ตอนเด็กพี่ชอบเล่นตุ๊กตาแต่ไม่ค่อยมีตัวสวยหรอก
มีแต่ตุ๊กตาหมา (ถ้าเป็นตุ๊กตาคน ก็จะเย็บเอง ทำเสื้อให้เองด้วย
)
//
ปล.ตอนนี้เริ่มไม่อยากเด็กละ
บางทีมีคนมองว่าเราเด็กไปก็อึดอัดนะคะ
งืม บางทีพี่ก็เคยเป็นจ้ะ ธรรมดาสัตว์โลกอะนะ
อารมรณ์แบบนี้แทบจะมีกันทุกคน
พูดไปเหมือนสายลม ไร้น้ำหนัก
พูดไปไม่ใครใครฟัง อ้างว่าเราเด็ก
พูดไปไม่ค่อยมีคนเชื่อ เพราะคิดว่าแค่หนูจำไมจะเอาเรื่องอะไร
คิดอีกมุม แบบไม่น้อยใจ
เค้าเอ็นดูเรา น่าดีใจออกนะ
พี่ชอบให้คนบอกให้คนสอน
สอนเป็นนิทาน สอนเป็นเรื่องเล่า จะชอบฟัง
น้องแสบตอนนี้ยังเด็ก
รอโตขึ้นอีกนิด อีกนิด
สักระยะ สักช่วง
อาจจะรู้สึกดีขึ้น
เรื่องไหนคิดแล้วทุกข์ ก็เลี่ยงๆ คิดเรื่องที่ทำให้สุขจะดีกว่าเนอะ
เรื่องราวในวัยเด็ก มีทั้งสนุก
ทั้งขื่นขม(ถูกบังคับแต่เด็กเกือบทุกเรื่อง)
ทั้งกิน นอน เที่ยว เรียน ถูกบังคับหมด
มีพ่อเป็นผู้ขีดเส้นไว้
เอาล่ะ พูดไปก็จะยาว ...
มีอะไรระบายมาได้เลยจ้ะ
พี่รอรับฟัง ถ้าคิดว่าเล่าสบายใจขึ้นอะนะ
(ถ้าอึดอัดไม่อยากบอกใคร เล่าให้ตุ๊กตาฟัง มันเป็นผู้รับฟังที่ดี ไม่ก็ เขียนใส่กระดาษแล้วเอาไปเผาทิ้ง )
