ทำไมต้องเรียนออกแบบ?

[มังกร]

สำหรับน้องๆ ที่อยากจะเรียนออกแบบ พึงระลึกไว้เสมอนะครับว่า
คุณต้องใช้จินตนาการ (ที่บอกไม่ได้ว่าจะมาเมื่อไหร่) มากกว่าสายการเรียนอื่น

เรียนคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี - มีสูตรตายตัวครับ แต่ถ้าจำสูตรแม่นก็ง่าย
เรียนชีวะวิทยา เภสัช จิตวิทยา ฯ - ต้องท่องตำราให้เยอะๆ จำให้แม่นๆ

แบบนี้เป็นต้น แต่ การออกแบบนิเทศศิลป์ ศิลปกรรมศาสตร์ หรือแขนงที่เกี่ยวกัน
ใช้การดู บวกกับจินตนาการอย่างสุดโต่ง ถึงจะผลิตงานออกมาได้

กดเครื่องคิดเลขแล้วงานศิลป์ไม่ออกมานะครับ
ท่องจำหนังสือจนชำนาญ พอทำงานศิลป์ มันใช้มือตัวเองละเลงนะครับ

เรียนออกแบบ ดูให้เยอะ คนเก่งๆ มีตัวอย่างให้ดู สมควรที่จะดูครับ
ดูเพื่อหาแนวทางของเรา ไม่ใช่จำเขาแล้วลอกมาลงของเรา

เชื่อมั่นในตัวเองครับ 

คิดว่าสู้กับตัวเองยากกว่าอีก จะไปเทียบกับชาวบ้านเขาทำไม

เราเก่งขึ้นหรือไม่เก่งขึ้นก็วัดจากตัวเราในอดีต ไม่ได้เทียบกับคนอื่นในปัจจุบันซักหน่อย

โดนอ่ะ...+

บางทีนั่งขี้อยู่มันก็ปิ๊งไอเดียซะยั่งงั้น

ส่วนใหญ่ผมเกิดไอเดียตอนขี้ซะด้วยสิ

ส่วนมากมันจะมาเวลานั่งรถกลับบ้าน


พักหลังๆงานที่ออกหัวดีไซน์มีไม่มากเลย ส่วนมากมันเป็นงานแก้ปัญหาซะเยอะ

แต่พอปิ๊งกับงานนั้นจริงๆ อินสไปเรชั่นมันจะบันดาลงานออกมาเอง

กลายเป็นว่าตอนนี้ติสมากเกินไปต้องงานถูกอารมณ์มากๆ ลูกค้าถึงจะได้ดีไซน์ไป

[มังกร]

เวลาเกิดไอเดียนี่มักจะเป็นตอนเคลิ้มๆ ใกล้หลับ
เลยมีสมุดกับดินสอติดหัวเตียงไว้ตลอด
พอปิ๊ง ก็คว้ามาจดไว้
เลยไม่ค่อยไ้ด้นอนเป็นเรื่องเป็นราว 

ถามใครก็ได้ครับ (เก้ออาจจะรู้  เพราะอยู่แถวนี้
หรืออาจจะมีเพื่อนที่เรียนอยู่)

คือต้นปีหน้าผมจะไปลงเรียน Short Course
ด้าน Graphic design สำหรับ Beginners
ที่ Central Saint Martins College of Art and Design
คำถามคือ ผมไม่เคยเรียน Drawing มาก่อน
ผมจำเป็นต้องเริ่มฝึกมือก่อนที่จะไปเรียนหรือเปล่าครับ

รายละเอียดของ Course มีดังนี้

Graphic Design - Beginners
David Preston BA (Hons), Oliver Klimpel MA (RCA), Ruth Sykes, Emily Wood

By breaking down the preconceptions of graphic design, this course encourages the development of ideas as well as an understanding of layout and typography. Starting with a number of short observation projects and continuing with a selection of diverse yet interlinking projects, the course will include observational drawing processes, constructive group crits and classroom activities with the enthusiasm of the BA degree course at Central Saint Martins throughout. This course encourages those who are willing to experiment and produce an inventive portfolio, whether for an application to a HND or BA course, or just to refresh themselves and have an enquiring mind. Please note that this is a computer-free zone.

