ระยะนี้
ตามอ่านงานเขียนของ "ชาติ กอบจิตติ" --- ผู้แต่ง -เวลา-, -คำพิพากษา-(ซีไรท์)
(พอดีมีโอกาสไปแว้บๆ แถวบ้านเค้ามาก็เลยเห่อเป็นพิเศษ เล่มไหนอ่านแล้วก็หามาอ่านใหม่หมด)
"เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า ดาดาว" และ "จรูญจรัสรัสมีพราว พร่างพร้อย"
---รวมเรื่องสั้นแนววิทยาศาสตร์ของพี่วินทร์ เลียวฯ
ถ้าอ่านแค่ชื่อหนังสือจะไม่รู้เลยว่า "นี่มันเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์นะยะหล่อน" สื่อให้หวนนึกถึงหนังสือรวมโคลงกลอนซะอย่างนั้น
อ้อๆ แล้วก็ "รอยเท้าเล็กๆของเราเอง" คิดอะไรดีๆได้หลายอย่างจากเล่มนี้(ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เคยทำได้
)
เมื่อวาน วันนี้ พรุ่งนี้ มะรืนนี้
นวนิยายสืบสวนสอบสวน(ฆาตกรรมมีปม โหดเหี้ยมอำมหิตผิดมนุษย์
-เวอร์)ชุด ไมรอน โบลิทาร์(ชื่อนักแสดงนำ-จินตนาการได้ว่าหล่อมาก)
1.หลง 2.กลลวง 3.เลห์ 4.แค้น
โดย ฮาร์ลาน โคเบน
---ใครชอบอ่านแนวสืบสวนแต่มีมุขให้ขำๆ (แถๆ ฝืดๆ บ้าง) ไปตลอดทาง แนะนำนี่แหละ
---ดีกว่าเล่มอื่นๆ(บ้าง)ตรงที่เห็นวิธีการเก็บรวมหลักฐานข้อมูลมากมายที่ดูท่าทางจะเป็นไปได้จริงในโลกมนุษย์
(บางเล่มเค้าสืบได้แบบไม่ค่อยน่าเชื่อ)
คืนนี้อ่านชีววิทยา
เพิ่งอ่านเดธโน้ตรอบสองจบ
ต่อด้วยโคนัน 53
เทรุ 15
นิยายอีก
จะสอบๆ ท่องไว้ๆ
/อ่านเรื่องความสุขของกะทิ ภาคตามหาพระจันทร์จบละค่ะ
เชียร์ให้สองเล่มนี้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วอิ่มเอมใจดีจัง ใจตรงกันเลย
...แล้วตูทำงานบ้างรึเปล่า(วะ)เนี่ย
