หน้า: [1] 2 3
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ภาษาอังกฤษอ่อนมาก จะไปเรียนภาษาที่  (อ่าน 10514 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
อายุก็ปาไป 29 แล้ว แต่ภาษายังแค่เด็กป.สี่ อยากเรียนแบบคุยกังฝรั่งได้ ดูหนังฝรั่งได้ไม่ต้องอ่าน sub จะไปเรียนที่ไหนดีครับ

ขอบคุณครับ
บันทึกการเข้า

มือใหม่หัดขยับคร้าบบบ~
หาเพื่อนฝรั่งซักคนเลยคะ  :หิว:
บันทึกการเข้า

ตามหารักแท้ค่ะ โฮกกก
คือคุยไม่ได้เลย แล้วจะหาเพื่อนฝรั่งได้ไง แล้วถ้าจะศึกษาด้วยตัวเองคงจะยากเพราะเป็นคนที่ไม่ชอบมานั่งศึกษาอะไรยากๆเอง อยากไปหาสถาบันสอนภาษาดีๆ ใครพอแนะนำได้บ้างครับ
บันทึกการเข้า

มือใหม่หัดขยับคร้าบบบ~
ขั้นแรก ทำใจให้ชอบกับการศึกษาก่อนครับ
อย่าปฎิเสธการดูหนังแบบซาวด์แทร๊ค (รอบแรกดูซับไทยไปก่อน รอบสองค่อยซับอิ๊ง)
ใช้โปรแกรม เว็บ ก็ลองเปลี่ยนมาเป็นภาษาอังกฤษซะ (เช่นเฟซบุ๊ค พวกนั้น)
ลองฟังวิทยุภาษาอังกฤษ ฟังไม่ออกก็ช่างครับ ฟังไปเหอะครับ (แนะนำ FM88)

หลายๆคนที่ไม่่ค่อยเก่งภาษา มักจะมีสาเหตุมาจากการปฎิเสธเรื่องพวกนี้ล่ะฮะ
บันทึกการเข้า

หนุ่มอักษรรักแน่ รักแท้ตลอดกาล~
แต่คลื่น 88 มันเปิดเพลงไม่ค่อยโดนใจวัยรุ่นนิ ฮือๆ~ หมีโหด~
บันทึกการเข้า
ลองทำแบบที่กันย์บอกไปก่อนสิคะ ถ้าไม่ได้ผลค่อยหาสถาบันภาษาที่เป็น English Environment เรียน

พี่อายุ 29 แล้ว คงไม่มีเวลาไปเรียนภาษาต่างประเทศเลยไม่แนะนำวิธีนั้น เกรียน แต่จะบอกว่าไปอยู่เมืองนอกสักสองสามเดือน นี่ได้ผลจริงๆนะคะ
บันทึกการเข้า
คลื่น 88 ก็ยังเปิดดีกว่า 107 นะ  เกรียน
บันทึกการเข้า

หนุ่มอักษรรักแน่ รักแท้ตลอดกาล~
107 ไม่ชัดอยู่แล้ว ฟังแล้วมีคลื่นพระเทศน์แทรกตลอด กร๊าก
102.5 ก็ชอบมีคลื่นเสื้อแดงมาแทรก เกรียน
105.5 ชัดสุดแล้ว แต่ฟังไปมาเริ่มรู้สึกว่าเปิดแต่เพลงซ้ำๆ กร๊าก

