ผมรู้สึกว่าเว็บมาสเตอร์จะขาดความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่มากนะครับ
เวลาอ่านข้อความที่เว็บมาสเตอร์โพสต์ไว้ ภาพของสายัณย์ กินขี้
จะปรากฏขึ้นมาเลือนลางเสมอในมโนภาพของผม เหมือนกับเว็บ
มาสเตอร์จะเป็นร่างเงาของสายัณย์ กินขี้ก็ไม่ปาน ผมไม่สงสาร
สายัณย์ครับ เพราะเค้าไม่เคยต้องการให้ใครมาสงสาร สิ่งที่เราคิด
ว่าเค้าจะทุกข์ แต่เค้าไม่ทุกข์หรอกครับ ดังนั้นผมจึงมีความยินดี
เป็นอย่างยิ่งที่จะสลัดความรู้สึกที่รบกวนจิตใจทำในสิ่งที่ผมไม่คิดจะ
ทำมาก่อนเพื่อให้เว็บมาสเตอร์ได้เรียนรู้ว่า
"ตัวเราไม่ใช่ศูนย์กลางของโลก" คุณอยากให้คนมองคุณแต่
คุณเคยสงสัยบ้างมั้ยว่าคนอื่นที่มองคุณเค้ามองคุณแบบไหน
มองแบบมองก้อนหิน
มองแบบมองต้นหญ้า
มองแบบมองหมาพุดเดิ้ล
มองแบบมองหมาขี้เรื้อน
มองแบบมองอากาศธาตุ
มองแบบมองสายัณย์
มองแบบมองขี้
มองแบบมองตะกวด
ฯลฯ แทบจะไม่มีขีดจำกัดสำหรับการมอง
แม้กระทั่ง อย่าไปมองมันเลย...เสียสายตา
ผมไม่ทราบว่าคุณต้องการอะไร
และผมก็ไม่สนใจว่าคุณต้องการอะไรครับ...คุณเว็บมาสเตอร์
