แด่เด็กมัธยม

[มังกร]

มันไม่ถึงกับไม่ชอบ แค่ชอบด้านวารสารมากกว่าเท่านั้นแหละค่ะ
เพราะทั้งชีวิตผูกติดกับความบันเทิงมาตลอด
(โคตรอยากทำเอ็มวี)

แต่ตอนนี้ มาคิดๆดู เรียนการตลาดก็ดีเหมือนกัน
จะวางแผนการตลาดให้พวกทำงานวารสารมันซะเลย แนวดี

แต่ถ้าเรียนการตลาดก็คงเสียใจนิดหน่อย เวลาเห็นเพื่อนที่มันเรียนวารสารสนุกกับชีวิตมัน
(บางทีก็คิดว่าที่เลือกเรียนการตลาด เพราะป๊อดรึเปล่า )

ควรจะเรียนใกล้ๆบ้าน หรือ ยอมเรียนไกลๆเดินทางลำบากดีทีนี้

เวลาเรามีความสุขกับสิ่งที่ทำ ไม่มีอะไรยากเกินไปหรอก
การเข้ามหาลัยมันคือส่วนหนึ่งของอนาคตเรา การคิดให้ดีเป็นสิ่งที่ถูกต้อง
แต่การคิดมากไป จนหลงลืมว่าเราจะเข้าไปเรียนเพื่ออะไร อันนี้ก็จะทำให้เราต้องทนกับอะไรไม่รู้ไปอีกนานเลยล่ะจ้ะ

[มังกร]

พ่อแม่ปล่อยตลอดเลย เลยเข้าไม่ถึงหัวอกคนโดนพ่อแม่บังคับ

มีเพื่อนสนิทคนนึง ตอนนี้ตัดสินใจเลือกทุกอย่างที่พ่อแม่อยากให้เรียน ทั้งคณะ ทั้งมหาลัย
คือคณะนี่ก็โอเคล่ะเพราะแกก็อยากเข้าอยู่ละ (นิติศาสตร์)
แต่เรื่องมหาลัยแกก็นอยเบาๆ เพราะพ่อแม่บังคับให้เอา มช หรือลำปาง(ไม่อยากให้ไกลบ้าน)

ช่วงหลังๆมานี่เห็นแกบ่นนอยๆตลอด   แบบว่าไม่ใช่เฉพาะเรื่องเรียนนะ แต่หลายอย่างในชีวิตที่ถูกกักขังมาตลอด
มีอะไรจะช่วยเค้าได้มั่งอะ 

หย่ากับพ่อกับแม่เลย

[มังกร]

บอกเค้าว่าโตไปแล้วอย่าเป็นพ่อแม่แบบนี้

[มังกร]

พ่อแม่ปล่อยตลอดเลย เลยเข้าไม่ถึงหัวอกคนโดนพ่อแม่บังคับ

มีเพื่อนสนิทคนนึง ตอนนี้ตัดสินใจเลือกทุกอย่างที่พ่อแม่อยากให้เรียน ทั้งคณะ ทั้งมหาลัย
คือคณะนี่ก็โอเคล่ะเพราะแกก็อยากเข้าอยู่ละ (นิติศาสตร์)
แต่เรื่องมหาลัยแกก็นอยเบาๆ เพราะพ่อแม่บังคับให้เอา มช หรือลำปาง(ไม่อยากให้ไกลบ้าน)

ช่วงหลังๆมานี่เห็นแกบ่นนอยๆตลอด   แบบว่าไม่ใช่เฉพาะเรื่องเรียนนะ แต่หลายอย่างในชีวิตที่ถูกกักขังมาตลอด
มีอะไรจะช่วยเค้าได้มั่งอะ 

คล้ายๆกันเลย แต่ไม่ถึงกับบังคับนะ แต่พ่อนี่ยึดติดมหาลัยสุดๆ บอกไกลก็ไปเหอะ (ไม่ใช่คนเดินทางนี่หว่า )

