หน้า: [1] 2 3 4 5 6 7 8 ... 33
 
ผู้เขียน หัวข้อ: จาก "หมอผ่าผิด" สู่ ภาพงานเลี้ยงส่ง  (อ่าน 113471 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
สิบวันในการนอนโรงพยาบาลที่นานเกินความจำเป็น
การตัดสินใจพลาดของหมอศัลยกรรมที่ตัดท่อน้ำดีผิดพลาด
ทำให้ การผ่าตัดแบบส่องกล้อง พักฟื้นสองถึงสามวัน
แผลยาวไม่เกินสองสามเซ็นต์ กลายเป็น แผลเปิดหน้าท้อง
เหมือนเอาสปาต้าฟัน

การผ่าตัดซ่อม 3 ครั้ง ดมยาสลบ 3 หน
พักฟื้น สิบวัน เจ็บปางตาย

เรื่องนี้จบดี ที่เราปลอดภัย แบบเยินๆ อดไปหลีเป๊ะด้วย  ฮือๆ~
ไม่โกรธหมอ คนเราผิดพลาดได้ และสิบวันในโรงพยาบาล
หมอก็ทำหน้าที่เต็มที่

แต่รู้สึกว่าเป็นประสบการณ์ที่น่านำมาแชร์ให้ฟังน่ะค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10 เม.ย. 2009, 20:55 น. โดย กาปุกเอง » บันทึกการเข้า






เจ๊ปุก กรี๊ดดดดด


บันทึกการเข้า

งบน้อย
 กรี๊ดดดดด
พี่ปุกออกจาก รพ.แล้วเหรอคะ หายเจ็บไวๆ นะ เกย์ออก
บันทึกการเข้า


 กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
ผ่าแล้วกรีดไปโดนcommon bile duct ชิมิ (เหงื่อแตกพลั่ก)
บันทึกการเข้า

ฝันซ่อนสับสนวุ่นวาย หย่อนคล้อย
หายไวไว นะคะ
บันทึกการเข้า
 โวย



ปลอดภัยก็ดีแล้วนะแก   หายเร็วๆ   
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
ค่อยๆเล่าแล้วกันนะ เหนื่อยก็หยุด เพราะยังไม่หายดี
แต่รู้สึกเรื่องมันสดใหม่ และเราก็เพิ่งออกมาจากรพ วันนี้เอง
กลัวเวลา จะทำให้ประสบการณ์ครั้งนี้จืดจางไป

เรารู้ว่าเรามีนิ่วในถุงน้ำดีเริ่มจาก เดือนธันวาคมปี 2551
ไม่ได้เจ็บปวดอะไรเป็นพิเศษหรอก ก็อาจมีแค่กินอะไรมันมากๆ
แล้วอึดอัด ซึ่งก็แอบนึกไปเองว่า ท้องอืดกินเยอะ
จนกระทั้ง วันที่ 10 ธันวาคม ความดันต่ำจัด
ลุกพรวดพราดขึ้นมา เพราะหันไปดูนาฬิกาแล้วรู้ว่า สายไปแล้ว 1 ชม
ไปโรงเรียนไม่ทันแน่ๆ ที่ญี่ปุ่น การไม่ตรงต่อเวลานี่ประหนึ่งไปฆ่าใครตายมาเลยนะ
เราก็เลยดีดตัวจากเตียงเร็วไปหน่อย ยืนโงนเงนบนเตียงที่ค่อนข้างสูง
แล้วหน้ามืดตีลังกาตกลงมา

แปร๊บบ

คืออาการเริ่มต้น
และตามมาด้วยการเดินไม่ค่อยได้
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการผ่าตัดถุงน้ำดี ขอเล่าแบบผ่านๆนะ
สรุป ไปตรวจ เช็คทุกอย่าง ผลออกมาว่า หมอนรองกระดูกเคลื่อน
และผลอัลตราซาวด์ก็ยังออกมาว่ามีนิ่วในถุงน้ำดีอีก ซวยสองเด้ง

