หน้า: [1] 2 3 4
 
ผู้เขียน หัวข้อ: การเคารพรุ่นพี่ในมหาลัย  (อ่าน 21386 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
มีเรื่องอยากระบายค่ะ หมีโหดดดด

คือเดือนทำงานพิเศษอยู่ที่มหาลัย คือทำร้านการ์ตูน
แล้ววันๆนึงก็จะมีเด็กมาแวะเวียนใช้บริการพอสมควร

แล้วแบบ...เดือนก็อยู่ปี 3 แล้วง่ะ
ก็แก่แล้วอะนะสำหรับชีวิตมหาลัย

บางทีเวลามีเด็กมายืมหนังสือ
อย่างปี 1 ปี 2 ไรเงี้ย

เวลามันมองจิกๆ ไม่ก็พูดห้วนๆ ไม่มีหางเสียงบางทีรู้สึกหงุดหงิดจังเลยค่ะ ง่ะ
รู้สึกแบบว่า เออ ทำไมเดี๋ยวนี้คนเรามันพูดกะคนอื่นนี่มันไม่มีมารยาทขนาดนี้เหรอ

ขอแตกเป็นประเด็นถามเลยละกันนะคะ
- เดือนคิดมากใช่มะ หรือว่ามันเป็นปกติ งง
แต่เดือนว่าการที่คนเราสุภาพ พูดคะพูดครับซะหน่อยมันไม่น่าจะเสียหายอะไรนะ
คือเดือนมองว่ามันไม่ใช่แค่รุ่นพี่รุ่นน้องอย่างเดียวง่ะ เวลาไปร้านอาหารหรือไปใช้บริการอะไรซักอย่างนี่
ก็ไม่ควรดูถูกผู้ให้บริการจริงมะ
อย่างในละครที่คุณหญิงคุณนายจิกหัวคนใช้เนี่ย ง่ะ

- เรื่องรุ่นพี่รุ่นน้องเนี่ย
• มีรุ่นน้องโรงเรียนอยู่ 2-3 คน
เวลาอยู่ในโรงเรียน เจอกันมันก็เฉย
แต่พออยู่มหาลัย เจอทีไรไหว้ปะหลกๆ ง่ะ

ที่มหาลัยอื่นเป็นไงไม่รู้นะ
แต่ที่นี่ (บางคณะ - เช่นคณะเดือนเป็นต้น) เค้าสอนให้น้องเคารพรุ่นพี่
แต่แค่แก่กว่าปีเดียว ไม่ต้องไหว้ตูขนาดนั้นก็ได้ ง่ะ

แค่ทัก แค่คุยดีๆ มีหางเสียงมั่งก็พอ สำหรับเวลาไม่สนิทน่ะนะ 
ถ้าสนิทกันเมื่อไหร่ก็อีกเรื่องนึง

• มีน้องคนนึงมาเช่าการ์ตูนตั้งแต่มันอยู่ปี 1
พอมาปี 2 รู้ว่าอยู่คณะเดียวภาคเดียวกะเดือน
หลังจากนั้นพอเจอกัน มันก็ไหว้ปะหลกๆ ทันที ง่ะ
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
มันอยู่ กับตอนประชุมเชียร์ล่ะมั้งเดือน

อย่างคณะชั้นอ่ะ จบกันไปหลายปีแล้วกลับมายังไหว้รุ่นพี่ปะหลก ๆ อยู่เลย   ฮิ้ววว

ปล. ส่วนเด็กที่ไม่มีมารยาท นี่บางทีมันก็สันดานส่วนตัวนะ
อย่าว่าแต่รุ่นพี่เลย กับรุ่นลุงรุ่นป้า บางทีมันก็ไม่มีสัมมาคารวะ  ยิ้มน่ารัก
บันทึกการเข้า
 ยิ้มน่ารัก เห็นด้วยกับจอย สันดานคือสันดานจ่ะ 
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
ที่คณะที่ตูจบมา
ตอนเข้ามาปีหนึ่งวันแรกตูก็ไหว้พี่เหมือนกันนะ
แล้วพี่เขาก็จะบอก .. เฮ้ย ไม่ต้องไหว้ พี่นะไม่ใช่พระ

