ไม่ต้องทำอะไรเลย ถ้าถูกใจตูยกใจให้เอง
เรื่องกางร่ม ตอนนั้นเรียนที่มอ. ยังเอ๊าะ
เขาเป็นชายหนุ่ม (แหงซิ่)
คือจำหน้าตาไม่ได้ นึกออกแค่ขาวๆ และใส่แว่น
วันนั้นเดินไปตึกฟัก ซึ่งเป็นตึกธุรการ
ระหว่างตึกฟักกับทางเดินมันไม่มีหลังคา
ฝนตกพรำๆ อรชุมาเลยวิ่งเหยาะฝ่าฝนไป
กำลังฝ่าฝนเพลินๆ (ใครเขาเพลินกันวะ)
รู้สึกว่าฝนหายไปแว่บแรกคิดว่าฝนหยุด
แต่พอเงยหน้าขึ้นไป พบกับร่มไม่ใช่ฟ้า
เลยหันไปมองข้างหลัง
เห็นชายหนุ่มขาวๆ ใส่แว่นที่บอกถือร่มมากางให้
แว่บแรกคิดว่าใครวะใจดีโคตร
แว่บที่สอง เห้ยใครวะ มากางให้ตูทำไม แล้วก็วิ่งเลย
ส่วนหนุ่มจีมาส นัทเล่าทีเด่ะ
