หน้า: 1 2 3 4 5 6 [7] 8 9 10
 
ผู้เขียน หัวข้อ: โลกนี้สีแดง  (อ่าน 32622 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
หาเรื่องคุย  แป่ว
บันทึกการเข้า

Las Noches Rubicundior
รู้ทันมันอยู่

รู้ทันมากจนหมั่นไส้มัน
บันทึกการเข้า

ห๊ะ! อะไรนะ!!!
ไม่รู้ซะแล้วว่าใครเป็นใคร  กร๊าก
บันทึกการเข้า

Las Noches Rubicundior
ชนิดว่าเดา dialog ได้กันเลยทีเดียว

แม๊ ... ทีซื้อหวยล่ะไม่ถูก
บันทึกการเข้า

ห๊ะ! อะไรนะ!!!
 กร๊าก

รู้ซะบ้าง ไผเป็นไผ
บันทึกการเข้า

★ .・。゜ïzY ™ ﺕ ❤ Loveable ☂
 ` Mode : รักเธอ *
T&I
 อืมมมมห์  ดูกันให้ชาชินกันไปข้าง



"ขอบคุณตัวเองนะ รักตัวเองจัง"






 อืมมมมห์    หรือตูชอบความเจ็บปวด
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
ความรักคือความตั้งใจ ไม่ใช่อารมณ์

อืมม  อืมมมมห์
...
บันทึกการเข้า

        AH_LuGDeK, AH_LuGDeK_R
คมค่ะ    อืมมมมห์
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
จำเขามาน่ะ



แต่คิดว่าใช่นะ
บันทึกการเข้า

        AH_LuGDeK, AH_LuGDeK_R
 อืมมมมห์  นิดนึง 
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
ถ้ามันเป็นอารมณ์​
ก็จะมีเหตุการณ์ผ่านไปสิบปี ก็โทรมาบ้าง

ถ้ามันเป็นความตั้งใจ
มันจะโทรมาเป็นประจำ

ไง
บันทึกการเข้า

        AH_LuGDeK, AH_LuGDeK_R
 อืมมมมห์  ไม่มีแม้แต่การติดต่อเลยจ๊ะ


เพราะหนูเป็นคนตัดความสัมพันธ์เอง   




แต่หนูก็อยากรู้ชะตาชีวิตของมัน

แอบเป็นห่วงอยู่อย่างเงียบ ๆ แต่ไม่สามารถพูดได้เหมือนเมื่อก่อนค่ะ  อืมมมมห์
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
ถ้ามันเป็นอารมณ์​
ก็จะมีเหตุการณ์ผ่านไปสิบปี ก็โทรมาบ้าง

ถ้ามันเป็นความตั้งใจ
มันจะโทรมาเป็นประจำ

ไง


อูว์ ชอบจัง

 ไหว้
บันทึกการเข้า

★ .・。゜ïzY ™ ﺕ ❤ Loveable ☂
 ` Mode : รักเธอ *
T&I
เบิ้ลหน่อยน้า


ทำไม่ได้ ก็อย่าให้สัญญา มันเสียความรู้สึก ฮือๆ~
คำสัญญา มันเหมือนแค่เป็น ลมผ่านปากไปแค่นั้น

เอาให้แน่ใจก่อนดีกว่าไหม เเล้วค่อยพูดว่าสัญญา


 ยิ้มน่ารัก
บันทึกการเข้า

★ .・。゜ïzY ™ ﺕ ❤ Loveable ☂
 ` Mode : รักเธอ *
T&I
คำเตือน: กระจู๋นี้ร้างมากว่า 120 วันแล้วนะ
ตั้งสติก่อนขุดกระจู๋นะจ๊ะ


ตั้งสติมาทั้งวันแล้ว

ด้วยความเซ็ง และแหง่งหง่างในชีวิต แต่ไม่รู้จะทำยังไงดี

ตั้งแต่เลิกกับพี่เชน. 6-7 เดือนก่อน น้อยครั้งมากที่จะเล่ารายละเอียดจริงๆให้คนอื่นฟัง

เพราะเคยคิดว่า เลิกกันไปไม่จำเป็นจะต้องเกลียดกัน เพราะสาเหตุมันมาจากคนสองคน ไม่ได้มาจากคนที่สาม

(ถ้าจะมีคนที่สามก็คงจะเป็นแม่ของเค้า)

ตอนที่คบกันจะว่าไปตูก็ซื้อของไปไว้ที่ห้องพี่เชน.หลายอย่างอยู่

แต่พอเลิกกันตูขอแค่สองอย่าง คือโน้ตบุคเครื่องเก่าของตู กับเงินในบัญชีที่เปิดไว้ด้วยกัน

(ซึ่งไม่เยอะมาก แต่ก็พอสมควร คือ 7000 เงินตู 2000 ที่เหลือเงินเค้า)

ซึ่งก่อนหน้านี้ที่เอาโน้ตบุคมาคืนตูนี่ สภาพแทบจำไม่ได้

แกนจอแกว่งแทบจะพัดได้ หัวดิสไม่อ่าน คีย์บอร์ดพัง แผงวงจรเสีย พ่วงด้วยฝาข้างบนมีรอยร้าว

ซึ่งตอนที่เอาไปจากตูมันยังใช้ได้ทุกอย่าง ตูก็เสียความรู้สึกไปรอบนึงแล้ว เพราะเครื่องนั้นตูกะว่าจะเอามาให้แม่ใช้แทนอีกเครื่องที่แก่เต็มที

