เพราะตอนนี้ คุณ ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งของ "คนพิเศษ" แล้วนะครับ
จะให้รับการที่จะต้องมาเอาใจใส่ มารับมาส่ง เอาของมาให้ จากคุณบ่อยๆ มันก็ไม่ได้แล้ว
เค้าพยายามสร้างระยะกับคุณแล้วไงครับ
คำว่า คนพิเศษ กับ คนรู้จักน่ะ มันเส้นบางๆเองนะครับ
แต่คิดว่า คุณก็คงจะเคยสัมผัสได้ กับไอเส้นบางๆเส้นนั้นน่ะ
การง้อกัน ผลลัพธ์มันไม่ใช่แค่ ทำให้ ตอบรับ แล้วจบแค่นั้นนะครับ
การเอาดอกไม้ไปให้ ง้อให้ขนม ทำตัวดีๆ มันใ้ช้ได้กับการง้อแค่การโกรธชั่วครั้งชั่วคราวนะครับ
อย่าเอาไปผสมปนเปกัน มันคนละเรื่องเลย กับการของ้อคืนดี กับคนที่เลย "ทน" กับเรามาก่อน
แผลในความรู้สึก มันไม่ได้หายกันได้ง่ายๆนะครับ
ตอนนี้คุณกระวนกระวายขนาดนี้
แล้วเมื่อก่อน คุณคิดว่า เค้าจะกระวนกระวายมากกว่านี้แค่ไหนหรือครับ
ช่วงเวลาในนรก มันยาวนานต่างกันนะครับ
ไอมาง้อสักพักแล้วจะคืนดี คงยาก
พิสูจน์สิ่งที่คุณจะทำให้เค้าได้สิครับ
ไอเรื่องมานั่งกลุ้มใจ มานั่งท้อเนี่ย คุณมีเวลาขนาดนั้นเลยเหรอ
เอาเวลามานั่งกลุ้มแบบนี้ ไปทำตัวให้ดีขึ้นแบบถาวรเถอะครับ
เรียนก็ตั้งใจเรียน ที่เอาใจใส่อยู่ก็ดีแล้ว ทำอะไรได้มากขึ้นก็ทำซะเถอะ
ยิ่งถ้ารู้สึกเวลาเหลือน้อยแล้ว ก็ทำให้สุดความสามารถเถอะครับ
แต่ขอร้อง ทำอย่าหวังผล อย่าหวังอะไรทั้งนั้น
ถ้าเค้าจะไม่ดีกับคุณ ก็อย่างน้อยแค่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดกันให้ได้ก็พอ
ตอนนี้คุณก็คงได้แต่รอแค่ความเมตตาจาก คนพิเศษของคุณอย่างเดียวเถอะ
ถ้าสำนึกแล้ว เรื่องแค่นี้ มันไม่ยากเกินความสามารถหรอกครับ
ปล. ถ้าช่วงนี้ แค่เค้ายังทำใจลืมคุณไม่ได้ แล้วทำดีกับคุณบ้าง
แต่หลังๆไป เค้าทำใจได้ แล้วไม่พบคุณอีกเลย ก็ทำใจซะนะครับ อย่าไปทำอะไรเ้ค้าล่ะ
คุณเชื่อเรื่อง เวรกรรม มั๊ยครับ