David Preston is a graphic designer working for a range of large and small clients in print, multimedia and web. He gained his degree at Central Saint Martins. Oliver Klimpel is a graphic designer who gained his degree at the Royal College of Art. He set up the design network Buero International and is partner in the design studio Kiosk; work ranging from print, environmental graphics to identities and exhibition design. Ruth Sykes and Emily Wood are co-founders of the REG design studio and are graduates and associate lecturers of the BA (Hons) Graphic Design course at Central Saint Martins. They specialise in creative and fun print design for the arts, education and public sector.

ขอบคุณทุกท่่านที่ช่วยชี้แนะครับ

[มังกร]

ผมไม่เคยเรียน Drawing มาก่อน
ผมจำเป็นต้องเริ่มฝึกมือก่อนที่จะไปเรียนหรือเปล่าครับ

ถ้ามีพื้นไปก่อนก็ดีครับ จะได้เป็นเร็ว ไม่เสียเวลาเริ่มต้นที่นั่น
แต่ถ้าไปเป็นเอาเลย ก็ต้องยอมไปทีละขั้นครับ

[มังกร]

จะว่าไปเท่าที่ผมอ่านมา จากแนวความคิดหลายๆคน
เปรียบเทียบกับประสบการณ์ของตัวเองแล้ว
การเรียนออกแบบก็เป็นเช่นอย่างที่ พี่เก้อ พี่โก้ บอกจริงๆ

การเรียนออกแบบ และชอบทำงานออกแบบมัก
จะเป็นคนที่ขี้สงสัย ประมาณว่าเจอนั่นเจอนี่แล้ว เอ้ย ทำไมไม่เป็นอย่างนี้นะ
ไอ่ราวตรงนี้มีไว้ทำไม ทำไมโถ่ฉี่มันสูงจังหว่า ไว้ให้เด็กล้างหน้าเหรอ
ปุ่มกดตรงนี้กดยากจัง ทำไมมันไม่ออกแบบให้เป็นแบบนี้ๆๆๆวะ
และทำให้คนในวงการนี้มักจะมีความรู้ที่กว้างขวาง ทั้งทางศิลป์และทางศาสตร์
และเป็นนักเสพสื่อตัวยง (ทั้งสื่อบันเทิง สื่อสาระ สื่อสุนทรียะ)

ตอนที่ผมยังเีรียนอยู่ที่ มัธยมศึกษาตอนปลาย ผมเรียนสายวิทย์นี่ล่ะ
แล้วรู้สึกว่า สิ่งที่เรียน เป็นอะไรที่ไกลตัวเกินไป เป็นสิ่งที่มันอยู่นอกตัวเรา
แต่พอผมได้มาเรียนออกแบบ ผมก็ได้เรียนอะไรที่มันคือสิ่งที่ใกล้ตัวเรา
ผมคิดว่าศิลปะและการออกแบบ คือการเรียนรู้ตัวเราเองและเรียนรู้คนอื่นๆอย่างอ้อมๆ
เราได้เรียนอะไรที่แบบว่า เราเห็นมันทุกวันแต่ไม่เคยนึกถึง
ได้รู้ว่าทำไม ทุกสิ่งทุกอย่าง มนุษย์ถึงได้ออกแบบมาไว้อย่างนี้
ทำไมที่เปิดฝาขวดต้องรูปทรงนี้ ทำไมขวดต้องมี Texture ตรงนี้
และพอผมเรียนไปสักพัก ผมก็เกิดความรู้สึกส่วนตัวว่า

