3. เรื่องขีด ใครว่าไม่สำคัญ
เรื่องเล็ก แต่สำคัญมาก เรามักจะใช้กันแบบตามสบาย สไตล์ไทยๆ แต่วันนี้ลองเปลี่ยน
มาศึกษา และใช้ให้ถูกต้องกันเถิด พี่น้อง งานเราจะมีมูลค่าเพิ่มอย่างแรง
เครื่องหมาย ยัติภาค/ยัติภังค์ ทุกวันนี้เราใช้เครื่องหมายแดชกันมั่วมากกกกกก
อะไรที่เป็นขีดๆ เรากดเครื่องหมาย - (ลบ/ยัติภังค์) ไว้ก่อน ทั้งๆ ที่มันใช้งานต่างโอกาสกัน
เครื่องหมายตระกูลขีด มีทั้งหมด หลักๆ ดังนี้
จากในภาพ ฟอนต์นี้จะแยก ยัติภังค์ กับ ลบ ให้ต่างกัน ซึ่งหลายๆ ฟอนต์ จะมีความยาวเท่ากัน หรือ ใกล้เคียง ครับ
จึงอนุโลมใช้ทดแทนกันได้
ฝรั่งจะเคร่งครัดเรื่องเครื่องหมายวรรคตอนค่อนมากมาก แค่เรื่อง ขีดๆ ก็ทำเป็นเรื่องใหญ่
สำหรับพี่ไทย คงใช้เครื่องหมาย ยัติภังค์ ในการตัดคำเพื่อขึ้นบรรทัดใหม่ (ยัติภังค์เผื่อเลือก Soft-hyphenation)
เช่น
ทุกๆ คน ที่มาร่วมในงานบรร-
ชาสามเณรภาคฤดูร้อนต่าง…
คงสังเกตกันในหนังสือพิมพ์นะครับ
ด้วยคอลัมน์หน้าที่เยอะเลยต้องตัดไปพิมพ์บรรทัดต่อไป
และใช้กับการแบ่งพยางค์ (เขียนคำอ่าน) เช่น โส-เพ-นี
ใช้กับการผสมคำ เช่น state-of-the-art เป็นต้น
ส่วนเครื่องหมายตระกูลยัติภาค (Dash) มีดังนี้
ขีดสั้น (En Dash) {ความยาวขีดเท่ากับ N} – ก็ใช้เหมือนกับฝรั่งครับ เช่น เดือนตุลาคม–ธันวาคม ฟุตบอลคู่อิตาลี–เยอรมนี
ก่อนและหลังเครื่องหมายเครื่องหมายยัติภาค ตามกฏของราชบัณฑิตฯ ไม่มีการเว้นวรรคครับ
ขีดยาว (Em Dash) {ความยาวขีดเท่ากับ M} — บ้านเราไม่ได้มีใช้เหมือนเขา ก็ข้ามไป แต่ในภาษาอังกฤษใช้สำหรับเน้นย้ำประโยคหน้า
วิธีการพิมพ์ en dash / em dashALT + 0150 / Option + - (เครื่องแมค) en dash
ALT + 0151 / Option + _ (เครื่องแมค) em dash