ทำไมคนไทยจึงรู้สึกว่าศิลปะเป็นเรื

[มังกร]

หรือเอาสะดวกกว่านั้นก็ไปซื้อกินปากซอย


หรือเอาสะดวกกว่านั้นอีก พี่เจนก็ไปกินกะน้องเชอรี่..

แล้วก็ได้ย้ายไปอยู่ซิมบับเว 

[มังกร]

โดนแน่ๆ 






แล้วตูมามั่วคุยกับเค้าทำไมวะเนี่ย
จบศิลปะแค่ ม.3 ใส่ไหส่งคืนอาจารย์ไปหมดแล้วด้วย

ใช่แล้วครับ พี่อ๋า

ผมจะสื่อประมาณว่า

ถ้าเรารักจะทำแล้ว จริงๆ เราต้องคิดมาประยุกต์เทคโนโลยี
หรือวิธีการทีืเหมาะสมกับเวลาที่เรามี เพื่อที่จะสื่อศิลปะของเราออกไป

แต่บังเอิญ คนเราไม่ได้รักศิลปะเป็นทุนเดิมอยู่แล้วไงครับ  
ยิ่งมีเวลาน้อยๆเป้นตัวเร่ง ปฏิกริยา มันเลยออกทะเลไปกันใหญ่
เวลาน้อย ทำให้คนเรามักง่ายขึ้นไงครับ เราเลยไม่ค่อยสนใจว่า
มันจะมายังไง ขอให้เสร็จเป็นพอ

ชิชะ ตัดหน้า 2 เด้ง  

/ พี่ติ๊กอย่าคิดแบบนั้นสิครับ 
คนส่วนใหญ่ก็คิดแบบนี้แหละครับว่า เราไม่ได้เรียนรู้เรื่องพวกนี้ อย่าไปยุ่งเลย
จริงๆมันเรื่องพื้นฐานของชีวิตเลยนะครับ

[มังกร]

ถ้าแบ่งเป็นศิลปะบนหิ้งกับศิลปะที่จับต้องได้อย่างที่แอนว่า

อ่านไปอ่านมา ได้สมการเป็น

ทุกอย่าง - ศิลปะบนหิ้ง = ศิลปะที่จับต้องได้

 

[มังกร]

ก็พี่มีแต่ข้อมูลที่มันมาจากความรู้สึก
และเรื่องที่เกิดกับตัวเองน่ะ ไม่ได้รู้เรื่องลึกซึ้ง แต่มีความชอบ

ศิลปะไกลตัว
การเมืองก็ไกลตัวด้วยไหม

คนไทย คิดเหมือนกันไหม

ปากท้องมาเกี่ยวทั้งสองเรื่องเลยนะ

แล้วทีนี้ ศิลปะ กับ งานออกแบบ มันไปด้วยกันไหมครับ


ทุกวันนี้ผมเชื่อว่าคนส่วนมากจะเชื่อว่า นักออกแบบ = วาดรูป

ศิลปะไกลตัว
การเมืองก็ไกลตัวด้วยไหม

คนไทย คิดเหมือนกันไหม

ปากท้องมาเกี่ยวทั้งสองเรื่องเลยนะ

มีความรู้สึกว่าการเมืองอยู่ใกล้ตัวมากกว่าศิลปะนะครับน่าจะได้รับอิทธิพลมาจากเสื้อเหลือเสื้อแดง

แล้วทีนี้ ศิลปะ กับ งานออกแบบ มันไปด้วยกันไหมครับ


ทุกวันนี้ผมเชื่อว่าคนส่วนมากจะเชื่อว่า นักออกแบบ = วาดรูป

มีคนเคยเหน็บแนมไว้ครับว่าจบศิลปกรรมแล้วจะทำอาชีพอะไรบ้างซึ่งถ้าลองไปถามผู้ใหญ่บางคนเขาเข้าใจแบบนี้จริงๆนะครับ
1.จบนิเทศน์ศิลป์เปิดร้านรับเขียนป้ายหรือทำงานโรงพิมพ์
2.จบโฟโต้เปิดร้านถ่ายรูปด่วน
3.จบแฟชั่นเปิดร้านตัดเสื้อตัดสูทตัดกางเกงแก้ทรงกางเกง
4.จบคอมอาร์ตเปิดร้านถ่ายเอกสารร้านปริ้นร้านรับทำนามบัตร

[มังกร]

จบศิลปากรเต้นกินรำกิน

 :30:อ้าวผมนึกว่าจบศิลปากรต้องไปเป็นทหารซะอีกครับ

[มังกร]