นักออกแบบในสายตาผม
มันดูแบบว่ายิ่งใหญ่กว่าเิดิมมาก คือนักคิดที่วางกลไกในงานออกแบบมาแล้ว
หรือจนกระทั่ง นักออกแบบสร้าง Life Style ใหม่ๆให้กับมนุษย์ได้ (ยกตัวอย่างเช่น Sony Walkman)
สามารถทำให้ทุกคนต้องหันมาทำอะไรเหมือนๆกัน เพราะงานออกแบบใหม่ๆได้

การได้มาเรียนออกแบบนั้น  ผมรู้สึกว่า การพัฒนาทางความคิดของผมกว้างไกลขึ้นมาก
เพราะถ้าเราเป็นนักเรียนออกแบบ แล้วผมคิดว่า มันอยู่ในสายเลือดเลยนั่นแหละ
ถ้าเราอินกับการเรียนนะ เห็นอะไรก็จับเป็นองค์ความรู้ได้หมด และมันจะรู้สึกว่าชีวิตมีสีสันขึ้นมาก

ถ้าถามผมว่า ทำไมต้องเรียนออกแบบ
"เพราะว่าถ้าคุณเรียนออกแบบแล้ว คุณจะมองทุกอย่างไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป"

 

ข้อความของ อารี โดนใจมากครับ

ผมเป็นคนช่างสงสัยครับ บางครั้งผมก็สงสัยตัวเอง ว่าสงสัยอะไรหนักหนา(วะ)
พอเรียนออกแบบ มันเหมือนพบตัวเองลึกเข้าไปอีก

ว่า "พอกรูสงสัยแล้วเนี่ย กรูสงสัยไปเพื่ออะไร กรูสงสัยแล้วทำอะไรได้ต่อ"
มันก็ตามมาด้วยการออกแบบครับ ถ้าผมไม่ได้เรียนออกแบบผมคงสัยอยู่แบบนั้น...ไปตลอด


พอได้สงสัย ได้คิด ผมมีความสุขครับ
แต่พอได้เอาความสงสัย ความคิดนั้น เปลี่ยนมันเป็นรูปธรรม
มันมีความสุขมากไปอีกครับ




เรื่องดรออิ้ง เป็นปัญหาชิ้นโตของผมเหมือนกัน ไม่ชอบเลยจริงๆ
แต่เรียนเถอะครับ ดรออิ้งเป็นพื้นฐานของทุกอย่างจริงๆ
มีประโยชน์สารพัดครับ  เกลียดมันไม่ได้ครับ ไม่งั้นจบ

ดรออิ้งไม่เป็น 555

[มังกร]

อยากตามไปเป็นรุ่นร้องพี่แจ็คเหมือนกันแฮะ

[มังกร]

อ่านแจ๊คแล้วชื่นใจ
 

[ดรออิ้งมันจำเป็นไหมถ้าจะเรียนออกแบบ ?ดรออิ้งเป็นพื้นฐานของทุกอย่างในงานออกแบบจริงหรือไม่ ?]

ผมขอออกความเห็นที่อาจจะไม่ตรงกับคนอื่นสักหน่อยแล้วกันครับ
จริงๆมันก็เป็นประเด็นโต้เถียงกับเพื่อนหลายคนแล้วเหมือนกันว่า

ดรออิ้งมันจำเป็นไหมถ้าจะเรียนออกแบบ  ?
ดรออิ้งเป็นพื้นฐานของทุกอย่างในงานออกแบบจริงหรือไม่ ?