แต่ตอนนี้คิดว่าเอาวารสารดีกว่า อย่างน้อยเลือกไปเราคงไม่ต้องมานั่งคิดเสียใจทีหลัง
บ้าให้มันสุดๆไปเลย  แต่จะเดินทางยังไงดีเนี่ยสิ ลำบากมาก

[มังกร]

เดี๋ยวก็หาทางได้ พอได้อะไรที่ชอบแล้ว ปัญหาอื่นก็เรื่องเล็ก

[มังกร]

ถึงนิ้ง
เราเคยเป็นมนุษย์ที่ไม่ชอบการคมนาคมส่วนกลางมากๆ
รถเมล์ รถแดง รถตู้ น้อยครั้งสุดๆที่จะได้เงินจากเรา

พอมาอยู่นี่เรานั่งรถเมล์ไปกลับรร วันละสามชั่วโมง
ต้องตื่นก่อนเวลาตั้งสามชั่วโมงเงี้ย  แรกๆเรานอยมาก  ร้องไห้เลยแบบไม่อยากไป รร
แต่หลังๆมาก็ชิน ไปไหนมาไหนได้เองก็เป็นอิสระดี 

พอสถานการณ์บังคับมันจะทำได้เองแหละ
(ยอมลำบากเรื่องเดินทาง ดีกว่าลำบากเรื่องเรียนนะ)

[มังกร]

อืม ปกติชีวิตเดินทางไม่เกินครึ่งชั่วโมงเวลาไปไหน
พอจะต้องเดินทางเป็นชั่วโมงๆแล้วรู้สึกว่าคงลำบากน่าดู
แต่เอาให้ติดก่อน แล้วค่อยคิดอีกทีจะเอายังไง
บางทีอาจจะไปอยู่หอก็ได้

[มังกร]

การเดินทางไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยสำหรับคนที่มาเรียนกทม.ตั้งกะอนุบาลอย่างตู (ป.1 ตื่นตี 4 ครึ่ง ออกจากบ้านตี 5 ทุกวัน)
ต้องบอกก่อนว่าโตมาในบ้านที่พ่อแม่สนใจแค่ว่าจะเรียนอะไร จะเรียนที่ไหน แต่ไม่เคยถูกกะเกณฑ์อะไร
อาจจะมีถามบ้างว่าจบแล้วทำอะไร หรือว่ามีชี้เป้าบ้างว่าเฮ้ยมึงเรียนแบบนี้ ไปทำแบบนี้ดูมั้ย บ้านตูเลยมีตั้งแต่ เรียนถาปัด / ไฟน์อาร์ต / คอมไซน์ สามคนคนละเรื่อง (และไม่ได้มีแววจะรวยเล้ยสักอาชีพ )
ถือว่าโชคดี ที่ที่บ้านไม่เคยเอาไปเปรียบกับญาติพี่น้องหรือลูกเพื่อนคนไหน มีบ้างที่รำคาญคนมาโม้ ก็ช่วยกันเกทับทั้งบ้าน

เล่าซะยาว อยากบอกว่า
เรียนที่ชอบครับ เลือกคณะ นี่ค่อนข้างใกล้เคียงกับการเลือกอาชีพมากๆ อาชีพที่จะใช้เลี้ยงตัวไปจนแก่นั่นแหละ
อย่าเรียนเพื่อคนอื่นครับ ถึงจะบอกว่าต้องขอเงินพ่อแม่เรียน ก็พิสูจน์กันไปเลยครับ สอบแม่งให้ได้ทุนไปเลย
สักพักพ่อแม่ประเภทที่ชอบเอาไปเทียบกะชาวบ้าน ก็มีเรื่องให้ไปโม้เองแหละครับ
อีกอย่างเป็นการพิสูจน์ตัวเองให้เขาเห็นด้วย ว่าเราสามารถทำได้ดีในสิ่งที่เราเลือก เขาก็จะค่อยๆ วางใจเอง

