เพิ่งได้อ่านจู๋ครับ
นึกว่าจะดีกันแล้วเสียอีก
ความเห็นส่วนตัวเลยนะครับ ผมว่ามันเชื่อยากมากๆ ครับการที่ผู้ชายชวนผู้หญิงสักคนไปถึงห้องด้วยความบริสุทธิ์ใจ (ไม่ได้หมายความว่าพี่เชื่อไม่ได้นะ)
เพราะฉะนั้นจงยอมรับว่าทำผิด และพยายามง้อต่อไปนะครับ ถ้าพี่คิดว่าคนนี้นี่แหละ ต้องเอาเธอมาอยู่กับตูให้ได้ (ถึงต่อไปอาจไม่ใช่)
อีกอย่างต้องทำให้เธอเชื่อด้วยครับว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก (หรือถ้าพี่อยากให้เกิดก็อย่าให้จับได้ครับ)
อย่างนึงที่ทำให้ความผิดนั้นไม่ใช่แค่ลหุโทษ อาจจะเพราะเพื่อนคนนั้นเข้าข่ายคนที่มาชอบพี่ด้วย เพราะฉะนั้นไม่ควรเอาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงครับ จริงๆ แค่ไปไหนมาไหนกันสองต่อสองก็ทำให้แฟนไม่พอใจได้แล้วครับ (อันนี้พูดตามประสบการณ์)
แต่ถ้าเป็นเพื่อนสนิทกันจริงๆ ไม่คิดอะไรจริงๆ ก็น่าจะพามาทำความรู้จักกันเสียนานแล้วครับ (เท่าที่ฟังไม่ได้สนิทใช่มั้ยครับ?)
อันนี้จบในส่วนของพี่นะ
มาว่าส่วนของแฟนพี่มั่ง
มีที่พี่พูดมาว่า ทางนู้นเขาก็มีคนมาจีบเหมือนกัน และก็ค่อนข้างเอนเีอียงไปด้วย
ถ้าถามผมนะ ผมไม่ชอบกรณีแบบนี้เหมือนกัน
เท่าที่พี่เล่า (เชื่อว่ายังกั๊กอยู่บ้าง) ผมคงโกรธในเรื่องแบบนี้เหมือนกัน (ตัดส่วนที่พี่พาผู้หญิงไปห้องออกนะ อันนั้นตัดสินว่าผิดไปแล้ว)
ผมเข้าใจนะ ว่าคนเรามีสิทธิ์จะมองหาทางเลือกใหม่ที่ดีกว่าเดิมได้ตลอดเวลา แต่!! สำหรับเรื่องคบหา มันไม่น่าจะเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน
ผมแอบไม่พอใจนิดนึง ตรงที่เหมือนกับเขาก็ยินดีที่มีคนมาจีบนี่แหละ คือรับไม่ได้ เพราะเป็นผมจะไม่มีทางทำแน่นอน
ถ้าผมมีคนของผมอยู่แล้ว ผมไม่มีทางเผื่อที่ว่างให้ใครหรอก ไม่มีแม้แต่โอกาสด้วย ถ้าเลิกกันแล้ว มีใครเข้ามาในจังหวะนั้นพอดีก็อีกเรื่องนึง
สำหรับส่วนนี้ถ้าเป็นผม ต้อง "ง้อผม" นะ
เท่านี้แหละครับ พูดตามที่ได้ยินมา และก็คิดไปเองเป็นตุเป็นตะ
สรุปว่ารักก็ง้อไปเถอะครับ ถึงเราไม่ผิดบางทียังง้อเลย
หรือไม่ก็ถ้าไม่ได้อะไร ก็ช่างแม่งเหอะพี่นะ หาใหม่
