มาเล่ามั่งครับ
ด้วยความที่เป็นคนค่อนข้างปากจัด ด่าได้ทั้งแบบหยาบคายและเจ็บลึก
กับเพื่อนที่สนิทมากๆ คำหยาบเอาไปชั่งกิโลขายได้เลย
แต่พอมันทักในเอ็ม
ละสามตอบว่า "จ๋า" "ว่าไง"
มันบอก นี่มึงเหรอสาม
แต่กับเพื่อนหญิงไม่ค่อยมีคำหยาบหลุดไปครับ
ยกเว้นว่าไอ้เพื่อนหญิืงมันก็เริ่มก่อน เราก็ค่อยเอาด้วย
คำหยาบนี่ น่าจะเริ่มพูดเป็นตั้งแต่ ป.5 ครับ
เพราะเริ่มได้เพื่อนชั่วๆมาร่วมอุดมการณ์
เลยปากจัดแต่นั้นเรื่อยมา
และด้วยความที่เป็นคนใต้ครับ
คำสร้อยธรรมดาทั่วไปอย่างคำว่า "แหยดแหม" ก็หยาบซะแล้ว
และคำด่ามันช่างมีมากกว่าชาวบ้านเขาจริงๆ
เลยทำให้เป้นคนปากจัดครับ
---
สำหรับคำหยาบที่บ้าน
สมัยก่อนตอนยังเด็กๆ จะกลัวมากถ้ามีคำหยาบหลุดให้พ่อแม่ได้ยิน
แต่พอหลังๆ วัยก็โตขึ้นเรื่อยๆ
มันก็เลยมีหลุดไปบ้าง
พ่อแม่ไม่ว่าอะไรครับ พ่อเองก็ได้ใจซะงั้น แบบประมาณว่า เออ ลูกกูโตแล้ว เย้
เพราะเวลาพ่อแกคุยโทรศัทพ์กับเพื่อนต่อหน้าผม
ก็โอ้โหครับ แหยด ไปถึงกี่โคตรก็ไม่รู้
สรุปที่พูดหยาบและกวนตีน คงได้พ่อมาครับ