ตั้งแต่นั้นมาความเคารพในแบบที่ควรเคารพมันก็เลยก่อตัวนึ้นมาเองน่ะ
นึกออกมะ เป็นความเคารพที่ตรงข้ามกับที่นักการเมืองเจอกัน
แล้วไหว้ไว้ก่อน โดยที่ไม่ได้นับถือกัน เผลอๆ ลับหลังด่าพ่อ ส่งมือปืนไปยิงด้วยซ้ำ

จนถึงตอนนี้จบมาเจอรุ่นพี่แก่ๆ ก็ยังอยากไหว้อยู่ แต่ก็เขินๆ ..
เอาวะ ไหว้ก็ได้

ป.ล.หนึ่งในประเด็นที่เดือนถามนี่แหละ
ที่เป็นหนึ่งในเหตุที่ตูเกลียดละครประเภทคุณนายกับคนใช้
คือมันสร้างค่านิยมแบบ "คนชั้นล่าง" - "คนไร้การศึกษา"
ทั้งที่เราๆ ที่นี่ก็รู้กันว่าอะไรควรอะไรไม่ควร แต่บางคนมันไม่ไง
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
แอนตอบดีว่ะ   ปลื้ม
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
พี่ว่าคนที่เขามองจิกเพราะเค้าไม่รู้ว่าน้องเดือนเป็นคนในม.รึเปล่า
แบบนึกว่าเป็นแค่เด็กเฝ้าร้าน(ซึ่งถึงอย่างนั้นก็ไม่ควรทำอยู่ดี)
บวกกับน้องเขามีปมด้อยทางสังคมรู้สึกต่ำต้อยอยู่ตลอดเวลา
พอเจอคนที่คิดว่าจะเหนือกว่าได้ก็เลยจิกซะสุดฤทธิ์
ทั้งๆที่จริงแล้วหล่อนนะไม่มีอะไรเหนือกว่าสักนิดเดียว
ปล่อยให้เป็นบัวในตมเป็นอาหารเต่าอาหารปูไปซะเถอะ  ชิ






(แอบเดือดแทน+แอบระบายอารมณ์)  กร๊าก

กรี๊ดแอนแอบซึ้ง  กรี๊ดดดดด  คิดถึงคณะจัง
บันทึกการเข้า

ความสวยไม่รับประกัน แต่ความมันเดี๊ยนรับรอง
คือยังไงดี อย่างจอยเนี่ยลูกแม่ค้า
เวลาวันหยุดบางที เราก็ไปช่วยแม่ขายของในตลาด
แล้วไม่รู้สังคมไทยเป็นอะไร หลายคนถึงเหยียดอาชีพนี้ มองว่าการศีกษาต่ำหรืออะไรก็ตามต่ำ
เวลาซื้อของเค้ามาซื้อของเนี่ย ก็บ่อยบ้างที่จะโดนแบบเดือน

บางทีไอ้คนที่ทำท่าทางแบบนี้ใส่เนี่ยมันเด็ก  ดูแล้วยังไส่คอซองอยู่เลย
ไม่อยากคิดว่ามันคิดแบบนี้แล้วมันจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่แบบไหน

อีกประเภทที่จะเจอบ่อยเลย สำหรับคนต่างจังหวัดแบบจอย
คือพนักงานในห้างสรรพสินค้า ไม่รู้เค้าใช้อะไรตัดสินคน กัน


บันทึกการเข้า
ไม่ใช่อะค่ะพี่พลัม
คือส่วนใหญ่คนที่ทำงานร้านนี้ก็เป็นเด็กนศ. กันหมนะ
บางวันเดือนยังใส่ชุดนศ.ไปทำงานเลย

ที่คณะที่ตูจบมา



นึกออกมะ เป็นความเคารพที่ตรงข้ามกับที่นักการเมืองเจอกัน
แล้วไหว้ไว้ก่อน โดยที่ไม่ได้นับถือกัน เผลอๆ ลับหลังด่าพ่อ ส่งมือปืนไปยิงด้วยซ้ำ


เออ เวลาเดือนพูดกะลูกค้า เดือนก็พูดสุภาพนะ
แต่หน้ามันออกดุๆ ไปหน่อย
เคยถูกคอมเมนต์เหมือนกันว่า เออ พูดดีก็จริงนะ แต่ดูน่ากลัว ดูเล่นไม่ได้ กร๊าก
คือจะบอกว่าเราพูดสุภาพแบบมารยาทมันก็ใช่ง่ะ
คือมันเป็นนิสัยไงที่เวลาพูดกะคนไม่สนิทก็จะสุภาพไว้ก่อน
บางทีมันเลยดูไม่จริงใจมั้ง

