ขอส่งเพิ่มสักสองภาพนะครับ
แต่ใส่หมายเหตุไว้ก่อนว่า ให้ดูเฉพาะในมือถือนะครับ ไม่เกี่ยวกับมือหรือนิ้วโป้งข้างนอก
เพราะมือถือตู (รุ่นที่มันถลอกๆ เนี่ย) มันเอาเข้าคอมไม่ได้ถ้าไม่มีสาย
เลยต้องถ่ายจากมันอีกที
ภาพแรก
แสงสุดท้ายแสงสุดท้ายของวันนี้เมื่อเย็นครับ ถ่ายจากในรถตอนเลี้ยวออกจากโลตัสวังหิน
เป็นภาพที่องค์ประกอบไม่ได้โรแมนติกอะไรหรอกครับ
แต่เห็นว่าอากาศวันนี้มันเย็นยะเยือกจับใจ เหมาะกับอาการเหงาแบบเด็กแว้น(เจ้าถิ่นแถวนั้น)ดี
ภาพสอง
เหมียวเล็กเป็นเงาสะท้อนในกระจกหน้ารถ เป็นภาพเหมียวเล็กนั่งบนหลังคารถยนต์ของข้างบ้านครับ (แต่รถจอดอยู่ในซอย)
ปกติเหมียวเล็กจะมีเพื่อนเป็นแมวข้างบ้าน แต่วันนี้มันไม่มา
รายละเอียดมีเท่านี้ครับ ไม่รู้ว่าแมวมันอาจจะมองหรือคิดอะไรของมันลึกกว่านี้ก็ได้
(บนหัวเหมียวเล็กที่เป็นดวงๆ นั่นคือพระอาทิตย์นะ)
เทคนิคของทั้งสองภาพ ใช้โนเกีย 5070 ถ่ายจ้ะ
เลนส์ฟิกซ์ / ISO ไม่รู้ / ไม่มีแฟลช / ไม่รู้ว่าสป่งสปีดอะไร
สรุปคือมันทำอะไรไม่ได้เลย
ก็ยังไม่เหงานะครับ
จริงๆ องค์ประกอบของเวลาขณะถ่าย มันพร้อมแล้วนะครับ
อากาศมาแล้ว คือเย็น อากาศเย็นมักทำให้ความเหงากับเราใกล้ชิดกัน
พระอาทิตย์ก็กำลังจะตกพอดี ลับเหลี่ยมตึกด้วย อะอ้า เวลาเหมาะ
แต่พอถ่ายแล้วถ่ายซ้ำ เลยไม่เหงา
ผมว่าถ้าภาพนี้ กำลังส่งให้ใครสักคน มันคงเหงาดีกว่านี้
แบบว่า เธอ...ฉันอยู่ที่นี่นะ ตอนนี้เป็นแบบนี้นะ
เธอละ อยู่ที่ไหน แบบไหน เป็นอย่างไร
ฉันส่งบรรยากาศที่ที่ฉันอยู่ให้เธอดู
เธอจะรับรู้ได้ไหมว่า บรรยากาศแบบนี้
อากาศขณะนี้ เวลานี้ ฉันเหงา
ภาพสองผมมองไม่ออกว่า เป็นแมวนะครับ