(โอย เริ่มเป๋ พอๆๆ)
บันทึกการเข้า
จะทำแบบกันย์ว่าได้ ต้องมีพื้นฐานก่อนมั้งครับ
ก็ช่วยได้นะ แต่ถ้าไม่มีพื้นฐานสักนิดอย่างที่เค้าว่า ก็คงแทบไม่มีผลเลย
ผมว่าหาที่เรียนก็เหมาะสุดนั่นแหละ เรียนพื้นฐานใหม่ก่อน
แต่ผมไม่รู้เหมือนกันว่าที่ไหน ถ้าเริ่มต้น ไม่ต้องเรียนกับฝรั่งนะครับ
เรียนกับคนไทยเอามันเคลียร์ๆก่อน เคลียร์เลเวลนี้เสร็จค่อยไปเรียนแบบฝรั่ง
ก็ยังต้องใช้เวลาอยู่ดี(ลองนึกดู เราเรียนประถมมัธยมกันกี่ปี กว่าจะมีพื้นฐานครบ)
แต่ไม่มีคำว่าสายครับ เราเริ่มเรียนอะไรตอนไหนก็ได้ในชีวิต ชีวิตเราเองหนิ
ใช้ชีวิตมาเยอะขนาดนี้ ผมว่าเรื่องอื่นๆยากกว่านี้แน่ๆ
เทียบกับทุกสิ่งที่เชื่อว่าพี่ได้เจอมา เรียนภาษาอังกฤษนี่ไม่ใช่เรื่องยากแน่ๆครับ
แต่ก็อย่างที่กันย์ว่านั่นแหละ ต้องทำใจให้ชอบการศึกษาก่อน หมีโหด~
บันทึกการเข้า

I ROCK , THEREFORE I AM
เดือนว่าเรามีทักษะภาษาอังกฤษซ่อนอยู่ในตัวบ้างนะ
เพราะตามหลักสูตรเราเรียนกันตั้งสิบกว่าปีอ้ะ กร๊าก

เคยตั้งปฏิญญาว่าจะทวีตเป็นภาษาอังกฤษทั้งเดือน ก็ช่วยได้อยู่นะ
(รู้จักคำ adjective ขึ้นเยอะเลย รู้สึกคำสบถขึ้นเยอะด้วย กร๊าก)

ก็เหมือนๆ กะที่บอกไปข้างต้นอ่ะค่ะ อยากฝึกภาษาอังกฤษ ต้องอย่าปฎิเสธที่จะเรียนรู้มัน หมีโหด~/ โอ๊ทส์
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
ใช่ๆ เราเรียนภาษากันมาแล้วตั้งหลายปี
แต่เราสอนกันผิดๆ ตั้งแต่ให้ท่อง เอ บี ซี กันแล้ว
เพราะคงคิดว่าน่าจะเหมือนท่อง กอ ไก่ ถึง ฮ นกฮูก ของภาษาไทย

ลูกเพื่อนตูเรียนที่นี่
เขาสอนให้เด็กออกเสียงตัวอักษรแทนนะ
อย่าง a ก็ออกเสียงว่า อะ
b ก็ออกเสียง เบอะ
อะไรทำนองนี้

จะออกเสียงนี้ ต้องทำปากยังไง
เอาลิ้นไปวางหรือดันตรงไหนในปาก

...............................

วกกลับมาเข้าเรื่อง
อายุ 29 แล้วจะไปเรียนภาษาที่ไหน
แต่ตามจุดประสงค์ของพี่แล้วคือ
พูดกับฝรั่งได้ ดูหนังไม่ต้องใช้ซับ
ก็แนะนำให้เรียนจากหนังนี่แหละครับ

ดูหนังแบบไม่ต้องมีซับก่อนรอบนึง
แล้วค่อยดูแบบมีซับอังกฤษ
ผมว่าได้ผลเยอะเลยนะ
บันทึกการเข้า
ตอนเด็กๆอิ่มตกภาษาอังกฤษนะ
เป็นตัวเดียวที่ฉุดเกรดกระจายยันจบมหา'ลัย

ถ้านะแนะนำคือ ตอนแรกเราต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อนว่าทำไมเราไม่รับภาษานี้?
- อายไม่กล้าพูด ก็เลยไม่ได้ใช้ ลืมหมด
- เรียนแล้วไม่เข้าใจ ช่างมันไม่ได้ใช้ซะหน่อย
- ไม่อาย เรียนเข้าใจ แต่ไม่เคยทบทวน จบกัน

อิ่มว่าทุกคนมีพื้นฐานเหมือนที่คนอื่นบอกแหล่ะค่ะ
เรียนกันมาตั้งนาน คำง่ายๆมันจำได้อยู่แล้ว
แนะนำให้สร้างกำลังใจกับตัวเองก่อนค่ะ

