ฮาคูน่า มาทาท่าครับ
ความเครียดในระดับนี้ ในตอนนี้ยังเป็นถึงขนาดนี้
โตๆ ขึ้นนี้อันตรายนะเต่า
วัดช่วยได้นะ
ผมก็ว่างั้นครับ
สมัยก่อนยิ่งกว่านี้ครับ เรื่องความเครียด
ช่วงที่ผมยังถามหาอยู่ว่าจะเกิดมาทำไม ตอนนั้นเครียดมากแต่ไม่ีมอาการครับ
เดี๋ยวนี้ไม่มีคำถามแบบนั้นในสมอง งานก็ไม่เยอะเท่าไหร่
ปัญหาคือผมใช้ความอดทนในการอยู่กับคนมากๆ เลยครับ
ผมทนถูกอาจารย์เฮงซวยใช้งานมา 2 ปีถ้วน (ถ้าแต่ก่อนผมก็จะแก้แค้น แต่ผมอดทน)
พยายามคิดให้ตัวเองสบายใจกับการจัดการงามชุมนุม ซึ่งต้องทะเลาะกับคนทุกวันจริงๆ
ผมทนในสิ่งที่ทรมานที่สุดก็คือทนการไม่เป็นตัวเองครับ (เฮ้ย ไม่ใช่เกย์)
ผมจะต้องคิดแบบที่ไม่ชอบ ต้องทำแบบที่ไม่อยากทำ ต้องหัวเราะกลบเกลื่อน
โดยไม่ปริปาก ไม่บ่น หรือใช้ความรุนแรง ใช้คำหยาบคาย เพราะผมคิดว่ามันไม่ดี
สรุปแล้วความผิดพลาดอย่างนึงของผมคือ ผมไม่ระบายออกครับ
กำลังหาวิธีระบายความอัดอั้นอยู่ (โดยไม่ฆ่าใคร)
อย่างไรก็ดี... ผมว่าการสงบจิตสงบใจเป็นทางออกระยะยาว