ของผม โจโจ ครับ เป็นของเก่าของน้าที่ไม่ได้ใช้มานาน แต่ก็ทำให้ผมรักการเล่นดนตรีอย่างไม่รู้ตัว
พูดถึงเรื่องกีตาร์ ขอพล่ามเลยระกันนะครับ
คงไม่มีใครอ่านหรอก แต่อยากเล่า..
ตัวแรกที่เคยแตะ ไม่ใช่ยี่ห้อนี้หรอกครับ
แต่ถ้าใครที่เคยเริ่มหัดเล่นเมื่อประมาณสิบกว่าปีที่แล้ว
คงจะเคยมียี่ห้อนี้ผ่านมือมาเหมือนๆกัน..
หัดเล่นครั้งแรกตอนอยู่ ป.6 ครับ
เพื่อนไปคุ้ยเอามาจากในห้องเก็บของบ้านมัน
เป็นของเก่าของน้ามันอะไรซักอย่างนี่แหละ
ยี่ห้อยามาฮ่า รุ่น C40 ครับ (เพิ่งมารู้เอาตอนโตแล้ว)
แต่สภาพตอนที่ขุดมันออกมานั่น.. สุดยอดมากๆ
ก็คือ รอยเพียบ ฝุ่นเขรอะ หยากไย่ขึ้นแล้วก็ถลอกปอกเปิกไปหมด
ส่วนบอดี้ด้านหลังหย่องมันเปิดอ้าออกมา
แล้วหย่องก็แง้มเอามากๆด้วย
(เนื่องจากว่า C40 เป็นกีตาร์คลาสสิคต้องใส่สายไนล่อน
แต่เจ้าของเค้าเอามาใส่สายเหล็กที่ใช้กะกีตาร์โฟล์ค บอดี้มันก็เลยทนแรงดึงไ่ม่ไหว)
ก็ช่วยกันโมดิฟายกับเพื่อนครับ จนมันพอใช้ได้นั่นแหละ
แล้วก็ไปหาซื้อหนังสือเพลงมาหัดเล่นกับเพื่อน
จำได้ว่าเพลงแรกที่หัดเล่นตอนนั้นคือเพลง "หลอกใช้" ของพี่หรั่ง ร็อคเครสตร้าครับ
เพลงนี้อยู่ในคีย์ C คอร์ดมันเลยจะง่ายๆหน่อย แต่ก็มีที่ยากมาคอร์ดนึงครับ ก็คือคอร์ด F
(เชื่อว่าแทบทุกคนน่าจะมีปัญหากะคอร์ดนี้เหมือนๆกันมั้งครับ สมัยหัดเล่นกันใหม่ๆ)
ก็หาวิธีจับเอาจนได้แหละครับ (ขนาดคอร์ด G ตอนนั้นยังจับสายหนึ่งเส้นเดียวเลย)
ก็หัดเล่นง้องแง้งกันไปเรื่อยเปื่อยแหละครับ คนสงคนสอนก็ไม่มี
สายเส๋ยไรก็ตั้งไม่เป็น..
เ่ล่นไปได้สักพักครับ น้ามันก็มาเอาคืนไป..
(ใจร้ายโคตรๆ ตอนมันพัังอยู่ไม่เห็นมาดูดำดูดี)
เพื่อนมันก็เลยอ้อนแม่ให้ซื้อให้ใหม่ครับ แล้วก็ได้เป็นยี่ห้อ JoJo นี่แหละ
ลายก้างปลาสีแดงเลือดนกครับ..
(รุ่นๆผมน่าจะเคยเห็นกัน)
ก็ไปเล่นอยู่กะมันได้พักนึงครับ (เกรงใจมันเหมือนกันนะ เหมือนไปแย่งมันเล่นไงไม่่รุ)
แต่ด้วยความพยายามครับ จึงมักจะไปถามรุ่นพี่ที่โรงเรียนเอาบ่อยๆ
ว่าเพลงนั้นเพลงนี้เล่นยังไงบ้าง แล้วก็เอามาสอนๆมัน
ก็พอลดความเกรงใจลงไปได้บ้าง..
จากนั้นไม่นาน พ่อกะแม่ก็ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดครับ ดีใจมากๆ
(เป็นกีตาร์โนเนมไม่มียี่ห้อครับ แต่ที่บ้านไมค่อยมีกะตังน่ะครับ เค้าซื้อให้ก็บุญโขละ)
ด้วยความที่เป็นยี่ห้อโนเนม เล่นไปนานๆเข้ามันก็เริ่มจะพังครับ ก็เลยต้องจับมันโมดิฟายอยู่บ่อยๆ
เปลี่ยนหย่องใหม่มั่ง ทำสีใหม่มั่ง เปลี่ยนลูกบ่งลูกบิด หางปลงหางปลา สารพัดจะหามาใส่แหละครับ
(เผลอๆ ไอ้อะหลั่ยทั้งที่หามาเปลี่ยนนี่จะแพงกว่าตัวกีตาร์ที่ซื้อมาอีก)
ป่านนี้หายสาบสูญไปไหนไม่รู้แล้วครับ เพราะหลังๆ เอาทิ้งไว้ให้น้องชายหัดเล่นมั่ง
แล้วมันก็ให้เพื่อนที่ไหนยืมไป ก็ไม่รุ ยังเคืองๆอยู่เลยครับ
หลังจากนั้นก็มีผ่านเข้ามาอีกหลายตัวครับ
ทั้ง C40 ตัวใหม่, APEX ที่เป็นแบบหลังเต่า
(ช่วงนั้นจะฮิตกีตาร์หลังเต่าอยู่พักนึงครับ คงพอจำกันได้)
ขายต่อไปแล้วทั้งคู่..
Kimus ที่ซื้อให้แฟนสมัยจีบกันใหม่ๆ
(หลอกซื้อต่อเพื่อนมาครับ ของยังใหม่อยู่เลย เป็นล็อตที่ผลิตมาห้าหมื่นตัวแรกด้วย
เสียงดีมากๆ ซื้อมา 800 บาทพร้อมถุงใส่อย่างดี รู้สึกว่าตัวเองเลวๆยังไงไม่่รุ)
แล้วก็มี Oscar Schmit กับ Takamine (Japan) อีกครับซึ่งโดนเพื่อนชักดาบไป
ตอนนี้อยากได้มากๆครับ ยี่ห้ออะไรก็ได้ซักตัวนึง ไว้เล่นแก้เหงา
ของเก่าไม่เหลือให้เล่นซักตัวเลยครับ ..
ขอบคุณ จขกจ. นะครับ ที่ตั้งจู๋นี้ขึ้นมาให้ได้รำลึกความหลังเก่าๆ
+ ให้นะครับ
