จริงๆ อ่านแล้ว เหมือนคนละเรื่อง
แต่แท้จริงแล้วเรื่องเดียวกัน
คือ
คนเขียนบล็อกก็มอง ขำขำ ว่าเอารูปเขาไปใช้มั่งนะ เนอะ
ไม่ว่าหรอก เพราะเรายังใช้ของเถื่อนแต่ง(จริงของเขาอีกแหละ)
และกรณี น้องผู้โดนละเมิด จะได้เงินเพิ่ม( นี่เหมือนเขาเห็นแต่เงิน และเงินเลย)
และ น้องผู้ละเมิดแท้งลูก
ผมว่าเป็นผลสืบเนื่อง มาจากสิ่งอื่นในต่อม จริยธรรมพื้นฐาน
และ จริยธรรม พื้นฐานของประเทศเรา กำลังอักเสบ(กำลังกลัดหนอง)
สำนึกสาธารณะ และสำนึกพื้นฐานหายวาบเหมือนน้ำแข็ง
ที่โดนวางกลางแดดยังไงยังงั้น ละม้ายอีกกับกรณีที่ว่า
ถึงเขาโกงแต่ก็แบ่ง และ ละม้ายว่า คุณข้ามสะพานลอยไหม?
บ่อยหนผมฟังเพลงจาก mp3 เถื่อนด้วยอารมณ์แบบ ก็มึงยังใช้โปรแกรมเถื่อน
ในบริษัทมาแต่งเพลงขายกู กูก็ตอบโต้โดยโหลดฟรีแม่งเลย
แต่ก็อีก หลายทีผมซื้อซีดีแท้ถ้ามันฝังเพชรให้แพงผมก็ยังซื้อ
เพราะแวบคิดในใจว่า เออถ้าคนแบบเราๆไม่ซื้อหามาฟังมั่ง
เขา มันและ หล่อน ผู้แต่งและร้อง จะอยู่ยังไงวะ
ผมอยากแย้ง สาวผู้เขียนบล็อกเหมือนกัน
ว่า รูปเธอ เธอให้ก็คือเธอ
แต่...คนอื่นไม่ใช่เธอและคนเราไม่เหมือนกัน
ฉะนั้น เช่นนั้น เมื่อเขาไม่ยินยอมพร้อมใจ
และคุณละเมิดไปแล้ว เป็นกรรมที่กระทำแล้ว
ความผิดบังเกิดแล้ว เหมือนกับว่า คดีอาญายอมความไม่ได้นั่นเอง
และนี่
ถือว่า... ขำๆ เจ๊ากัน.. บางที่เราก็เอาของใครมาโดยที่เราไม่รู้ตัว.. (หรือรู้ 555) บางทีใครจะมาเอาของเราไปบ้าง.. ก็เอาน่านะ ..ขำๆ 555555555555+
ตรงตัวแดงนั่นแหละ ที่ผมว่า น่ากังวล
เพราะเรื่องราวท่วงทำนองนี้ จะกลับมาอีก
กลับมาอีก แน่นอน
ผมเห็นใจผู้โดนละเมิด
ผมสงสารผู้ละเมิดในกรณีแท้งลูก
ผมไม่เห็นด้วยหลายกรณีสำหรับเจ้าของบล็อก(แต่ก็ช่างเขา)
ส่วนเรื่องการต่อรอง และเจรจาทั้งหมด
ใครจะมากเรื่อง ใครจะถือไพ่เหนือกว่า
ใครจงใจกลั่นแกล้ง หรือใครพยายามทำให้เรื่องยุ่งยาก
แต่นั่นมันเป็นผลที่ตามมา
ผลที่ตามมาของการขาด สำนึกสาธารณะ
