กลับมาต่อแล้ว
ความเดิมตอนที่แล้ว หลังจากพอมันเริ่มขายได้ (ยุคนั้นขายในเว็บบอร์ด เฟซบุ๊กยังไม่ดัง)
ก็มีคนทำงานเยอะขึ้น คราวนี้ที่เริ่มไม่พอ
การผลิตจะใช้พื้นที่บ้าน(โบว์) ไม่ได้ละ
เราเลยไปเช่า "บ้านสีชมพู" (เป็นโค้ดเนม) ในซอยข้างๆ
หมู่บ้านที่อยู่เนี่ย เป็นทาวน์เฮาส์ 2 ชั้น หน้ากว้าง 4.5 เมตร
บ้านพ่อแม่โบว์เป็นบ้านในถนนเส้นเมน ส่วนบ้านสีชมพูอยู่ในซอยถัดเข้าไป
เจ้าของบ้านตาบอด แต่บ้านสีชมพูนะ
ก็เอาข้าวของเข้าไป ติดแอร์ ด้านหน้าบ้านเป็นสต๊อกของ (ไม่ได้จอดรถ)
เปิดประตูเข้าไปเป็นห้องแอดมิน มีคอมพ์ 2 เครื่อง
ส่วนข้างในเป็นส่วนโปรดักชันทั้งชั้นหนึ่งชั้นสอง (เย็บ ตัด แพตเทิร์น ฯลฯ)
ติดไฟเพดานกันเอาเอง เพราะเนื่องจากมันเป็นบ้านแบบนี้ เลยไม่มีหน้าต่าง
และท้ายสุดเป็นครัวครับ แต่เป็นครัวที่ไม่ได้มีการระบายอากาศอะไร
เพราะด้านหลังก็ถูกต่อเติมจนเต็มเรียบร้อย แต่ยังเอาไว้ตำส้มตำกินข้าวกันได้แบบเล็กๆ
ก็อยู่กันไปได้เป็นปีๆ เหมือนกันนะ ในแบบไม่ค่อยถูกสุขลักษณะนี่แหละ
จนร้านค่อยๆ โตขึ้น กิจการเริ่มขยายขึ้นตามข้นบันได
จนรู้สึกว่าบ้านสีชมพูเริ่มไม่พอ เราเลยมีโครงการคิดใหญ่
ว่าจะซื้อบ้านมาทำร้านตัดเย็บให้มันเป็นกิจจะลักษณะซะเลย…
และเป็นที่มาของ
บ้านสีส้ม เดอะโปรเจกต์ซึ่งอยู่ในกระจู๋ที่ตั้งแยกออกมา เพราะเล่าเยอะ 55555
