ตอนทำงานอะไรสักอย่างไม่รู้
ด้วยความเซ็งจากความจุกจิกเรื่องมากของลูกค้า
และไอเดียในการออกแบบอันหลุดโลกของเขา
เลยมานั่งดูหนังยูบีซีแก้เซ็ง พอดีมันเอารักออกแบบไม่ได้มาฉาย
ดูจบ พี่ผมก็พูดถ้อยคำที่เรียบง่ายออกมาคำนึง
"ลูกค้า ออกแบบไม่ได้"
แล้วก็หันหลังกลับไปทำงานต่อ
รู้สึกว่าฟังแล้วเกิดพุทธิปัญญาขึ้นมาทันที
คล้ายๆดวงตาเห็นธรรม คิดได้ดังนั้นก็สมองปลอดโปร่ง
หันกลับไปทะเลาะกับอาฟเต้อเอฟเฟ็คต่อ