หยดคำ

น้องแอนนนนนนนน เป็นสัตว์..................

ชอบมากครับ  จริงๆชอบโพสต์นี้มาก แต่ขี้เกียจแอบอ้างมาหมด  แอบอ้างแค่นี้พอแระ 

กำนันจะมาในยามวิกาลแล้วก็หายไปเมื่ออรุณรุ่ง 

ปิดหน้าต่าง แล้วเก็บกะไดให้ด้วยจ้ะ อย่าเอะอะไปงิ :)

ผมเข้าใจแล้วว่ากำนันเป็นคนสมัยไหน ยายผมเล่าว่า พอเริ่มดึกที่บ้านจะเริ่มเก็บกะได ขึ้นบ้าน

ผมเข้าใจแล้วว่ากำนันเป็นคนสมัยไหน ยายผมเล่าว่า พอเริ่มดึกที่บ้านจะเริ่มเก็บกะได ขึ้นบ้าน

สมัยยาย คงเก็บกะไดทางขึ้นบ้าน
สมัยผมนี้ กะไดถาวรนานแล้ว
บอกให้เก็บกะไดที่ปีนหน้าต่าง คืนนั้น
วัยรุ่นก็งี้แหละ รีบร้อนไปหน่อย ลืมเก็บ
ด้วยรัก :)

หนีตาม ก็โบราณพอกันนะครับ ลุงกำนัน

เดี๋ยวนี้ไม่ต้องหนี ก็ตามกันสบายๆ แล้ว

เดินออกจากบ้านทางประตูนี่แหละ 

พ่อแม่ไม่เห็นจะรู้เลย  เนี้ยนเนียน

หนีตาม ก็โบราณพอกันนะครับ ลุงกำนัน
เดี๋ยวนี้ไม่ต้องหนี ก็ตามกันสบายๆ แล้ว
เดินออกจากบ้านทางประตูนี่แหละ 
พ่อแม่ไม่เห็นจะรู้เลย  เนี้ยนเนียน

ฮิ้วววว ปัจจุบัน คือ อดีตของอนาคต
วัยรุ่นเดียวนี้หาใจถึงยาก
เดินตาม..พิสูจน์อะไรได้บ้าง
ปีนหา..ก็ไม่ได้พิสูจน์อะไร
ไม่ได้หนีตาม
แค่...
แค่...คิดถึงตอนดึก
แม้จะอยู่ในอนาคตก็เถอะ
ผมจะปีนยานอวกาศให้ดู
แง้มหน้ากากออกซิเจนรอด้วยจ้ะ..คนสวย :)

ไม่เอา น้องกลัวแม่ว่า น้องกลัวพ่อตี

[มังกร]

ผ่านม่านควันบุหรี่
เงานกเป็นเส้นโค้งเล็กๆ บินไปสู่แสงสีส้มของดวงตะวัน
เมฆกลุ้มรุมปกปิดแสงสุดท้ายเหมือนความฝันสีเทาที่อ่อนล้า
เป็นแค่ภาพลวงตา..

หรือความจริง?

ไม่รุ้ ครับ 

เข้ามากรี๊ด กำนันครับ

เข้ามากรี๊ด กำนันครับ

เอ่อ เมื่อวานก็กรี๊ดผีขนุนไปสองลูก เหมือนกัน

ระเหย หายไปไหน?

กระจู๋ นี้ มองผ่านๆ ไม่ไ้ด้ซะแล้ว

อาจจะก่อให้เกิด สุทรภู่ 2008 ก็ไ้ด้

มั่วๆ ไป ตามน้ำ  ตาม กำนัน และจักรี

โอ๊ะ โอ๋ มันยากจิงๆ 

กลับมาเช็ดหยดคำที่ทำหยดไว้
..
ผมนอนไม่่หลับมาหลายคืน
คิดอยู่ว่าเราลืมอะไร
เพิ่งค้นพบว่า
หยดค้าง

แหวกว่าย
บนล้อหมุน
ใจระทึก
นึกถึงปลา
ว่ายเวียนไปมา
อยู่ไหว ไหว
..