เช่น ฟังเพลงภาษาอังกฤษ ลองฟังซ้ำๆ แล้วลองเขียนคำที่เรารู้จักลงกระดาษ
แล้วจะเห็นว่า เฮ้ย เราก็เขียนได้อยู่!! ค่อยๆทำไป
เพราะตอนนี้อิ่มว่าถ้าตะบี้ตะบันเรียน ถ้าไม่เข้าใจขึ้นมา มันก็หยุดอยู่แค่นั้น

ส่วนน้องมิ้นบอกให้ไปเมืองนอกแล้วแต่กลัวว่าจะไม่ทัน
อายุพี่เค้าแค่ 29 เองนะ ที่นี่อิ่มมีเพื่อนอายุตั้ง 40 แล้ว
ยังมานั่งเรียนด้วยกันอยู่เลย..
บันทึกการเข้า

ฮ่าๆ ฮือๆ
ก่อนอื่นต้องวัดพื้นฐานตัวเองก่อนว่ามีพื้นมาประมาณไหน จะได้วางแผนต่อไปได้

ปาล์มเป็นคนนึงที่อ่อนภาษาอังกฤษมากๆ ทั้งที่เรียนมาตั้งแต่อนุบาล
แม่ยัดเยียดให้เรียนพิเศษภาษาอังกฤษตลอดจนจบมหาวิทยาลัย
ภาษาอังกฤษก็งูๆปลาๆ แต่ไอ้งูๆปลาๆ ที่ปลูกฝังกันมานี่แหละมีประโยชน์นักเชียว
เพียงเราใส่ความกล้า และความใฝ่รู้เข้าไป แล้วคุณจะรู้ว่าเราทำได้!

สถาบันสอนภาษาอังกฤษในไทยมีแบบการเรียนคล้ายๆกัน
อย่างพวกเอยูเอ แคลิฟอร์เนีย ไบลิงกัว ปาล์มเรียนมาหมดแล้ว
แล้วไง...ตอนมาเมืองนอกก็ยังเป็นกะเหรี่ยง ฟัง พูด ไม่รู้เรื่องอยู่ดี
ไม่ต่างจากเพื่อนปาล์มที่เรียนจบมนุษย์อังกฤษแต่สื่อสารกะฝรั่งไม่ได้ เพราะฟังไม่ออก
ดังนั้น สิ่งสำคัญที่สุดนอกจากการเรียนคือ ต้องหมั่นใช้ในชีวิตจริงค่ะ

การใช้ในชีวิตจริง เริ่มจาก ดูหนัง ฟังเพลง อ่านข่าว อ่านนิยาย เขียนblog twt fb ด้วยภาษาอังกฤษทั้งหมด
ตอนเริ่มน่ะยากมาก แต่ไม่เกินความพยายามแน่นอน

ปาล์มอยู่ซิดนีย์สามปีแล้ว...ภาษาดีขึ้นกว่าตอนอยู่ไทยเพราะมันได้ใช้จริง ฟัง พูด ได้ใช้เยอะมาก
ตอนนี้อ่าน กับ เขียน ได้ใช้น้อยหน่อย เพราะไม่ได้เรียนแล้ว
เน้นทำงานเก็บตังค์ ตั้งใจจะเลี้ยงดูพ่อแม่ให้ดีที่สุด ท่านชรา มีโรคประจำตัวเยอะ ไม่สามารถทำงานที่ท่านรักได้แล้ว
กระนั้นก็เถอะ...ถึงไม่ได้เรียนในห้องเรียน ใช่ว่าปาล์มจะหยุดเรียน ยังฝึกฝนตนเองอยู่ทุกวัน

ตอนนี้ตั้งเป้าหมายไว้ว่า อยากพูดและเขียน ในเชิงธุรกิจให้ได้
มันจะเป็นประโยชน์กับเราอย่างมากในอนาคต
(ทุกวันนี้เวลาเจรจาธุรกิจรู้สึกตัวเองดูไม่น่าเชื่อถือยังไงไม่รู้)