บางทีศิลปะมันขึ้นกับยี่ห้อ ด้วยนะครับ

เกิดผมวาดวงกลมขึ้นมาซักวง ก็อาจจะไม่มีคนสนใจ

เกิดเป็นช้างที่ฝึกมาให้วาด คนก็จะ อู้อ้าาาาา

เกิดเป็นอาจารย์เฉลิมชัยวาด ก็จะบอกว่า "มั๊นเป๊นสิ๊นละปะ"

ผมมองว่าตรงนั้นเป็นปัญหาที่สำคัญเลยแหละครับเพราะส่วนมากจะมองที่valueของตัวสินค่ามากกว่าผลงานหรือประโยชน์ของงานอะครับ
เช่นคนซื้อไอโฟนเพราะรูปทรงหรือได้ใช้งานจริงๆแต่ก็มีส่วนนึงที่ซื้อเพราะมันเป็นไอโฟน
 :08:งงแฮะ

[มังกร]

ผมว่าคำตอบมันก็ง่ายออก
รากฐานวัฒนธรรมมันไม่ถูกปลูกฝังมา
ไอ้พื้นฐานหรือวัฒนธรรมนี่ มันก็น่าจะมีผลต่อทุกอย่างมั้งครับ
คนที่มาดูแลประเทศ กำหนดนโยบาย ร่างหลักสูตรการศึกษา
ก็เป็นคนที่มีรากมาแบบนั้น ก็ผลิตคนแบบนั้นเป็นรุ่นต่อไปต่อไปเรื่อยๆ
เห็นปัญหาแหละ แต่แก้ยาก

แต่ผมว่า ไอ้รากวัฒนธรรมเนี่ย ถ้าผมเป็นผู้บริหารด้านวัฒนธรรม
ผมจะมองหาจุดดีของมันแล้วเอามาเสริมต่อนะ จุดด้อยเรื่องไม่สนใจศิลปะเนี่ย ก็ต้องค่อยๆปลูกฝังกันไป
แต่รากของเราก็สร้างส่วนดีมาให้เยอะ อย่างนิสัยรักสนุก รักอิสระ งานประเพณี
ความบันเทิง เราเต็มร้อย หนังของเราเต็มไปด้วยตลกและกระเทย ที่เที่ยวบันเทิงของเรา
มันสะใจทุกรูปแบบ(เทียบกับที่ไหนก็ได้ ของเรากินขาด รวมถึงในแง่ไม่ดีด้วย)
มีทั้งดีทั้งไม่ดีแหละ ยังไงก็ตาม โดยรวมแล้วเรามีพื้นฐานที่รักอิสระรักสนุกมาก
เรารู้วิธีที่จะทำอะไรพวกเนี้ย ดูประเทศรอบข้างที่เขาก็เจริญเหมือนกันน่ะแหละ แต่เขาทำเป็นแค่ขายของ
รากวัฒนธรรมเขาคือสอนให้ขายของเป็น ผมว่าของเรามีแววที่จะพัฒนาด้านนี้ได้มากกว่า
ประเทศอื่นๆในภูมิภาคแถบนี้อีก อันนี้ถ้ามองแบบนักบริหารน่ะนะ ปัจจัยเรื่องรากเนี่ย
มันแก้ยาก ก็หาจุดดีของมันแล้วมาพัฒนาซะเลย ผมว่ามันเอามาเชื่อมต่อกันได้กับศิลปะนะ
มันอาจอยู่ในรูปของความบันเทิงเหล่านั้น ไม่ใช่ในหอศิลป์ก็เท่านั้นเอง

ประเทศเราตัวใครตัวมันน่ะครับ ทำงานศิลปะด้วยกัน ยังไม่ดูกันเองเลยครับ
งานของก๊กเราเราก็ดู งานของคนอื่นเราก็ขี้เกียจดู
อันไหนเจ๋งแต่ไม่ใช่พวกเรามันก็งั้นๆแหละ มันเก่งมาจากไหนวะ

เป็นที่นิสัยสันดานของคนไทยน่ะครับ
ผมว่างานศิลปะของคนไทยนี่ดีนะ คนที่สนใจก็มีเยอะ
แต่ว่าต่างคนต่างอยู่น่ะ กูก็ทำของกูอย่างงี้ดี กูชอบของกูอย่างงี้ดี
มึงก็ดูของมึง กูก็มีของกู ดีแล้วชาตินี้ไม่ต้องมาข้องแวะกัน

มองรวมๆมันก็เลยไม่เห็นน่ะครับ หรือเห็นก็เป็นกลุ่มเล็กๆ แยกๆกันไป

[มังกร]