แต่ตอนนี้วางมาตรการใหม่
ใครพูดดีๆ มาก็พูดดีๆ ตอบ
ไอ้น้องคนไหนมาแบบเลวๆ เชิดๆ ก็ไม่พูดจาคะขากะมันละ

ประเด็นที่เดือนอยากจะสื่ออีกอย่างคือ
ไอ้รุ่นน้องที่แบบไม่เคยเคารพตู..แล้วอยู่ๆ ก็มาไหว้แค่สาเหตุว่าอยู่มหาลัยเดียวกัน
หรือเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องคณะกัน...ไม่ชอบง่ะ
เคยเป็นมาแบบไหนก็เป็นแบบนั้นเหอะ เอือม
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
เวลานัทไปซื้อของ นัทก็ คะ หรือไม่ก็ ค่ะ ทุกคำนะ 
แม่บ้านกวาดถูระเบียงหน้าห้อง
บางทีต้องเหยียบที่เค้าถูไปแล้ว ต้องค่อย ๆ ย่อง   ฮิ้ววว
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
ปกติเวลาผมได้ตังทอน ยังขอบคุณแม่ค้าเลย
ชอบมีคนถามบ่อยๆว่าขอบคุณทำไม (เรื่องของกูมีไรมั้ย)
บันทึกการเข้า

ความสวยไม่รับประกัน แต่ความมันเดี๊ยนรับรอง
เรื่องไหว้รุ่นพี่นี่ที่คณะเราสอนและเน้นมากๆ ให้เหตุผลประมาณว่า

เวลาจบไปเป็นครูต้องรู้จักมีสัมมาคารวะ เพราะอาชีพครู ยึดถือเรื่องนี้เป็นสำคัญ

ส่วนตัวแล้วก็ไหว้รุ่นพี่แทบทุกคน รวมถึงรุ่นพี่คณะอื่นๆด้วย

และที่ติดตัวมาถึงตอนนี้ก็มากกว่าการไหว้นะ เป็นการนับถือด้วย
(เคยมีใครไม่รุ้ ถามเราว่าทำไม เรียกพี่แอนว่าพี่ แต่ไม่เรียกพี่โอ้เอ้
อันที่จริงคือ เพราะรู้ว่าตาแอนเป็นรุ่นพี่ ถึงจะเกิดปีเดียวกันก็เหอะ
ส่วนพี่โอ้เอ้นี่ไม่รุ้ว่า อายุเท่าไหร่ ถึงไม่ได้เรียกพี่มาแต่แรก)
บันทึกการเข้า

  ตอนเรียนอยู่ ที่ชมรมจะมีการแสดงออกที่จัดเจนในเรื่องของการมีสัมมาคารวะ รุ่นน้องจะให้ความเคารพรุ่นพี่ เจอะเจอจะยกมือไหว้ให้กันตลอด พอจบออกมาก็เลยติด เจอน้องบางครั้งเราก็ยกมือไหว้สวัสดีก่อน มันชินมันติดมาจากตอนเรียน คือบางทีน้องไม่เห็น พอเราทักน้องเขาก็จะยกมือสวัสดี เราก็ต้องรับไหว้ แต่บางทีเราไม่แน่ใจว่าเขาน้องหรือพี่เราก็ยิงยกมือสวัสดีไปก่อน ยอมรับว่าตอนนั้นมันเป็นไปโดยอัตโนมัติเลย ไม่รู้สึกว่าฝืนหรือเขินอายอะไร

  แต่พอมาช่วงหลังๆ มีน้องหลายคนพอถูกเรายกมือไหว้แล้วไม่ค่อยสบายใจ บอกว่าทักกันธรรมดาตามประสาคนรู้จักกันดีกว่า ผมเองก็เลยเบาๆมือลงไปเหลือแต่คำทักทายกัน

 

 
บันทึกการเข้า

สู่ความโดดเดี่ยว อันไกลโพ้น
ผมไม่ค่อยไหว้รุ่นพี่ตั้งแต่เรียน ปีหนึ่งครั้งแรกแล้วครับ (ตอนนี้ครั้งที่ 4  ฮือๆ~ )