ส่วนสมุดบัญชีเค้าก็บอกว่าเค้าหาไม่เจอ ตูก็ยังไม่ได้ติดตามเรื่องต่อ

เพราะว่าถ้าไม่มีสมุด มันก็ต้องไปกันสองคนเพื่อที่จะปิดบัญชี

จนเมื่อวานนี่แหละที่ตูเอาเงินไปเข้าแบงค์เลยลองถามเค้าดูว่าถ้าไม่มีสมุดมันจะเช็คบัญชีคู่ได้มั้ย

(ซึ่งจริงๆก็รู้ว่าได้ แต่ลืมนึกไป)

และยอดในบัญชีคือ

"0.00 บาท"

จี๊ดเลย คือตูพยายามไม่คิดเล็กคิดน้อยยิบย่อยว่าที่ผ่านมาตูเสียไปเท่าไหร่

ตูขอคืนแค่สองอย่าง ซึ่งได้คืนมาอย่างเดียวที่ถึงจะได้คืนมาก็ใช้งานไม่ได้

ถึงเงินในบัญชีของตูจะแค่สองพัน แต่ของที่ตูอยู่กับเค้าน่ะ

แค่วิทยุในรถอย่างเดียวก็ห้าพันแล้ว ไหนจะไมโครเวฟ พัดลมไอน้ำสองตัว

ปริ๊นเตอร์ กระทะไฟฟ้า ตอนที่ไปพัทยากันสามวัน ก็พลาญซะโบนัสตูหมด

ค่าน้ำมันรถตูก็เป็นคนเติม(แทบตลอดตอนที่อยู่ด้วยกัน) ไม่รวมค่ากินยิบย่อยที่ตูจ่าย

ก่อนจะเลิกกันได้ไม่เท่าไหร่ เพื่อนๆเค้าจะไปเสม็ดกัน ยังขอเงินตูไปเสม็ดอีกสองพัน

ต่อจากนี้ตูจะทวงเก็บทุกเม็ด ขอคืนทุกอย่าง ถ้าไม่ได้ตูจะไปทวงกับแม่เค้า

ผู้หญิงที่ตูเจอแค่ไม่กี่ครั้ง และตูนับถือผู้หญิงคนนี้ในฐานะผู้ใหญ่ไปนานแล้ว

ต้ังแต่เกิดเรื่องคราวนั้น แค่เรื่องเข้าใจผิด สาเหตุเพียงว่า

"ใช้ไม้ถูพื้นผิดอัน"

ซึ่งตูก็ไม่รู้ว่าถ้ามันเป็นตูที่ใช้ไม้ม๊อบผิดอันถูพื้นเนี่ย

มันจะทำให้อีพื้นบ้านราคาสิบล้านของผู้หญิงคนนั้นมันกร่อนรึยังไง?

บ้านสิบล้านที่ตูพอจะรู้เหตุของการได้มา ว่าได้มายังไง เพราะอะไร

(อันนี้ขอไม่พูดแล้วกันเพราะไม่เกี่ยวกับตู)

ให้ลูกชายเค้ากับตูไปเฝ้าบ้านให้ ระหว่างที่พาลูกสาวไป "อวด" ชาวบ้าน

ซึ่งตูก็ไม่รู้จะเรียกว่าเฝ้าบ้านให้ดีรึปล่าว เพราะเหมือนเป็นการใช้ให้ตูไปทำความสะอาดให้โดยนัย

คนถูบ้านน่ะไม่ใช่ตู แต่เป็นลูกชายเค้า

แต่พอเค้ากลับมารู้กลับไม่ถามอะไรซักคำว่าเรื่องเป็นอะไรยังไง

โทร.กลับมา "ด่า" ลูกชายเค้า เหมือนที่ทำเป็นประจำ พร้อมกับประโยคที่ว่า

"แล้วก็ไม่ต้องพาตาล.มาบ้านแล้วนะ ขี้เกียจ แม่ไม่ชอบ"

ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นบอกตูว่าขยันนู้นนี้ หิ้วของมาขาย

(พร้อมทั้งพยายามให้ตูดูกล้องวิดีโอมาให้โดยที่ไม่ฝากเงินมา)

ความรู้สึกตูคือ จุก

ถ้าตูไปอยู่บ้านเค้าแล้วไม่ทำอะไรเลย ตูจะไม่รู้สึกแบบนี้

แต่นี่ ในวันหยุดอันน้อยนิดในเมืองไทยของตู ตูต้องไปทำความสะอาดบ้าน "คนอื่น"

แล้วคำที่ตูได้กลับมาคือประโยคนั้น ถ้าตูมีเงินสิบล้านซื้อบ้านให้เค้าได้ เค้าคงไม่กล้าพูดแบบนี้กับตู

เรื่องนี้ทำตูฟิวขาดกับแม่เค้าไปแล้ว

ครั้งนี้ ตูก็ฟิวขาดกับลูกเค้าเหมือนกัน

เพราะในเมื่อตูขอแค่สองอย่าง แต่เค้ากลับทำแบบนี้กับตู

เพราะเงินทั้งหมดที่ซื้อของพวกนั้นก็เป็นเงินที่ได้จากที่ตูทำงาน

ทำไมตูจะต้องให้ลูกของผู้หญิงคนนั้นเอาไปผลาญ

ถ้าไม่ได้คืนตูจะตามจองเวรไม่ให้ได้เป็นสุขกันทั้งบ้านเลยเอาสิ  เอือม
บันทึกการเข้า

ห๊ะ! อะไรนะ!!!
หน้า: 1 2 3 4 5 6 [7] 8 9 10
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!