ขอแก้ไข และเอามาโพสซ้ำนะครับ
เพิ่มรูปเข้ามาด้วย
-----------------------------------
ยังรอ................
ผมเอามือถือกดดูรูปห้วย
กลางสวนผลไม้ที่บ้าน
ผมถ่ายไว้ตอนกลับบ้านเมื่อปีใหม่
เป็นมุมเดียวกับมุมที่ผมเคยไปนั่งครั้งเด็กๆ
ดูรูปแล้ว เหมือนได้ยินเสียงน้ำไหล
ซึมซับบรรยากาศของสวน
มีกลิ่นต้นไม้ ต้นหมาก ต้นกาแฟ มังคุด
หอมไปถึงดอกทุเรียน ดอกกาแฟโดนน้ำค้าง
ผมจากบ้านมานาน นานมาก
มากพอที่จะทำให้เวลาคิดถึงบ้านคราวนึง
จะเป็นการคิดถึงที่ส่งแรงสะเทือนไปทั้งใจ
โลกละแวกที่ผมมาใช้ชีวิต
เปลี่ยนแปลงว่องไว
อาจจะมีบางคนบอกมันยังไม่ไวเท่าที่คิด
แต่ผมก็คิดว่าไวมากแล้ว
แม้ผมจะพยายามเป็นคนเดินช้า
เดินช้าอย่างตั้งใจช้าในโลกที่รวดเร็ว
แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะผมแค่พยายามช้า
ไม่ใช่ช้าเพราะสิ่งรายรอบช้า
ห้วยที่ผมดูในมือถือ
ขณะนี้คงไหลเอื่อยๆ เหมือนเดิม
แมลงปอบางตัวคงบินฉวัดเฉวียนบนใบบอน
ปลาเสือฝูงน้อยๆ ก็ว่ายไปในน้ำใสนั้น
ผมปิดมือถือแล้วโทรกลับบ้าน หาแม่
แล้วถามไถ่ถึงเรื่องราวของที่บ้าน
อย่างน้อยๆ เสียงของแม่ ทำให้ผม
คลายความคิดถึงบ้านลงได้ชั่วขณะนึง
พระอาทิตย์ในกรุงลับเหลี่ยมตึกไปแล้ว
แม่บอกว่าพระอาทิตย์ที่บ้าน
ก็ลับเหลี่ยมเขาไปนานแล้วเหมือนกัน
ผมก็รอวันเวลา ที่จะได้กลับไปนั่ง
ริมห้วยอีกครั้ง
