เรื่องของ นม นี่เป็นปัญหาของมนุษยชาติมานมนานแล้วครับ
เราจะสังเกตได้ว่า ตัวพิมพ์หลายๆ ตัวมันจะมีลักษณะต่างจากที่เราเขียนด้วยลายมือ
อย่างเช่น น ที่เอาขมวดล่างไปซ่อนอยู่แทนที่จะปลิ้นตามใจเหมือนลายมือเรา
สาเหตุเพราะนั่นเป็นข้อจำกัดของเทคโนโลยีครับ
แต่ก่อนเราใช้หัวตะกั่วมาเรียงพิมพ์ ดังนั้นเราจึงเห็นได้ว่าตัวอักษรแต่ละตัวจะเป็นบล็อกๆ
เหมือนกับที่เห็นในเครื่องพิมพ์ดีดนั่นแหละครับ แต่ละตัวจะมีระยะห่างให้หายใจทั้งด้านหน้าด้านหลังพอๆ กัน
นั่นเป็นการแก้ปัญหาเรื่องช่องไฟที่มีข้อจำกัดทางเทคโนโลยีมาบังคับ
แต่พอมาถึงสมัยนี้ใช้คอมพิวเตอร์ มีคำว่า Kerning มาช่วย ก็ทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นมากมายก่ายกอง
วกกลับมาถึงคำว่า นม
จริงๆ แล้วเท่าที่เทคโนโลยีของฟอนต์จะอำนวย
ตอนนี้เราก็สามารถออกแบบให้ น มีตูดยื่นไปข้างหลัง 3 กิโลก็ได้ครับ
เพราะด้วยคำสั่ง Opentype สามารถสั่งให้หนูรู้ว่า ถ้าหนูไปเจอตัวอะไรสักอย่าง เช่น ม้า
"ถ้าหนูไปเจอม้า หนูต้องแขม่วตูดเข้ามาหน่อยนะ เพราะของพี่ม้ามันยาว"
เป็นเช่นนี้แล
แต่ส่วนขยายเรื่อง OpenType ก็ต้องไปศึกษาหาอ่านเอาในอีกบทความนึงเอาเองนจ๊ะ
ทว่า!!!!!!!!!
เวลาออกแบบตัวอักษรก็อย่าลืมเผื่อใจไว้ก่อน ว่า
โปรแกรม
ไม่ทุกตัวนะครับที่สนับสนุน Kerning และ OpenType
ตัวอย่างง่ายๆ ก็เช่น แฟลชหน้าพรีวิวฟ๐นต์ของเว็บนี้เองแหละ ที่ไม่สนับสนุน
ดังนั้นเวลาคุณคิดจะทำงานออกมาให้ดูดิบดี
ต้องเผื่อว่าคนที่เขาเอาไปใช้นั้นจะเอาไปใช้กะโปรแกรมอะไร ฉลาดแค่ไหน
เพราะถึงทำรถไถออกมาให้แรงเร็วจัด ฟังก์ชั่นสารพัด ฟังเอ็มพีสามได้ขณะไถนา
แต่ตาแม้นยายมีเอาไปแค่แทนควาย เท่านั้นก็ตรมหนักหนาแล้วครับ
จึงเรียนมาเพื่อทราบและโปรดพิจารณา