จะประกาศไปใย อายเขา
อยากเขียนแนวลุงมั่งต่างหากเล่า ...
แนวเล่าประสบการณ์ อ่านแล้วสบายใจ ใครๆ ก็นิยม
อิอิ
ชอบอ่าน อ่านแล้วมีความสุข
มันเป็นการเขียนเชิงเล่าเรื่อง
เหมือนอาหารที่ละเมียดได้เรื่อยๆ
อ่านแล้วมีความรู้สึกเบาๆ สบายๆ หายเครียด
.
.
.
ผมเคยพยายามทำแล้วกับบทความตัวเอง
แต่ไม่สำเร็จ เป็นเพราะธรรมชาติของบทความที่เีขียนบวกกับความไร้สามารถของผมเอง
ยิ่งตอนนี้ยิ่งแย่ เพราะว่าคลังคำภาษาไทย เริ่มหดหาย สไตล์ก็เริ่มหมดความหลากหลาย
เพราะไม่ค่อยมีโอกาสจะได้อ่านวรรณกรรมหรือบทความภาษาไทย
(ส่วนใหญ่อ่านแต่เปเปอร์กับข่าวในเ็ว็บ)
เวลาเขียนยังหงุดหงิดตัวเองที่บางครั้งก็สร้างประโยคโดยผสมเอาคำไทยๆ ไปใส่ในรูปแบบโครงสร้างประโยคของภาษาอังกฤษ
ทำใ้ห้อ่านแล้วรู้สึกขัดๆ เหมือนเขียนหนังสือแปลยังไงไม่รู้
น่าเศร้าจริงๆ ...
มีไรจะแนะนำไหมครับลุง
