หน้า: [1] 2 3 4 5 6
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ไปหมดแล้วสมงสมอง  (อ่าน 22057 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
จู๋บันทึกความโก๊ะ
ด้วยความที่ผ่านโลกมานาน (แก่) ทำงานที่ทำให้สมาธิแตกซ่าน หลังๆ มาเริ่มโก๊ะแบบบ้าบอขึ้นเรื่อยๆ คนรอบตัวก็เป็นกันเยอะ
กะว่าแค่ในแผนกที่ทำงานนี่น่าจะรวมเล่มได้เลยทีเดียว ก็เลยจะบันทึกไว้เรื่อยๆ เดี๋ยวลืมเรื่องเด็ดๆ
แต่ไหนๆ ก็บันทึกแล้ว เอามาเล่าด้วยเลยแล้วกัน คิดว่าแนวนี้ ยังไงต้องมีเจ๊จอยที่น่าจะแจมเรื่อยๆ ปะ  กร๊าก


"วันนี้เลย ตอนบ่าย กินซูชิที่โต๊ะทำงาน น้องมันซื้อมาฝากจากวิลล่า
กินเสร็จจะเอาขยะไปทิ้งแล้วไปห้องน้ำ ต้องตื๊ดบัตรออกจากโซนออฟฟิศออกไปที่โถง
พอทิ้งขยะเสร็จ เดินไปถึงประตู.. เอ่อ บัตรไปไหน รู้สึกตัวว่ากำลังจะเอาขยะไปตื๊ดประตู
หันกลับมาพบว่าบัตรอยู่ในถังขยะ (ทำหายปรับ ๕๐๐ บาท) บัตรเปื้อนเลอะเทอะไปหมด"


"ที่แผนกเราจะต้องใช้ตรายางอันใหญ่ แสตมป์ตรวจงาน ของกลางใช้ร่วมกัน
เพื่อนที่ทำงานแสตมป์งานเสร็จก็เอาตรายางไปเก็บตู้ส่วนกลาง
หันมาทำงาน พบว่าคลิกเมาส์แล้วมันแปลกๆ
รู้สึกตัวอีกทีก็พบว่า เอาเมาส์แบบไร้สายไปเก็บใส่ตู้แล้วพยายามจะคลิกตรายาง"


ขอสติจงอยู่กับท่าน  ไหว้
บันทึกการเข้า

 กร๊าก กลั้นขำไม่อยู่แล้วครับ
บันทึกการเข้า

สู่ความโดดเดี่ยว อันไกลโพ้น
 น้องดำ
บันทึกการเข้า
เอาไว้จะมาเล่าของตัวเองบ้างนะครับ ขอไปเรียบเรียงก่อน
บันทึกการเข้า

สู่ความโดดเดี่ยว อันไกลโพ้น
กร๊าก วางศพเหยื่อแล้วตั้งสตินะครับพี่แอ้
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
"หลายเดือนที่แล้ว เย็นวันศุกร์วันหนึ่ง น้องผู้ชายที่ทำงานซึ่งกลับบ้านไปแล้วกลับขึ้นมาที่แผนกใหม่
เดินงุ่นง่านบอกว่า หากุญแจรถไม่เจอ เราก็ช่วยคิด เฮ้ย ค้นในกระเป๋าดีแล้วยัง ค้นหมดแล้วพี่ไม่เจอเลย
แล้วนี่เอ็งจะทำยังไง น้องก็เดินหาทุกที่ที่ไป ทุกห้องประชุมที่ไปชุมมา
เราก็เสนอไอเดียว่าน้องต้องเอารถออกไปให้ได้นะ เพราะเป็นเย็นวันศุกร์ ที่ SCB นี่คิดค่าจอดโหดมากถ้าข้ามไปถึงวันจันทร์
ละถ้ากุญแจหายแน่ๆ ยังไงก็ต้องทำกุญแจใหม่ ยังงั้นทำซะเลย จะได้ไม่เสียค่าจอดอีก บ้านมันไกลมากด้วย
ก็เลยกุ๊กเกิ้นหาร้านเปิดล็อครถให้น้องเลือกหลายร้าน น้องเห็นด้วยแล้วติดต่อได้ร้านนึง
ตั้งราคามาสามพันห้า เพราะมี Locktech เป็นแท่งเหล็กล็อกเกียร์อีกชิ้นที่ต้องตัด
ระหว่างช่างกำลังเดินทางมา อยู่ๆ น้องก็ควานในกระเป๋าแล้วเจอกุญแจซะงั้น อีบ้า!
สรุป เสียตังค์ค่าเสียเวลาให้ช่างไปพันนึง สวยๆ"
บันทึกการเข้า

