ให้เค้าไปแล้วเมื่อวันพุธ
คือหลังจากที่ทำเสร็จ
มันออกมาอ้วนๆ ป้อมๆ
แขนก็ไม่เท่ากัน555
ใจตอนนั้นคือ "ไม่ให้ละ มันไม่สวย"
ก็มันไม่สมส่วนจริงๆนั่นแหละ
แต่ก็นะ เป็นครั้งแรกที่เคยทำอะไรแนวนี้ให้ใครสักคน
แถมทุกส่วน ทุกขั้นตอนหาเอง เย็บเองหมดด้วย
เอาว่ะ. เช้าวันพุธนั้นยัดใส่กระเป๋า ไงต้องเดินไปให้ให้ได้(ทำเสร็จสมบูรณ์ตอนวันจันทร์)
พอวันพุธ เริ่มทำงานตามปรกติได้นิดหน่อย
ก็หยิบตุ๊กตาทำมือออกจากในกระเป๋า
แล้วเดินจะไปให้
อีกแค่2พาทิชั่นกั้นจะถึงโต๊ะสาวเจ้าแล้ว
หนุ่มแว่นแดงก็เลี้ยวอย่างฉับพลันกับมานั่งที่โต๊ะตัวเองอีกครั้ง
เพราะอะไรนะหรือ
ก็หัวใจหน่ะสิ มันเต้นรัวยังกับจะออกศึกสงคราม บ้าจริงๆตู
นั่งพักได้แปปนึงก็เลยเดินไปใหม่
รอบนี้กำลังใบล้นเปี่ยม จากพี่ๆในทีมที่แทบจะถีบก้นให้ออกเดินเอาไปให้
ในที่สูดก็เดินไปถึงโต๊ะเค้า แล้วก็พูดว่า
"เราทำมาให้ อาจจะไม่น่ารักแต่เราก็ตั้งใจทำให้นะ แล้วก็ฉีกยิ้มแบบ ออยออย"
(อีตอนก่อนออกเดินรอบสอง นึกคำพูดจะชวนคุยไว้เยอะมากกก พอดอาเข้าจริง+ตื่นเต้น+ป๊อด ลืมทุกอย่างหมด 555
)
เขาก็ตอบว่า "น่ารักจัง"
ผมก็บอกไปอีกว่า "เราทำเองนะ ตั้งใจทำให้เลย"
เขาก็ยิ้มๆ แล้วตอบว่า "เราเป็นผู้หญิงยังทำไม่ได้แบบนี้เลย เก่งอ่ะ"
ผมก็บอกมันไม่ค่อยสมส่วนเท่าไหร่นะ ตอนวาดแบบกับเย็บจริงมันต่างกันเยอะเลย ฮ่าๆ
เขาก็ตอบว่า ดีแล้วล่ะเป็นของขวัญไม่เหมือนใครดี เหมือนออยน่ะ ขอบคุณนะ
คุยอีกนิดแล้วผมก็เดินกลับ
อีตอนเดินกลับเนี่ย ได้รับคำเยินยอ แซว นู่นนี่นั้นตลอดทาง555
วันนั้นทั้งวันยิ้มไม่หุบเลย แล้วอีกแปปเขาก็whatappsตอบมาด้วยว่า
"ขอบคุณนะ". ผมรู้ตอนจบของเรื่องนี้ว่าคงยกระดับความสัมพันธ์ไปกว่านี้ไม่ได้
แต่ก็ดีใจมาก ที่ความรู้สึกทั้งหลายเหล่านี้ ยังกลับมาหาเราอยู่
ยังใจเต้นโครมครามเมื่อได้คุยกับคนนั้น คนที่เราแอบชอบ
ปล.บ่นเฉยๆ เมื่อคืนไปงานปาตี้เลี้ยงส่งมา แต่งตัวน่ารักมากกกกก ฮ่าๆ