คือยังไงหล่ะ ไม่ใช่เพราะคิดว่าอายุเท่ากันหรอก แต่เหมือนอย่างที่เดือนว่า

พูดกันเพราะๆสุภาพๆดูเคารพกันก็พอ เบื่อรุ่นพี่ที่ต้องให้รุ่นน้องไหว้มัน ที่ครูยังไม่ซีเรียสเรื่องแบบนี้เลย

ปีล่าสุดนี่รุ่นพี่ (ที่มีอายุเป็นน้องผม) บอกว่า ไม่ใช่ไหว้เพราะอายุเยอะอายุน้อย

แต่เราไหว้การที่วุฒิภาวะทางการศึกษา เข้าก่อนเป็นพี่เข้าหลังเป็นน้อง  ง่ะ

ผมเลยบอกว่าผมไม่ไหว้คุณหรอก ผมจะไหว้คุณก็ต่อเมื่อคุณจบไปแล้วได้ปริญญา ผมถึงจะถือว่าคุณมีระดับการศึกษามากกว่าผม

เรียนอย่างคุณจะโดนไทน์วันนี้พรุ่งนี้ผมก็ไม่รู้ ถ้าเกิดคุณโดนไล่ออกไป คุณก็เป็นเด็กที่มีวุฒ ม.6 ธรรมดาๆ คุณจะไหว้ผมรึเปล่า   หมีโหดดดด

นั่นแหล่ะ ปีนี้ผมเลยไม่ผ่านกิจกรรมคณะ เพราะปากดี  กร๊าก  จริงๆผมเป็นคนสุภาพนะ  แต่มันไม่ไหวจริงๆ   คริคริ (แอบมาระบายด้วย)
บันทึกการเข้า



ไหว้คนที่สมควรไหว้

และเคารพคนที่สมควรเคารพ

ครับ

ไม่ได้เอาเกณท์อะไรมาบอก บางทีแค่เห็นก็เคารพและอยากไหว้ขึ้นมาเอง

บางคนเห็นแล้วไม่อยากไหว้ก็ไม่ไหว้

แต่พออยู่ กทม. ก็พยายามไหว้ให้ได้นะ  กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
เรื่องการเคารพ  กับเด็กมหาลัยรุ่นหลังๆนี่ ผมรู้สึกว่าไม่ถูกไม่ควรยังไงไม่รู้(ความเห็นส่วนตัวนะครับกับที่เจอมากับตัวในรอบหลายปี)
ที่นี่...เป็นกันบางคณะที่ผมไม่ชอบเลย   ที่ยังใช้ระบบรุ่นพี่รุ่นน้องแบบที่ผมเรียกว่าไร้สาระ เช่นการซ่อมรุ่นน้อง  เรียกไปวิ่งตากแดดทั้งชุดนักศึกษา  เย็นๆเรียกให้ไปกลิ้งๆในโคลน  เจอรุ่นพี่ให้ใหว้ทุกคนไม่งั้นเจอซ่อม เข้าแถววิดพื้น กระโดดกบ  เอือม คือมันดูเฟคมาก  ไม่เหมือนกับพวกที่มีเครื่องแบบเขาทำกัน แบบนั้นมันสมควรและดูจริงจังกว่า(อยากถามคนที่เคยโดนว่า  รู้สึกยังไงกับรุ่นพี่ที่สั่งให้ทำแบบนี้)

แต่เชื่อมั้ยครับเด็กพวกนี้บางคนไม่เคยไหว้ครูบาอาจารย์  บางคนไม่รู้จักรองอธิการบดีหรือผู้บริหารมหาลัยด้วยซ้ำ้  เดินแทบจะชนยังไม่สนเลยแต่กับรุ่นพี่เจอเป็นกลัวหัวหด ไหว้อย่างงาม 

ปล.บางคณะก็มีพีธีการที่ดูดีเรียบง่าย  แต่ให้ความผูกพันธ์กันมากกว่าเช่น พีธีผูกโบว์ไทของคณะพยาบาล  เจ๋ง
บันทึกการเข้า

โฮ๊ะ  โฮ๊ะ  โฮ๊ะ  โฮ๊ะ
หน้า: [1] 2 3 4
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!