ในความคิดเห็นผม(ซึ่งอาจจะผิดก็ได้)

การดรออิ้ง คือการศึกษาความจริงของวัตถุ ที่เราจับต้องได้
ประมาณว่า ทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเรานั้นมีโครงสร้างเป็นเช่นไร รูปร่าง พิ้นผิว
แล้วเมื่อแสงเงาได้ตะกระทบทำกับวัตถุนั้นๆ จะให้ผลเป็นเช่นไร

ดรออิ้งเป็นพื้นฐาน ของทุกอย่างหลังจากนี้ไป ถ้าเราดรออิ้งไม่เป็น เราจะ
- ก็อาจจะไม่เข้าใจเรื่อง Shade ของสีเทาดำเข้มได้ดีนัก ไม่เข้าใจ
- เรื่องการลงสีในงานการ์ตูนว่า ตรงจุดนี้ต้องลงแสงเงาอย่างไร
- ถ่ายภาพขาวดำไม่เก่ง เพราะไม่สามารถบอกค่า Key ของสี Hue ต่างๆได้
- วาดภาพประกอบ บางประเภทไม่ได้
- ออกแบบ Web Interface แล้วหลงแสงเงาเงาหลอก ดู fake
- เป็นปัญหากับการทำงาน Retouch ภายหลัง
ฯลฯ

แต่เอาจริงๆผมคิดว่า มันไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น กับการที่เราดรออิ้งไม่เป็นหรือไม่เก่ง
หลายสิ่งหลายอย่าง ได้ออกแบบมา (โดยเฉพาะโปรแกรมคอมพิวเตอร์เพื่อนการออกแบบ)
ช่วยเหลือคนที่ ไม่คล่องเรื่องแสงเงา บ้างแล้ว ถ้าเรานำมันมาแก้ไขข้อบกพร่อง อุดช่องโหว่
ก็สามารถจะพอทดๆแทนๆกันได้

และผมมีความเชื่อว่าถ้าเราทำงานแบบใดแบบหนึ่งไปนานๆ
เราจะเข้าใจหลักการดรออิ้ง ไปได้ด้วยตนเองนั่นแหละ
แต่ก็ไม่สามารถหยิบทักษะตรงนั้น ไปใช้ในทางอื่นๆได้เต็มที่อยู่ดี

จริงๆแล้วมีความเห็นส่วนตัวว่า บางครั้ง เราไม่ต้องเก่งมากก็ได้นะ ดรออิ้ง
ไม่จำเป็นต้องเก่งเนียน เก่งพระเจ้า หรืออาจจะไม่ต้องเก่งเลยก็ได้ แค่พอรู้เรื่อง
รู้ว่าอะไรควรเป็นอะไรมีประสบการณ์กับเรื่องแสงและเงาให้มากๆ
กล่าวคือ นำองค์ความรู้เรื่องหลักการดรออิ้งเข้าสมองเอาไว้บ้างก็พอ
ก็น่าจะรอดได้แล้วในการทำงานออกแบบ แต่เอาจริงๆแน่แหละว่า
เก่งไว้ก่อนก็ไม่เสียหลาย

แต่การลงลึกไปในเรื่องการดรออิ้งมากเกินไป เกิดเป็นความเชื่อผิดประเด็น
ว่านักออกแบบจำเป็นจะต้อง ดรออิ้งโครงสร้างให้เนี๊ยบเสียก่อน ลงเงาให้กิ๊กๆ
กลายเป็นความเชื่อผิดๆตามมานักออกแบบจำเป็นต้องมีทักษะอะไรสูงส่ง
ยุคนี้อยู่ในยุคที่ใครก็เป็นนักออกแบบได้แล้วน้าา

ในความรู้สึกผม มันก็ไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น ผมมีความเชื่อ
ในเรื่องความคิดในการแก้ปัญหาเพื่องานออกแบบมากกว่างานทักษะ
(ผมมักเป็นลิงที่โดยโยนลงไปในน้ำ โดนโยนลงไปแล้วไม่ว่ายก็จม
ดิ้นรนกันไป ดรออิ้งไม่เก่งไม่เป็น ดิ้นรนให้ไม่จมน้ำให้ได้แล้วกัน)

