อ๊ะ มีจู๋นี้ด้วย
ในชีวิตที่ผ่านการแอบรักมาอย่างโชกโชน
ขอเล่ามหากาพย์ ย่อๆ ดังนี้
เคยแอบรัก คนคนนึง
ข้อไม่ดีมองข้าม เลือกมองแต่ข้อดีๆ
ถึงแม้จะมีอคติบางเรื่อง แต่ก็ไม่สนใจ
ก็ชอบ ชอบอย่างเดียวเลย
พอแอบชอบมาระยะหนึ่ง
เหมือนความชอบถูกบ่มจนจะสุกงอม
โอ..พระเจ้าข้าเอ๋ย จะทำยังไงต่อ
อยากเจอ อยากคุย คิดถึง สารพัด
แค่เห็นเขาแว๊บๆ ก็ดีใจแล้ว (เห็นมะ เป็นเอามาก)
จนมาวันนึง ตัดสินใจ บอกเค้าไป
คิดเพียงแต่ว่า ขอแค่ได้บอกก็พอมั้ง
พอให้ใจไม่อึดอัด
ในใจลึกๆ ก็อดคิดไม่ได้แหละว่า เขาจะมีใจบ้างไหมหนอ
แต่ก่อนบอก ก็เตรียมหัวใจไว้แล้ว
เราชอบเขา ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องชอบเรานี่
ตอนแรกคิดว่า ถ้าไม่บอก จะเสียดายไหม
เผื่อวันนึง เราจะไม่ได้เจอกันอีก ไม่ได้คุยกันอีก
เธอมีชีวิตของเธอ ฉันก็มีชีวิตของฉัน
ฉันจะเสียใจไหม ถ้าไม่ได้บอก จะเสียดายไหม?
อย่าเสียใจ และจะไม่เสียใจ เมื่อได้รับคำตอบ
คิดได้ดังนั้นจึงตัดสินใจบอกเค้าไป
โอ้ พระเจ้ายอด มันจอร์จมากเลยตอนนั้น
ตัดสอนใจบอกเค้าไป ว่าชอบเค้า
ใจตุ้มๆต่อมๆ ปวดฉี่ ร้อนท้อง
มันร้อนท้องแบบอยู่ยาก อยู่ยากจริงๆ
ตื่นเต้น ลุ้น (นี่ขนาดเตรียมใจไว้แล้วนะ)
หัวใจจะวายตาย
พอเค้ารับรู้ และไม่ได้ไม่ชอบเราแค่นั้นแหละ
โคตรโล่งเลย
ยังกะยกภูเ ขาเอเวอร์เรสออกจากอกแหน่ะ
สบายจริงๆ
ทุกวันนี้ เธอก็มีชีวิตของเธอ
และฉันก็มีชีวิตของฉัน
ไม่ได้ต่างจากเดิม ที่เรารู้จักกัน
ต่างก้แต่ เธอเข้าใจฉัน และฉันเข้าใจเธอ
มากขึ้น เท่านั้นเอง
(ลิเกมาก
)
...............
มีคนเคยบอกว่า
การที่เราจะบอกว่าเรารู้สึกดีกับใคร
มันไม่ใช่เรื่องผิดหรอก
ดังนั้น ตอนที่ยังมีเวลา มีลมหายใจ
อยากบอกอะไรกับคนที่เรารู้สึกดี ก็บอกไปเถอะ
อย่ารอให้เวลามันผ่านไป
แล้วมานั่งเสียใจทีหลัง
นะ เอย
โอว ปั่นกันกระจุย มีคนตัดหน้าคุณตั้ง 11 คนแน่ะ โว้ว
