รักใสใส หัวใจเกาหลี...the office in love..

นี่ก็ เดือนหนึ่งแล้วซินะ ที่เด็กหนุ่มหน้าใส นาม "ซองแดกรี" ได้มาเริ่มงานกับตำแหน่งใหม่
ในที่ใหม่ย่านธุรกิจอันโด่งดังกลางกรุง....
แม้จะผ่านไปเป็นเดือน แต่บรรยากาศแปลกใหม่ในออฟฟิศใหม่
ก็ยังคงไม่จางหายไป ด้วยจำนวนพนักงานที่มากมาย หลากหลาย...
พูดไทยคำอังกฤษคำ บางคนก็เสียงดังโวยวาย บางคนก็กรีดกรายไปมาดูเข้าที
มันเหมือนเป็นตัวกั้่นกลางความรู้สึกของหนุ่มน้อยให้ไม่สามารถจะได้รู้จักใครมากมายนัก
แม้แค่กับคนที่นั่งใกล้ๆ กันก็ตาม  ย้อนไปเมื่อวันแรกที่เข้าทำงาน ภารกิจแรกของหนุ่มน้อยหน้าใส
คือการเดินตาม ฝ่ายบุคคลสาวสวยไปแนะนำตัวต่อพนักงานแผนกต่างๆ และได้ชุดเครื่องเขียนมาหนึ่งชุด
ในนั้นมีกระดาษโพสอิท..สีเขียวหนึ่งปึก ซึ่งมารู้ทีหลังว่าทุกคนจะมีกระดาษแบบนี้คนละปึกซึ่งมีสีแตกต่างกันไป.

เมื่อเสร็จภารกิจหนุ่มน้อยหน้าใสได้หย่อนก้นแสนสวยลงนั่งที่โต๊ะทำงานของตน
ในขณะที่เงยหน้าอันแฉล้มขึ้นพลันสายตาประสบกับดวงตาอันเจิดจรัศเล็กเรียวคู่หนึ่ง
เยื้องลงมาเล็กน้อยเป็นริมฝีปากบางสวยที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มใสใสส่งมาทักทายอย่างสวยงาม
หนุ่มหน้าใส ยิ้มรับเป็นการทักทายกลับ สาวหมายหน้าขาวโต๊ะตรงข้ามยิ้มให้ก่อนจะผงกหัว
ทักทายด้วยภาษากายอีกครั้งย้ำเตือนมิตรภาพ ด้วยความเขินอายหนุ่มน้อยซองแดกรี
จึงหลบสายตาก้มหน้าเริ่มงานใหม่ต่อไป .... นับจากนั้นมา หนึ่งเดือน หนุ่มน้อยซองแดกรีก็ยังไม่รู้จักกับใครในออฟฟิศมากขึ้น
นอกจากพี่ๆ ในตำแหน่งเดียวกัน อีก 4 คน นอกนั้นก็ จำใครแถบไม่ได้แม้แต่สาวหมวยที่สบตากันในวันแรก

.........

....เมื่อสามวันที่แล้ว.... เป็นเช้า ที่สดใส หนุ่มน้อยหน้าใสซองแดกรี ขึ้นไปทำงานตามปกติ
ทุกอย่างปกติ เว้นเสียแต่ บนโต๊ะทำงานของเขามีกระดาษโพสต์อิทสีชมพูใบหนึ่งติดอยุ่ที่โต๊ะ 
เป็นตัวเขียน เขียนเป็นภาษาอังกฤษด้วยลายมือที่น่ารัก ว่า "p' songdekree   have a nice  day ka ^------^ "
หนุ่มน้อยหน้าใส ยังคงไม่แปลกใจ เขาคิดว่า คงเป็น PM ที่ co งานด้วยกันเมื่อวาน มากล่าวทักทายแต่ก็เอ๊ะใจเล็กๆ
เพราะ PM คนนั้น ไม่น่าจะเรียกเขาว่าพี่...  วันเวลาผ่านไป

เช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้น.... กระดาษสีชมพูใบที่สองที่มีเนื้อหาไม่ต่างกันก็ถูกนำมาแปะไว้ที่โต๊ะอีกแผ่น.....
หนุ่มน้อยเริ่มสงสัยมากขึ้น พยายามคิดเชื่อมโยง ว่า พี่ๆ ที่เรารู้จักอาจจะแกล้ง แต่พยายามเหลียวซ้ายแลขวา
พี่ๆ ทั้ง 4 ในแผนก ยังไม่มีใครมา แต่แผนกก๊อปปี้ไลท์ที่นั่งกันฝั่งตรงข้ามมากันเกือบครบและล้วนมีแต่สาวๆ ทั้งนั้น
รวมทั้งสาวหมวยคนนั้นด้วย

หนุ่มน้อยซองแด พยายามมองหาเจ้าของกระดาษ ด้วยสายตาที่ระมัดระวัง
ไม่ยอมให้ใครจับได้ว่ากำลังให้ความสำคัญกับกระดาษแผ่นเดียวอยู่ แต่ก็หยุดความพยายามไว้ตรงนั้น
และเริ่มดำเนินชีวิตการทำงานต่อไปจนเลิกงาน........

วันนี้ เป็นวันที่หนุ่มน้อยซองแด... ตั้งใจไปแต่เช้าเพื่อจะพยายามสืบหาเจ้าของข้อความหวานในกระดาษสีชมพูสองแผ่นนั้นให้ได้

และก็ ได้ผล...เมื่อเขาพบว่า.......!!!!

[มังกร]

ถ้าตึงจริงจะไปเยี่ยมที่ออฟฟิส 

เฮ้ย !!  รุ้ได้ไงว่าเป็นเรื่องจริง 

[มังกร]

อ่านแล้วก็รู้สึกว่า..




เสียดายกระดาษ โพสต์อิทเดี๋ยวนี้แพ้งแพง ใบละจะบาทนึงอยู่แล้ว
น่าจะใช้กระดาษรียูสนะ 

ป้าแม่บ้าน 10 : 1

เขียนให้จบนะมึง 

เขียนยาวครับ ขี้เกียจอ่าน
ทางที่ดีถ้าจะสื่อสาร ต้องกระชับนะครับ เอาเนื้อๆ ก็พอ

เดี๋ยวดูตัวอย่างจาก อ.ถลอกนะครับ

[มังกร]

ข้ามไปตอนจบเลยได้มั้ยอะ 

ไม่จบหรอก สิ่งรักๆ ที่เรียกว่าเซ็กส์ยังไม่จบเลย 

    ลืมเลยกระทู้นั้นเดี๋ยวขุดขึ้นมาเขียนให้จบ ฮ่าๆ
ส่วนกระทุ้นี้เดี๋ยวขอดูก่อนกำลังตื่นเต้นกับการสืบหาตัวจริงอยุ่

[มังกร]

ป้าแม่บ้าน 10 : 1

[มังกร]

ก็มันเองนั่นละ เขียนให้ตัวเอง แล้วสร้างข่าวให้คนอื่นมาสนใจ 

อย่าเพิ่งสปอยเด้้้้้้้้้้้้้้้