หน้า: 1 2 3 4 [5]
 
ผู้เขียน หัวข้อ: + ระลึกถึงรัก ในวันตรุษเด็ก +  (อ่าน 26542 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
 อืมมมมห์ กำนันเจ๋งมากครับ โอ๊ยยย ชอบ เข้ามานี่บวกให้ทุกที  เจ๋ง
บันทึกการเข้า

ความ รัก สี แดง
สีแดงมีหลายเฉด
หนัก-เบา อ่อน-แก่
สดใส หรือว่า ตุ่น
ตุ่นชอบอยู่ใต้ดิน
ฝุ่นดินทำให้ตุ่นเป็นตุ่น
ความรักตุ่นๆนั้นติดดิน
ดินแดง เพราะสนิมเหล็ก Fe2O3.H2O ใช่ไหม
(ห้วยขวางและสะพานควาย สูตรทางเคมีว่าอะไร?)
สนิมหัวใจ ไม่รันทดหดหู่
หากใจแกร่ง สีตุ่นก็อยู่แค่ผิวๆ
หัวใจตุ่น สีสวย น่ารัก และ ...

อยากเก็บใจจากดิน ดวงนั้น มากำนัล แด่เธอ

บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
เช่นเดียวกับ "จึ๊รศักดิ์" หรือ ไอ้จึ๊
จึ๊ แอบ หลง รัก "ชนามาม่า" ...
ชนาม่า คงเป็นแม่ของชนามา มั้งนั่น
และจึ๊คงหิว ชนา-มาม่า กึ่งสำเร็จรูป
"ระ ม่า ก็ ช้า ม่า" / รักมากก็ช้ำมาก
มันเขียนบอกไว้ ให้ชาวโลกได้รับรู้
แต่ชนามาไม่รู้ อาม่าก็คงไม่รู้
พวกเธอไม่ยอมเปิดประตูใจ
คงอายแอบหลังบาน
หรือ เธอจะกลัว
หรือ ไอ้จึ๊มัน...มั่ว


บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
จึ๊มันมีความจำดี
มันจำตอนที่แล้วได้
ตอนที่บอกว่าความรักสีตุ่น
หัวใจติดดิน หัวใจมีตีน
มันเอาตีนจุ่มดินแดง
มัน ประ ทับ รัก ไว้
รอยรักบนบานใจ
ป้าบ ๆ ๆ ๆ นี่แน่ะ ฮึ
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
"..ก็ไม่รู้ว่าควรทำตัวอย่างไร.."
จึ๊ร้องเพลงนี้แล้วเดินจากมาแต่โดยดี
ผมไม่รู้หรอก ว่าเรื่องมันจบลงอย่างไร
แต่จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์บางชิ้น
ทำให้ผมพอจะคาดเดาได้ว่า ...

ใจบิ่น ก็ยังงาม
ก๋วยเตี๋ยวสักชามก็ยังอิ่ม
ถึงแม่ส้มลิ้มเธอจะเปลี่ยนใจ
..
หรือ จึ๊อาจจะนอนกองอยู่ตรงนี้
อาม่าเอาหัวใจ..ใส่
ทุ่มใส่หัวมัน
จนสลบ

บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
เข้ามาตามอ่านตอนเช้าค่ะ

กว่าลุงกำนันจะได้นอน... พวกหนูก็ตื่นไปทำงานกันพอดี

สุขสันต์วันตรุษเด็กค๊า...


**แก้ไขคำผิด**
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14 ก.พ. 2008, 07:35 น. โดย Bozo The Cat » บันทึกการเข้า

อืมม์...
ลุงกำนันมาแล้วต่อเลยครับ  กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

วาว วาว เสียงรถไฟแล่นไปฤทัยครื้นเครง
กร๊าก
ไอ้จึ๊เอ๊ย
บันทึกการเข้า

        AH_LuGDeK, AH_LuGDeK_R
หลังๆ นี่อ่านรู้เรื่องขึ้นเยอะครับ กร๊าก
บันทึกการเข้า

<a href="http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf" target="_blank">http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf</a>

A Long Patience: Wish Us Luck (and Happy Anniversary)
หลังๆ นี่อ่านรู้เรื่องขึ้นเยอะครับ กร๊าก
เดิมเหมือนเขียนยังผม
เรอะไปเปลี่ยนที่อะไรมี
แล้วได้ตาลปัตรกลับที่เริ่มสมองว่าแสดง
...
แสดงว่าสมองเริ่มกลับตาลปัตรได้ที่แล้ว
เหล้า..ดื่มบ่อยๆมันติดได้นะ อย่าดื่มมาก
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
ตีอ้อมมาด้านหน้า
เมื่ออยู่บนพื้นที่โล่ง
ใจสบายแม้รักจะหด
ลมใสละลายรักจางลง
การขยับเคลื่อนไหวใดๆ
ย่อมเป็นไปโดยสะดวกดาย
..
ที่ลานกว้าง
ไอ้จึ๊มัน..พริ้ว
ผมเห็นมันพริ้ว ลีลาพริ้ว
ถ้าอยู่ในชุดนอนคงหวิวหวั่น
(แต่มันแก้ผ้านอน จึ๊ไม่ใส่ชุดนอน)
จึ๊ชอบใส่กางเกงทรงม้ง สีฟ้าหวาน
ยากที่จะเอาจึ๊อยู่ได้ จึ๊ยอดรักยอดลีลา
แสดงว่าจึ๊ยังมีชีวิต และยังมีความหวัง
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
เมื่อคืนคุย msn กับพี่กำนัน เกร็งนิดๆ  ไอ้มืดหมี
บันทึกการเข้า

วาว วาว เสียงรถไฟแล่นไปฤทัยครื้นเครง
อย่าเกร็งครับ ผ่อนคลาย แล้วจะดีเอง เกย์ออก




เอ๊ะ ตูแนะนำอะไร งง
บันทึกการเข้า

ต๊กต๋าเปิ้นเป๋นดีไค่หัว ต๊กต๋าตัวเป๋นดีไค่ไห้
หน้า: 1 2 3 4 [5]
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!