โอ้ยฮาาา

ผมเคยแค่คิดว่าทิ้งกุญแจบ้านไว้ในรถ ซึ่งจอดหน้าบ้าน
พ่อแม่ไปทำงานกันหมดแล้ว ต้องปีนรั้วออกไปเอากุญแจในรถมาล็อคบ้าน แต่ในรถดันไม่มี
สุดท้ายต้องปีนกลับมาเพื่อเจอมันวางอยู่ที่ที่วางประจำนั่นแหละ น้องดำ

เรื่องกุญแจบ้านยังมีอีก ขับรถจากพุทธมณฑล ถึงออฟฟิศที่บางพลี เพื่อพบว่ากุญแจออฟฟิศไม่ได้อยู่ในกระเป๋า
ขับรถกลับไปพุทธมณฑล เพื่อพบว่าจริงๆ แล้วกุญแจมันแอบอยู่ในกระเป๋าใบที่หาแทบตายนั่นแหละ fuc yea

นี่ยังไม่นับที่ไขกุญแจเข้าบ้าน ทิ้งกุญแจเสียบคาไว้ที่ประตู ตกดึก ล็อกบ้าน ขึ้นนอน สบายใจเฉิบ หมีโหด~
บันทึกการเข้า

<a href="http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf" target="_blank">http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf</a>

A Long Patience: Wish Us Luck (and Happy Anniversary)
ไอ้ที่ขับรถกลับไปกลับมานั่นเจ็บใจมั้ย  กร๊าก

เรื่องลืมกุญแจนี่ลืมบ่อย ลืมจริงๆ แล้วก็หาไม่เจออีกเลย
ด้วยความที่อยู่คนเดียว เพื่อความปลอดภัย (และเราเป็นช่างด้วย) ก็เปลี่ยนกุญแจห้องหมด
ที่ตึกก็ไม่มีกุญแจสำรองของเรา ลูกบิดก็ถอดเปลี่ยนหมด คือในโลกนี้ต้องไม่มีใครมีกุญแจสำรองห้องกูว่างั้นเหอะ
เวลาทำกุญแจหายที.. มีทางเดียวค่ะ ตัดสายยู + ตัดลูกบิดทิ้ง
ชีวิตนี้ทำสิ่งนี้มาแล้วไม่น่าจะต่ำกว่า 3 ครั้ง ทุกวันนี้ยังระแวงตลอดว่าจะทำอะไรหายมั้ย
เดินเปิดๆ ปิดๆ กระเป๋าอยู่นั่นแหละ

ที่เล่าว่าคีย์การ์ดออฟฟิศ ถ้าหายเสีย 500 บาทนี่คือ หายครั้งที่ 2 นะ ครั้งแรกให้ฟรีอีกอัน
ส่วนของเดี๊ยน ถ้าหายอีกครั้งน่าจะเป็นครั้งที่ 5 ได้สนับสนุนกิจการของบริษัทไปแล้ว 1000 บาทจ้ะ เพราะอีการ์ดอันเล็กๆ เนี่ย
แต่แจ้งหายไปแล้ว 7-8 ครั้ง มีคนเก็บได้เอามาคืนให้ตลอด
HR ก็ไม่ยอมเอาตังค์แล้วออกอันใหม่ให้ บอกว่า พี่โดนปรับหลายทีแล้ว สงสาร  กร๊าก
บันทึกการเข้า

แหม อายก่อนเล่า  กร๊าก

ปกติเวลาใส่กระโปรงจะใส่กกน สปีด แล้วถึงจะสวมกระโปรง
วันนี้ก็แต่งปกติ พอเข้าห้องน้ำก็ถอดตามเสตปขาไม่ค่อยดีก็ถอดค้างๆ คาๆ ไว้ที่ขาข้างนึง  อืมมมมห์
ตะนี้พอใส่กลับดันข้ามไปสเตปนึง ใส่สปีดแล้วกระโปรงเลย  อ๊าง~