เราปรึกษาหมอแมวหลายครั้ง หมอแมวบอกว่า
ปกติ คนอ้วนๆเค้าเป็นกัน และอายุก็ 40+ ทั้งนั้น
เพราะฉะนั้นในวัยนี้นะ ถ้าเป็นไปได้ ก็ผ่าออกเสียเถอะ
เพราะยังไง มีโอกาสอุดตันแน่ น้ำในถุงน้ำดี มันข้น และเสี่ยงต่อการ
ตกตะกอนเป็นนิ่วเพิ่มเติม ถ้าตัดถุงน้ำดีออกตอนที่มันยังไม่ไปอุด
ตับอ่อน (หมอบอกว่าเคสนี้อาจถึงชีวิต) หรือ ยังไม่ได้เคลื่อนไปอุดตันทางเดินน้ำดี
การผ่าตัดน่าจะเจ็บตัวน้อยสุด หมอแมวฟันธงมาแบบนี้ เราก็เชื่อหมอสิ

แต่ปรากฏว่าปีนั้นกลับไทยมา ก็มารักษาหมอนรองกระดูกเคลื่อน
การรักษาก็เลยเลื่อนมาปีนี้แทน

เราบินกลับไทยมาวันที่ 19 มีนาคม
วี๊ดวิ๊วสุดฤทธิ์ จะได้ไปหลีเป๊ะกับทุกคนแล้ว
ถอยเลนส์ใหม่มา ก็เพื่องานนี้เลยล่ะ  กรี๊ดดดดด
ตั้งใจจะแอดมิทวันที่ 21 มีนาคม
พอเหยียบแผ่นดินไทย ก็เลยต้องขอกินอะไรตามใจปากเสียหน่อย
เพราะหลังจากอ่านข้อมูลในเนตมาเยอะเหมือนกัน
เค้าว่า ถ้าผ่านิ่วในถุงน้ำดีแล้ว การกินของมันๆ จะทำให้รู้สึกอึดอัด
และระบบการย่อย จะไม่ดีเหมือนเดิม
ก็เลยเลือกกิน อาหารเวียดนาม  ฮือๆ~
เวร
เพราะทุกคนในบ้านเบื่อเอ็มเค
แต่วินเนอร์เฮาส์ก็ไม่ทำให้ผิดหวังนะ กินอร่อยดี ได้ทานผักเยอะแยะไปหมด
พอวันที่ 20 มีนาคม มื้อกลางวันก็กินตงเพ้ง เป็ดย่าง อาหารไทยด้วย อร่อยมาก
มื้อกลางคืน ก็จิ้มจุ่มกับแอนและครอบครัว

พอวันที่ 20 หลังเที่ยงคืน เรางดอาหารและน้ำแล้วล่ะ
เพราะต้องการตรวจสุขภาพครบเซ็ทด้วย
ก็เลยได้แอดมิทวันที่ 21 สมใจ ตรวจสุขภาพมาทุกอย่างโอเค
ยกเว้นอ้วนไปอย่างที่รู้อยู่ ไขมันไตรกลีเซอไรด์ต่ำ
น้ำตาลในเลือดต่ำ ฮีโมลโกลบินก็ต่ำ ทำให้อ่อนเพลีย
วิธีแก้คืออกกำลังกายมากกว่านี้
เอดส์ ไวรัสต่างๆ ก็ไม่มี เป็นหมูสุขภาพดีเลยล่ะ  เจ๋ง
บันทึกการเข้า
หายไวๆ จ้า รักษาตัวนะ   เกย์ออก

[แปะไว้ค่อยๆ อ่าน]
บันทึกการเข้า
เล่าต่อ ๆ รออ่าน   กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
พอแอดมิทเรียบร้อย ก็นอนรอเชือด
หมอนัดไว้ตอนเช้าของวันที่ 22 มีนาคม ตอนเก้าโมง
มีแต่คนถามว่าตื่นเต้นไหม เรารู้สึกสนุกๆมากกว่า
ก็คิดว่าผ่าขำๆน่ะนะ ไอ้รีเสิร์ชต่างๆที่ทำมา
การบ้านที่ค้นหาล่วงหน้ามาเป็นปีๆ ค่อนข้างทำให้เราอุ่นใจว่า
แผลก็เล็ก เจ็บตัวก็น้อย ฟื้นตัวก็ไว แล้วอาการอืดๆ จะได้หมดไปเสียที เย้  กรี๊ดดดดด