สู้ๆค่ะ ถือว่าคุณเริ่มต้นได้ดีแล้วที่มีความตั้งใจเต็มเปี่ยมอย่างนี้
บันทึกการเข้า
มิ้นเรียนภาษาอังกฤษครั้งแรกตอน ป สอง แม่ให้ไปเรียนซัมเมอร์โรงเรียนเอกชน(มิ้นอยู่รัฐบาล)
ตอนนั้นเขียนภาษาอังกฤษยังไม่ครบ 26 ตัวเลย
ป สาม แม่ให้ไปเรียนพิเศษที่สถาบันสอนพิเศษกับฝรั่ง ตอนนั้นพูดได้ ฟังได้ แต่เขียนอ่านไม่ค่อยได้
ป ห้า ย้ายโรงเรียน ได้เรียนภาษาอังกฤษในโรงเรียนเป็นครั้งแรก รู้สึกว่าที่ทำได้เพราะมีพื้นฐานพูด-ฟัง
ม สี่ สอบเอเอฟเอสได้ ขอป๊าไปเรียนที่ US ปีนึง แรกๆ ฟังแทบไม่ได้ เหนื่อยมาก
ต่อมา เริ่มคล่อง ทีนี้พูดภาษาอังกฤษเร็วกว่าโฮสต์อีก  ง่ะ พยายามเขียนไดอารี่เป็นภาษาอังกฤษ อยู่กับมันเยอะๆ
เดี๋ยวก็คล่องเองค่ะ

มิ้นว่าทักษะมันเริ่มจากฟัง-พูดมาก่อน เหมือนเวลาเราเรียนภาษาไทย เราพูดได้ ฟังได้ก่อน เราค่อยอ่านได้เขียนได้


พี่อิ่ม ถ้าพี่เค้ามีเวลา มิ้นก็เชียร์ให้พี่เค้าไปเรียนนะ แต่กลัวพี่เค้าไม่มีเวลานี่สิคะ
บันทึกการเข้า
ใช่ค่ะ เรียนแล้วต้องใช้

ไม่ใช่อยู่ในห้องก็เรียน ออกนอกห้องก็ลืมหมด
อิ่มเรียนภาษาอังกฤษที่ไทยหมดค่าเรียนไปไม่รู้เท่าไหร่
เรียน 8 โมงเช้า ยัน 1 ทุ่มทุกเสาร์-อาทิตย์ ตั้งครึ่งปี

สุดท้าย จบคอร์สก็ยังโง่เหมือนเดิม

ถ้าให้แนะนำที่เรียน เอาที่อิ่มประทับใจสุดๆ ก็ ครูสมศรี อ่ะค่ะ

แต่ถ้าถามว่า อยากเป็นเร็วๆ พูดคล่องๆ ก็มาอยู่เมืองนอกซัก 3 เดือน
เพราะมาเมืองนอกมันไฟล์บังคับ พูดไม่ได้ก็อดตาย เหงาตาย เฉาตาย
แต่อย่าไปอยู่เมืองที่มีคนไทยเยอะๆ หรือจับกลุ่มคนไทยด้วยกัน อันนั้นเปล่าประโยชน์สุดๆ

อิ่มอยู่ควีนแลนต์ ที่ม.ไม่มีคนไทยเลย โชคดีไป เราได้ภาษาเต็มๆ  ฮิ้ววว
แต่ภาษาอังกฤษมันไม่ใช่แค่ฟัง กับ พูดก็จบ
อ่านและเขียนก็ต้องได้ด้วย ยังไงก็ต้องฝึกค่ะ

เขียนๆ พูดๆ ไป ผิดแกรมม่าช่างมัน อย่าไปยึดติด ขอแค่เข้าใจก็พอแล้ว

สู้ๆค่ะ  ปลื้ม
บันทึกการเข้า

ฮ่าๆ ฮือๆ
หน้า: [1] 2 3
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!