยจริตแล้ว ต้องไม่เหงา
ราชา ต้องไม่เหงา แม่ทัพต้องไม่เหงา
แม้จะเหงา แต่ต้องไม่เหงา (งงไหมนี่)
ผมดูรูปนี้แล้ว ออกจะเหมือนว่า กังวล
กังวลในอนาคต กังวลในทิศทางที่จะไป
และเรื่องราวที่จะมาถึง อะไรทำนองนั้นนะครับ
