กลับมาอีกแล้ว
รอบนี้ออกแนวทั้งจนทั้งกาก
คราวก่อนทำขนมจีนน้ำยาปู ใส่ผักดอง
เส้นขนมจีนยังเหลือ ผักดองยังเหลือ น้ำพริกน้ำยาโลโบ้ก็ยังมี
เลยจัดอีกรอบ
คราวนี้ในน้ำยาใส่แค่ปลาทูน่า
โปะด้วยผักดองและถั่วฝักยาวที่เหลือจากทำหลนถวายวัดเมื่ออาทิตย์ก่อนนู้น (ต้มเสร็จแล้วแบ่งแช่ช่องฟรีซไว้)
แบ่งให้แฟลตเมต2 แล้วยังเหลือกินได้สองมื้อฟินๆ
ลองทำไข่ออนเซ็นตามสูตรในเน็ต
เทน้ำร้อนใส่ชามไข่แล้วทิ้งไว้ 15 นาที
เนื้อไข่แดงกลมดิ๊ก เนื้อนวลเนียนสวยงามมาก นึกถึงยำไข่น้ำพุร้อนที่กินที่แจ้ซ้อนเลย
เดี๋ยวคราวหน้าจะทำเป็นยำ น่าจะอร่อย
อยากกินคาโบนาร่า
ทำเสร็จใส่กล่องไปกินเป็นมื้อเที่ยงได้สองมื้อ นี่แบ่งออกมากินนิดเดียวให้พอหายอยาก
ผัดมโนมาโบโทฟุ
จริงๆ คือเต้าหู้ผัดพริกเผา
หาน้ำจิ้มพริกกุยหลินตามสูตรไม่ได้ ใส่พริกเผาไปแทน ออกมาแดงเหมือนกัน
เยอะมาก แบ่งกินได้สี่มื้อ
อยากกินหมูกรอบมานานแสนนาน ไปร้านจีนมาหลายรอบก็หมดตลอด
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาเลยไปมันตั้งแต่ร้านเปิด สุดท้ายก็ได้กิน
ซึ่งร้านจีนนี้ได้ชื่อว่าให้เยอะมาก แบ่งกินได้สามมื้อ
เวลาเราสั่งหมูแดง หมูกรอบ ก็จะเลือกได้ว่าจะกินกับอะไร
ข้าวสวย (หุงเองก็ได้ ไม่เอา) หมี่เหลือง เลือกได้จะลวกหรือกรอบ แล้วเพิ่งรู้ว่ามีเส้นใหญ่ให้เลือกด้วย
เลยเลือกเส้นใหญ่เพื่อความคุ้มค่า
8.8 ปอนด์ โคตรคุ้มเลยค่า
ข้างใต้ชิ้นหมูกรอบหนาๆ นั่นก็ยังมีหมูกรอบอยู่อีกชั้นนึง
ชั้นล่างสุดเป็นผัดผักคล้ายๆ ราดหน้า
เลยจัดเมนูนี้ (หมี่กรอบจากร้านจีนเนี่ยแหละ)
นี่แบ่งหมูปริมาณเท่าๆ กันไปกินกับข้าวสวยราดซีอิ๊วดำแล้ว
ยังเหลืออีก กะว่าเดี๋ยวจะผัดกะเพราหมูกรอบ
แต่หมูกรอบของร้านจีนมันไม่กรอบเหมือนที่กินที่ไทย
ไว้เฮี้ยนๆ จะลองทำกินเองดู
ยังจำฝอยทองกันได้ใช่มั้ยคะ
การทำฝอยทองมันต้องการแค่ไข่แดง
ใช้ไข่แดงไปตั้งแปดฟอง
ไข่ขาวเหลือบานเบอะ เราจะทิ้งให้เสียคอนเซปต์คนจนๆ ก็ใช่ที่
เลยจับมาผัดกับแตงกวาที่ซื้อมาตั้งแต่ตอนทำหลนไปถวายพระ
แบ่งกินได้สามมื้อเลยค่ะคุณผู้ชม
ไข่ขาวยังไม่หมด เส้นใหญ่จากร้านจีนก็ยังอยู่
จับมารวมตัวกันเป็น ผัดซีอิ๊ว
แน่นอนค่ะว่าผักกาดขาวและแครอทนั้นก็ซื้อมาตั้งแต่ทำหลนไปวัด
นี่แบ่งกินได้อีกสามมื้อค่ะ
ตอนอยู่ไทย คิดว่าทำอาหารกินเองคือแพงกว่าซื้อมาตลอด
แต่พอลองมาทำอย่างจริงจัง ซื้อวัตถุดิบมาพอใช้ไม่เหลือทิ้ง
มันโคตรถูกเลยนี่นา
