นี่ผมเข้าใจผิดมาตลอดเลยนะครับ
ว่าพวกสระบนล่างอะไรนี่เพิ่งมามีในยุคหลังๆ
(คิดว่าเมื่อก่อนเราเขียนบรรทัดเดียวจอด)
ขอบคุณมากๆ ครับ เป็นนักวิจัยค้นคว้าได้ถึงกึ๋นมากๆ เลย
เท่านั้นยังไม่พอ ยังเอาความรู้มาเผยแพร่ต่ออีกแบบไม่กั๊ก
สุดยอดครับ
สมัยเรียน เรื่องพวกนี้น่าเบื่อมากเลยนะครับ แต่ตอนนี้อยากรู้เอง ศึกษาเอง นี่มันโคตร
http://e-book.ram.edu/e-book/inside/html/dlbook.asp?code=FL348อ่านแล้วภูมิใจในบรรพบุรุษจริงๆครับ
ส่วนเรื่องแชร์นี่ ต้องขอบคุณ คุณแอนและเพื่อนๆมากกว่า
ถ้าไม่มีที่นี่ ผมคงไม่มีฟอนต์ภาษาไทยเจ๋งๆไปใช้งานตกแต่งภาพ
ผมเรียน IT มา ก็เลยไม่ใช่แนวออกแบบฟอนต์สวยๆ แต่อยากเอาความสามารถที่ซ่อนอยู่ของฟอนต์ มาปลดข้อจำกัดต่างๆเพื่อให้เราใช้ภาษาไทยได้เต็มที่กว่าที่เคย พอทำได้บ้าง ก็อยากอวด
เอ๊ย! ก็เลยอยากแชร์ประสบการณ์ เผื่อเพื่อนๆ พี่น้อง เอาไปต่อยอดครับ เช่น ฟอนต์จารึกบาลี นี่รองรับแค่คำบาลี "ขอมบาลี" ถ้าเอาไปเขียน "ขอมไทย" ยังผิดอยู่มาก ต้องทำเพิ่มอีกเยอะเลยครับ เนื่องจากภาษาบาลี มีข้อกำหนดชัดเจนไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ดิ้น ไม่อิสระเหมือน ภาษาไทย แถม ทั้งขอมไทย และไทยโบราณ ยังมีการเขียนอักษรย่อ พิเศษๆ งอกออกมากอีกเพียบเลย ตามยุคสมัยที่เปลี่ยนไปครับ ... สุดท้ายมาหายตอนมีการพิมพ์นี่แหละ