คำเตือน: กระจู๋นี้ร้างมากว่า 120 วันแล้วนะ
ตั้งสติก่อนขุดกระจู๋นะจ๊ะ ไม่ได้เอางานมาแปะ แต่เจอกลอนที่อ่านแล้วอินจับใจ ช่วงนี้อิน
" โลกนี้ถึงไม่มีใครใยดี
ถึงขัดสนอับจนนารี
สิ้นสตรีที่เห็นใจ
จะขอครองโสดไป ไม่ทุกข์สิ่งใด
ไม่ยอมขอเป็นทาสรักใคร
ขออยู่จนไร้ทุกข์ทรมาน
แผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทรา "
เมื่อเพื่อนมีข่าวดี เราควรยินดีไปกับเขาด้วย
ช้ำนิดๆครับ ไม่ได้ช้ำมาก
เพื่อนคนนี้เข้างานพร้อมกัน ก็คุยกันมาตลอดนั่นแหละ
มาช่วงหลังๆ แฟนเขามาขอคืนดี แล้วเขาใจอ่อนกลับไป
หลังจากนั้นก็ค่อยๆ คุยกันน้อยลง แต่ยังคุยกันปรกติเหมือนเดิม Social Network ทั้งหลายก็ค่อยๆ หายไปทีละช่องทาง จนแค่เจอหน้าและทักทาย
จนเมื่อเช้านี้ เขามาบอกผมว่า "เรากำลังจะแต่งงานนะคุณออย"
จริงๆ เราก็ตัดใจและเผื่อใจ ไว้มากกก ตั้งแต่ตอนเขากลับไปหาแฟนเก่าเขาแล้วหล่ะ ไม่ใช่สิ แฟนปัจจุบันนั่นแหละ
แต่แบบ เราก็ยังคงชอบเขาอยู่ ยังคงชอบมาตลอดแม้ปากจะบอกว่าตัดใจ แย่จริงๆตู
ก็แสดงความยินดีกับเขาไป แต่ใจก็เศร้านิดๆ
เง้อออ
เพิ่มเติม //
โดนพี่ในแผนกแซว ร้องออกมาเป็นกลอน เลยขอเอามาลงต่ออีกนิด
"อย่าหมายคิดว่าชายจนปัญญา
หญิงหมื่นแสนทั่วแดนโลกา
เฝ้าสบตาอยู่ถมไป
หมดรักใช่ดับดิ้น
ไม่ถึงสิ้นใจ
หมดสเหน่ห์ใช่พาถึงตาย
หญิงที่มั่นหมายถมไปดีดี"