ผมจึงรู้สึกว่าแนวความคิดที่คิดว่า ถ้าเจ้าดรออิ้งไม่เป็นก็อย่าหวังไปทำอย่างอื่นเลย
เป็นความคิดที่ไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่ นักออกแบบในสายตาผมคือนักคิด
ปัญหามันอยู่ตรงหน้าแล้ว เราจะแก้มันยังไงให้บรรลุวัตถุประสงค์มากที่สุดมากกว่า

โดยสรุปแล้ว
การดรออิ้งเป็นเพียงหนทางหนึ่ง เพื่อเข้าไปสัมผัสต่อสิ่งรอบตัวเราด้วยตัวเองจริงๆ
มีประสบการณ์กับมันจริงๆ หมายความว่า ดรออิ้งเหมาะสำหรับ กระบวนการศึกษา
มากกว่า จะหยิบมันมาใช้ในชิ้นงานโดยตรง

จากประสบการณ์ส่วนตัว
เกี่ยวกับคนที่ดรออิ้งมาก่อนทำงานออกแบบ หรือทำงานกราฟฟิกแล้วมาดรออิ้ง
อันนี้เท่าที่ผมในวัยของผมนะครับ รุ่นพี่รุ่นน้อง อะไรแบบนั้นจะประมาณนี้ (แต่ไม่ทุกคน)

ดรออิ้งมาก่อน และไปทำงานกราฟฟิก
- เป็นคนที่รู้สึกว่าต้องพึ่งมือตัวเอง ทำอะไรต้องมาจากสมองผ่านมือสู่กระดาษ
- เป็นคนใจเย็น ทำงานนานๆได้
- ลงสีเก่ง
- การจัดองค์ประกอบอยู่ในเกณฑ์ดี แต่ไม่หวือหวา

ไม่ชอบดรออิ้ง ทำงานกราฟฟิกมาก่อน
- ใช้คอมพิวเตอร์เก่งมาก ไม่ใช่กับเรื่องโปรแกรมออกแบบอย่างเดียว ยังล่วงเลยไปถึง
การปรับแต่งคอมพิวเตอร์ (ก็เป็นพวกชอบคอมฯน่ะ) มักเป็นคนเก่งเรื่องพลิกแพลงแกมโกง
เทคนิกพิสดารรู้หมด อาจจะเพราะไม่สามารถวาดทุกอย่างออกมาด้วยมือตัวเอง
- เป็นพวกใจร้อน พวกนี้จึงไม่ถนัดการนั่งทำอะไรนานๆ ชอบหาทางลัด (และทำให้ได้รู้อะไรใหม่ๆ)
- ลงสีไม่ได้เลยยย
- มีความสามารถในการจัดองค์ประกอบสูง

เท่าที่นึกได้จากประสบการณ์ก็ประมาณนี้นะครับ



ในความคิดผม ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม
ถ้าวิธีการนั้นสามารถแก้ปัญหาของโจทย์ในการออกแบบนั้นได้
ก็เป็นวิธีการแก้ปัญหาที่ดีทั้งนั้น
อาจจะเป็นวิธีที่ดูไม่มีไอเดียที่สุดในโลกก็ได้
ฝ่าฝืนสิ่งต่างๆที่เคยมีเลยก็ได้
เป็นอะไรที่ Simple ที่สุดเลยก็ได้

ยังไงก็ได้ เพราะสุดท้ายแล้ว

การออกแบบคือการแก้ปัญหา

[มังกร]

โดนครับ 

ต้องอย่าง เอไม่มีพื้นฐานดรออิ้งมาก่อนเลย 

กราฟฟิกก็ไม่ได้ 

แต่ถ้าการออกแบบคือการแก้ปัญหา อะ อันนี้ได้ 

ดรออิ้งเป็นการผลิตวัตถุดิบครับ

ซูชิที่ดีถ้าปลาไม่อร่อย พ่อครัวจะเก่งแค่ไหนก็คงทำให้อร่อยได้ลำบากครับ
แต่ก็ทำได้แหละ ไม่ใช่ไม่ได้