ผมเคยได้ยินประโยครำพึงนี้จากริมหน้าต่าง
นกกระจอกตัวเปียกๆ เกาะกิ่งไม้รอตะวันส่อง
"ถ้าหากว่าฉันต้องการให้เธอ
เป็นแดดยามเช้าที่สดใส ของฉันทุกวัน..."..
เนื้อแดดเดียว รำพึง
แสงแดด ย่อมพร้อมโผล่ มาอาบไล้
แล้วทั้งสอง จะต้องนำความอร่อย มาสู่โลก
อ่ะ เจ้ยยยย!!..
ความเรียบง่ายนั้นดีที่สุด
มันสม่ำเสมอ และมีน้ำหนัก
แสงแดดไม่เบา แสงเน้นหนัก ชัดสวย
โลกเรา จึงมีเงาของกันและกัน ทุกเช้า ค่ำ
ไม่ว่าแดดจะแรง หรือหายไปเหนือก้อนพายุ
นกกระจอกเปียก และ แสงแดดนุ่ม ยังคงความอุ่นในใจอยู่เสมอ
ว่าเราจะไม่ทิ้งกัน ..
แสง ไม่ ทิ้ง ใจป.ล. นกกระจอกพันธุ์เนื้อ แสงแดดพันธุ์นม พบกันเมื่อไหร่โลกอุ่นทู้กกกทีไป