กลับมานั่งทำงานก็สงสัยนะว่าอะไรนูนๆ ที่ขาซ้ายแต่มิได้นำพา 55+
จนสอนเสร็จเข้าห้องน้ำอีกรอบ
ชิบหาย กกน. ไปไหนวะ ๆๆๆๆๆๆ
หันซ้ายหันขวา คิดซักพัก ต๊ะเอ๋ อยู่ที่ขาซ้าย สวัสดีอีกครั้งค่ะ คุณกกน  ฮือๆ~

บันทึกการเข้า
รอบละร้อยกว่าโลเองพี่ ฮือๆ~

ปล. เจ๊จอยยย กร๊าก
บันทึกการเข้า

<a href="http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf" target="_blank">http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf</a>

A Long Patience: Wish Us Luck (and Happy Anniversary)
ตัวแม่มาแล้ว   กร๊าก กร๊าก กร๊าก
บันทึกการเข้า

อันนี้เคยเล่าไว้ไหนไม่รู้ จำไม่ได้ ไม่ในฟอนต์ก็ต้องเฟซบุ๊คเนี่ยแหละ
คือเช้าวันทำงานวันหนึ่งตื่นมา รีบแปรงฟันอาบน้ำจะมาทำงาน ก็สะลึมสะลือแปรงฟัน
แล้วก็แบบ เฮ้ย ลิ้นมันไม่รู้รสว่ะ ทำไมมันฝาดๆ เฝื่อนๆ มีกลิ่นประหลาดๆ ไม่เชิงว่าเหม็นแต่ก็ไม่ปรกติล่ะวะ
ก็กะว่า แปรงๆ ไปก่อนเดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง คือส่วนตัวเนี่ยคิดว่าการที่ลิ้นไม่รู้รสนี่คือมึงป่วยหนักละนะ
ก็เริ่มนอยด์ กูดูแลตัวเองน้อยไปมั้ยวะ นี่กำลังเป็นอะไรที่แย่ๆ อยู่ใช่มั้ย คือนอยด์มากอะ
พอบ้วนปากเสร็จก็จะล้างหน้า ก็หยิบโฟมมาบีบ อ้อ.. เมื่อกี้กูเอาโฟมมาใส่แปรงนี่เอง
ปริศนาคลี่คลายแล้ว  กร๊าก

หลังจากไปโพสต์ไว้ (ที่ไหนซักแห่ง) เจ๊จอยก็มาเม้นว่า
โฟมอีกยี่ห้อนึง รสชาติแย่มาก
คือนางก็เคย บีบโฟมใส่แปรงสีฟันเนี่ย
ถึงได้ยกให้เป็นตัวแม่  กร๊าก
บันทึกการเข้า

ตั้งแต่มีลูก ผัวเมียเมืองทองสมงสมองไปหมดแล้วเหมือนกัน
ทั้งเรื่องลืมของ, เรียงลำดับเหตุการณ์/จำเหตุการณ์ไม่ได้ว่าเกิดวันนี้หรือวันก่อน
2 อันนี้เป็นประจำเกือบทุกวัน  ฮือๆ~

ล่าสุด เมื่อวาน
ติ๊กจะอาบน้ำ ก็ถอดเสื้อผ้าปกติ แล้วก็โยนชุดชั้นในลงถังขยะก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ  ฮ่าๆ ฮือๆ
บันทึกการเข้า
โยนไปไว้กับแพมเพิร์สเปื้อนอึด้วยป่าว  กร๊าก

มันใช่เลยอะพี่เจน ที่แบบ เรียงลำดับเหตุการณ์ไม่แม่น
จำไม่ได้ว่าเรื่องนี้พูดกับใครไว้วะ
นี่ประคองสติไว้ได้ด้วยเมโมต่างๆ นะ ถ้าไม่จดนี่ไม่เหลือ
ทุกครั้งที่โก๊ะเสร็จต้องบอกตัวเอง สมาธิๆๆๆ ฮ่าๆ ฮือๆ
บันทึกการเข้า

ลืมของ ลำดับเหตุการณ์ผิด จำไม่ได้ว่าเรื่องนี้พูดกับใคร
เรื่องพวกนี้มันอยู่ในชีวิตประจำวัน เป็นปกติของสมองเรา ฮ่าๆ ฮือๆ
บันทึกการเข้า

หน้า: [1] 2 3 4 5 6
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!