สำหรับคนที่เรียนมาจนถึงตอนนี้แล้ว ยังไม่รู้ว่าต่อไปอยากทำอะไรก็คงจะช่วยลำบากหน่อยล่ะครับ
ก็ขอให้เรียนในสิ่งที่ถนัด หรือสิ่งที่อยากรู้ละกันครับ

ปล. ชีวิตมหาลัยมันมากๆ นะ ถ้าใช้เป็น แล้วก็อย่าเพลินจนเรียนนานมันเปลืองตัง อย่าเพลินจนรีไทร์ อายเขา + เสียเวลา
แต่ลองสักทีแล้วตั้งหลักได้ก็โอเคนะ กลายเป็นมีเพื่อนเยอะดี

พ่อแม่ปล่อยตลอดเลย เลยเข้าไม่ถึงหัวอกคนโดนพ่อแม่บังคับ

มีเพื่อนสนิทคนนึง ตอนนี้ตัดสินใจเลือกทุกอย่างที่พ่อแม่อยากให้เรียน ทั้งคณะ ทั้งมหาลัย
คือคณะนี่ก็โอเคล่ะเพราะแกก็อยากเข้าอยู่ละ (นิติศาสตร์)
แต่เรื่องมหาลัยแกก็นอยเบาๆ เพราะพ่อแม่บังคับให้เอา มช หรือลำปาง(ไม่อยากให้ไกลบ้าน)

ช่วงหลังๆมานี่เห็นแกบ่นนอยๆตลอด   แบบว่าไม่ใช่เฉพาะเรื่องเรียนนะ แต่หลายอย่างในชีวิตที่ถูกกักขังมาตลอด
มีอะไรจะช่วยเค้าได้มั่งอะ 

บอกให้เอ็นใหม่ เอาที่ชอบ เรื่องพ่อแม่สุดท้ายถ้าเราฟันธงยังไงเค้าก็โอเคแหละ เชื่อเหอะเพราะเค้ารักลูก
แต่มันอยู่ที่ตัวเองว่าจะทนอยู่สภาพนั้นต่อไป หรือตามความฝันตัวเอง
แต่จะกล้าหรือเปล่า ที่ต้องรับแรงกดดันในตอนแรก ทั้งที่บ้าน และ ตัวเอง(ที่จะเปลี่ยน)
พูดไปก็เหมือนตอนนีโอเลือกยาเม็ดแดง เป๊ะๆ

ของพี่แรกๆที่บ้านก็ไซโคให้เลือกบริหารแบบไม่บังคับ แต่อยากให้เข้า
แบบ พูดตลอดว่า เรียนไอ้นี่จบมาทำไร เรียนบริหารสิได้เป็นนายคน แต่อะไรก็แล้วแต่เอ็ง (ยังไงแน่วะ )

ตอนที่พี่เลือกจะออกจากที่เดิมมันยากมากกกก  แต่พอคิดว่าต้องอยู่ในสภาพนี้อีกสามปีเชียวนะ เลยออกได้ง่ายขึ้น
แล้วก็ดีใจที่ได้ทำ เพราะเหมือนเราได้เลือกทางตัวเองแล้ว
แต่คณะพี่บางคนมาลาออกจากคณะเดิมเอาตอนปีสาม ซึ่งเสียเวลาในชีวิตมาก แต่เขาก็เลือกในสิ่งที่ชอบ


แต่สุดท้ายถ้าเพื่อนเลือกที่จะทนอยู่ตามแนวที่บ้าน ก็เพราะตัวเขาไม่เลือกเองแหละนะพี่ว่า

[มังกร]

ติด บริหาร จุฬา แหละ

เลือกไว้อันดับ1กะไม่ติด ดันติดเฉย

เอาเป็นว่าเรียนจบค่อยว่ากันใหม่ละกัน

[มังกร]

สู้ๆ

[มังกร]

สู้ๆ

ตอนแรกช็อค แต่ตอนนี้ชิลละ เรียนไม่ไหวก็ซิ่ว 

[มังกร]

เย่