ขอเบิ้ลอีกซักดอก จากประสบกามจริง
หากได้เข้าไปเรียน ชอบหรือไม่ชอบก็แล้วแต่
พยายาม
อย่าเค้นไอเดีย นะครับ
เพราะเค้นให้ตาย มันก็ไม่ออก ถ้าออก มันจะมาแบบติดนู่นติดนี่ ไม่ราบรื่น
แนะให้ว่า ปล่อยสบายๆ ค่อยๆ ดูสิ่งต่างๆ ที่ผ่านไปรอบตัว
แล้วค่อยเอามาจับคิดใหม่ เดี๋ยวก็คิดออกครับ
เด็กศิลป์ส่วนมาก ที่ได้งานมา มักจะไม่ทำเลย ปล่อยดองไว้ก่อน
มีข้อดี และข้อเสียนะ
ข้อดี1. ปล่อยความคิดไปเรื่อยๆ ค่อยๆ กรองแล้วจับมาคิดใหม่
2. งานจะเนียน ละเอียด เก็บเนี๊ยบได้เยอะ (เนี๊ยบหมายถึง เก็บรายละเอียด)
ข้อเสีย1. คิดนาน เนื่องจากเค้นความคิดอยู่นั่นล่ะ มักจะบอด คิดไม่ออก
2. ตามมาด้วยทำงานไม่ทัน ส่งช้า
พยามยาม
อย่าเค้นไอเดีย ของผมหมายถึง อย่าจดจ่ออยู่แต่กับความคิดตลอดเวลา
คิดได้บ้าง แต่ไม่ต้องทุกลมหายใจเข้าออก ถ้าทำแบบนั้นมันจะเครียดได้ เดี๋ยวขี้แข็ง
ค่อยๆ ดู ค่อยๆ คิด
ไปเรื่อยๆ แต่ไม่ใช่เฉื่อยแฉะแบะนะครับ
เดี๋ยวก็ไม่ทันทำงานส่งพอดี อันนั้นเขาเรียกขี้เกียจทำละ
สมมติอาจารย์ให้เวลา 7 วันในการทำงาน :
- 3 วันแรกผมจะปล่อยให้ความคิดมันลอยไปเรื่อยๆ คิดมั่งไม่คิดมั่ง พอวันที่ 4 ผมจะเริ่มโน๊ตความคิดละ
ว่าไอ้ 3 วันที่ผ่านมา มีอะไรในหัวบ้าง แล้วเก็บมาผสมกันครับ 4 วันเริ่มทำงานได้แล้ว
- 3 วันหลังที่เหลือ นั่งทำทีละจุดครับ จะเอาโครง หรือสี หรือองค์ประกอบก่อนก็ว่าไป
3 วันในการทำงานที่เหลือ ถมเถครับ แต่ไม่ใช่ 1 วันที่เหลือแล้วค่อยมาทำ
อย่างนั้นเอาตีนเขี่ยดีกว่า
ให้นึกถึงเวลาถ่ายรูป ถ้ารีบ
งานจะต่างกับค่อยๆ กดภาพ