ขอย้อนกลับไปถามเรื่องการนับถือศาสนาสักหน่อย
หลวงพี่ว่า มันจำเป็นไหมครับ
ที่คนเราต้องนับถือศาสนาใดศาสนาหนึ่ง
อย่างในทางปรัชญาเขาอาจจะมองว่า
การนับถือศาสนาก็เหมือนกับชุดความคิด
ที่เอาไว้ตอบคำถามในเรื่องที่เราไม่สามารถตอบได้ในชีวิต
แต่จะว่าไป ผมก็ว่าจุดประสงค์ของการนับถือศาสนา
มันก็อาจจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลาเหมือนกัน
อย่างสมัยที่พระพุทธเจ้ายังคงมีชีวิตอยู่
คนในยุคนั้นส่วนใหญ่ก็มุ่งแสวงหาสัจธรรม
เสาะหาวิชาความรู้ ครูบาอาจารย์
มีการบำเพ็ญเพียรจนได้ฌานสมาบัติ
พอได้ฟังเทศนาจากพระพุทธเจ้าก็บรรลุโสดาบันอรหันต์กันตรงนั้น
แต่สมัยนี้ผมว่า คนส่วนใหญ่ไม่ได้มุ่งแสวงหาสัจธรรมตรงนี้แล้ว
จุดมุ่งหมายในการนับถือศาสนามันก็ผิดเพี้ยนไปด้วยหรือเปล่าครับ
และความจำเป็นในการนับถือศาสนา มันก็อาจจะน้อยลงด้วยหรือเปล่า
แต่สำหรับคนที่ไม่นับถือศาสนาใดนั้น
ผมเคยอ่านเจอในหนังสือชุดสถาบันสถาปณา
ของไอแซค อาซิมอฟบอกไว้ว่า
"คนที่ไม่นับถือศาสนาใดๆ นั้น
คนพวกนี้เป็นพวก มูลฐานนิยม(Fundamentalism)
แต่เนื้อแท้คือพวกเขาไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับยุคอะตอมได้
(ตอนนี้เป็นยุคที่กำลังจะเปลี่ยนผ่านยุคอะตอม)
และโดยส่วนใหญ่พวกเขาแสวงหาชีวิตที่เรียบง่าย
ซึ่งจริงๆ มันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่เขาคิดหรอก"