ตอนที่5
เห็นอย่างนี้ก็มีหนุ่มๆมาจีบเหมือนกันน๊า
ช่วงนั้นก็มีหนุ่มวิศวะคนนึงโทรมาทุกวัน
"ปุ๋ย คือแบบว่า...มีแฟนยังอ่ะ"
"ไม่มีแล้ว ทำไมหรอ"
"คือ เราขอจีบได้ป่ะ"
"คือจริงๆแล้วถ้าจะจีบก็ไม่ต้องถามหรอกนะ(ไม่ชอบให้ใครมาถามว่าขอจีบได้มั้ยอ่ะค่ะ)
แต่....อย่าจีบเราเลย"
"อ้าว...ทำไมอ่า"
"เรามีคนที่ชอบอยู่แล้วอ่ะ ขอโทษด้วยนะ"
"ใครอ่ะ บอกเราได้ป่ะ"
"บอกไปก็ไม่รู้จักหรอก เราเป็นเพื่อนกันเหอะนะ"
"......" แล้วก็วางไป พอเค้าโทรมาอีกก็ไม่ค่อยรับสาย จนหายสาบสูญไปจากชีวิตเลย
แล้วรู้สึกว่าตอนนั้น อยากส่งข้อความหาพี่กันย์มาก
แต่ไม่รู้จะส่งว่าอะไรดี ก็เลยเอาข้อความน่ารักๆของเพื่อนส่งไป
แต่ก็........ไม่มีข้อความตอบกลับ
วันต่อมา.......ส่งไปอีก
ก็..........เหมือนเดิม
ก็เลยถามพี่กันย์ในกูเกิ้ลทอล์คว่า "ทำไมไม่เห็นส่งกลับมาเลย"
"มันเปลืองตังค์ เก็บไว้โทรดีกว่า ไม่ก็คุยกันแบบเจอหน้าดีกว่า"
"
ไม่เอาหรอก พี่กันย์น่ากลัว"
"น่ากลัวยังไง ออกจะใจดี"
"ไม่รู้แหละ เดี๋ยวคุยด้วยก็ไม่คุยด้วยอีกอ่ะ"(หยิ่งไม่ใช่หรอ)
"เหอะๆ"
จากนั้นก็เลยไม่ส่งไปอีก
วันต่อมา...............ไปเดินเล่นที่วังสนามจันทร์กับพีคหลังจากสอบกลางภาควิชาหนึ่งเสร็จ
เดินเข้าวังไปอีกนิดนึงก็จะเป็นสะพานข้ามไป
พีคก็บอกว่า"ปุ๋ย เค้าบอกว่าถ้ากลั้นหายใจแล้วเดินข้ามสะพานนี้ จะเจอเนื้อคู่เว่ย"
"
จริงหรอ" ไม่รอช้า รีบเดินกลั้นหายใจข้ามเลย
แต่ก่อนข้ามก็แอบอธิษฐานว่า ถ้าพี่กันย์เป็นเนื้อคู่ปุ๋ยจริง ขอให้พี่กันย์โทรมา
ซึ่งรู้อยู่แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะปกติพี่กันย์ไม่เคยโทรมาหาเลย
พอเดินข้ามเสร็จ ลืมตาขึ้นมาเจอคุณลุงยาม อ้าว!!!เนื้อคู่ตูคือคุณลุงยามคนนี้หรอ
จากนั้น ก็พากันเดินเล่นไปเรื่อยๆ จนไปนั่งเล่นกันที่สนามหญ้าใกล้บ่อปลา.................
"ปุ๋ย โทรศัพท์"
"ฮะ
เออจริงด้วย ไม่เห็นได้ยินเลยแฮะ ใครโทรมาหว่า"
"พีคคคคคค แกรู้มั้ยว่าใครโทรมา"
"
" "พี่กันย์เว่ย" อ้าว คำอธิษฐานเป็นจริง
ก็คุยกับพี่กันย์ไป
"สอบเป็นไงมั่งเนี่ย"
"ก็พอทำได้อ่ะ แล้วนี่อยู่ไหนเนี่ย"
"อ่อ กำลังจะไปกินข้าว แล้วปุ๋ยอยู่ไหน"
"นั่งเล่นอยู่วังจ้ะ" แล้วก็วางไป
ไม่นะ โทรมาได้ไงหว่า
สักพัก พี่กันย์ก็โทรมาอีก
"ปุ๋ยอยู่ส่วนไหนของวังเนี่ย"
"ตรงที่มีตู้อาหารปลาอ่ะ อ่าว แล้วพี่กันย์อยู่ไหน"
"อยู่ในวังนี่แหละ" "
" แล้วพี่กันย์ก็ปรากฏกายมาให้เห็น ไอพีคคคค เนื้อคู่ตูมา
ก็นั่งเล่นกันสักพัก แล้วเดินกลับมาด้วยกัน