พอเก้าโมงเป๊ง พี่บุรุษพยาบาลชาวใต้ ก็มาเคาะประตู Time to kill  หมีโหด~ แล้วนะจ๊ะห์
 เราก็บอกเพ่ๆ เดินก็ได้มั้ง หนูยังไม่ทันเปื่อยเลย ยักคิ้วให้สองทีอีกต่างหาก
แต่กฏมันต้องเข็น เอ้า เข็นก็เข็น
เราเขยิบตัวจากเตียงที่นอนอยู่มาสู่เตียงใหม่ แอบจินตนาการไปถึงทะเลด้วยนะ
เราออกจะเห่อกับการไปเที่ยวครั้งนี้มากกว่า การผ่าตัดเสียอีก

พอเข้าห้องผ่าตัด ทุกคนเตรียมตัวเสร็จแล้วหมอศัลย์ก็มา ใส่น้ำหอมกลิ่นสะอาด
พูดจาสุภาพและอ่อนโยนเหมือนเคย ไม่ต้องตื่นเต้นนะสุคนธา ไม่เกิน 2 ชม ก็เสร็จแล้ว
เรายิ้มๆ บอกหมอไปว่า ค่า ผ่าเสร็จหนูไปทะเลนะ เอาเป็นว่าพยาบาลและหมอวอร์ด8
รู้กันหมดแหละ ว่าเราจะไปเที่ยว ฮิฮิ  กร๊าก

สักแป๊บ หมอวิสัญญีมา บอกให้เราสูดออกซิเจนจากท่อเข้าไปเยอะๆ
ในนี้มียาสลบนะ เราจำได้ตอนผ่าไส้ติ่งก็คล้ายๆแบบนี้ แต่เจ็ดปีก่อน
เราหลับไปไวมาก นี่ใช้เวลาพักนึงเลยกว่าจะสลบไป
เราตื่นมา สามโมงเย็น
หมอศัลย์ปลุกเราด้วยเสียงอ่อนโยน สุคนธา สุคนธา ตื่นได้แล้วนะ
เราระบมไปหมด เจ็บมากๆ รู้สึกว่ามีทั้งท่อในจมูก
ท่อสอดเข้าท่อปัสสาวะ ตรงท้องก็มีสายยางอีก แต่เราก็ดีใจ แอบคิดไปว่า
การผ่าตัดเสร็จสิ้นไปด้วยดี

หมอสีหน้าไม่ดีเลย เรารู้ดี
หน้าหมอซีดๆ เหมือนจะร้องไห้ บอกไม่ถูก
เราถามหมอว่า หมอเป็นอะไรคะ ทำไมหมอดูเศร้าๆ
หมอตอบว่า สุคนธา ... หมอตัดผิดท่อนะ
เราต้องมีการผ่าตัดแก้ไขอีกครั้งตอน 2 ทุ่ม

อะไรนะคะ

หมอพูดว่าอะไรนะคะ

สุคนธา หมอขอโทษจริงๆ ถุงน้ำดีของเรามันแรร์มาก
ด้านหน้าที่ปกติ มันจะมี 2 ท่อ ปรากฏว่ามันไม่มี
มันไปอยู่ด้านหลัง สี่ท่อ
พอผ่าด้วยการส่องกล้อง มันทำให้การตัดสินใจของหมอผิดพลาด

เรายังเมายาสลบมากๆ แต่เราก็กลัวมากๆด้วย
เราไม่รู้ว่าการผ่าตัดผิดพลาดมันจะเกิดขึ้นกับตัวเอง
สิ่งที่ถามหมอไปคือ

แล้วหนูจะไปทะเลได้ไหมคะหมอ

สุคนธา เราไปทะเล...ไม่ได้แล้ว

สิ้นเสียงหมอเราก็น้ำตาไหล และหลับไป
บันทึกการเข้า
โอ่ยยย...... หน้ามึน
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา






แข็งแรงขึ้นไวๆ นะ กรี๊ดดดดด


บันทึกการเข้า

งบน้อย
หายไว ๆ นะครับพี่ปุก  ยิ้มน่ารัก
บันทึกการเข้า

หน้า: [1] 2 3 4 5 6 7 8 ... 33
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!