นี่คือภาพเหตุการณ์จากคืนวันที่ 26 เหตุการณ์ชุมนุมที่ท้องสนามหลวง
ออกตัวด้วยความร้อนตัวว่า เราไปในฐานะสังเกตการณ์
อยากได้ยินกับหู ได้เห็นกับตาตัวเอง ไม่ได้เป็นการเลือกข้าง
เพราะขอแค่ได้อยู่ข้างเธอก็ไม่เอาข้างไหนอีกแล้ว
และที่สำคัญ ไกล้บ้าน ไกล้มหาลัย
ปกติมีงานสนามหลวงก็เดินเล่นบ่อยๆ
อันนี้ก็นับได้ว่าเป็นการไปเดินเล่นชิวๆได้เหมือนกัน
แค่เปลี่ยนจากเดินข้าวสารมาเป็นเดินดูม็อบชิวๆ
อากาศเย็นสบาย ลมพัดเอื่อยๆ สบายใจเฉิบ
ทางเข้า รถตำรวจดูแลสถานการณ์ พร้อมคำขวัญให้ชุมนุมโดยสงบ
เอฟทีเอ วอทช์ รีทัชได้ฮาศัด งานออกแบบระดับนี้ เป็นฝีมือของมืออาชีพชัดเจน
น้องๆนักศึกษาพยาบาล เห็นแล้วอยากป่วยขึ้นมากระทันหัน
มาถึงหน้าเวทีแล้ว ภาพประกอบวุ่นลูกกะตามาก
สามทุ่มกว่า อยู่ไฟกูปะทุขึ้นวาบที่ฝั่งกองทัพธรรม ควันพุ่งตลบ
ผมอยู่หน้าเวที ตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่าอะไรเกิดขึ้น แต่อุปทานระบาดหมู่มันทำให้ทุกคนคิดเหมือนกันว่า
ตายห่า ไอ้ยุทธมันส่งคนมาปาระเบิด เกิดอาการอื้ออึง ผุดลุกขึ้นกันทั้งสนามหลวง
ถึงกับบางคนหยิบกระเป๋าเตรียมวิ่ง บางคนคงเตรียมวิ่งเข้าใส่ไอ้คนที่อาจหาญมาปา
ชุลมุนชุลเกอยู่แค่แป็บเดียว เรายังนึกในใจอยู่ว่า โห เอาแล้วไงมึ๊ง เริ่มมันแล้ว
พิธีกรบนเวทีก็บอกว่า หม้อแปลงปั่นไฟระเบิด
ทุกคนก็ถอนหายใจกันเฮือกใหญ่ แต่เรายังคิดอยู่ว่าเป็นการพูดแก้สถานการณ์
อาจมีระเบิดพลีชีพก็เป็นได้ พอดีกับที่เคยจัดงานนอกสถานที่ทำนองนี้
เลยนึกออกว่ามันต้องเป็นรถเจนชัวร์ (รถเจนคือรถปั่นไฟสำหรับงานนอกสถานที่)
ก็รีบวิ่งไปที่รถนั่น เพราะตอนเข้ามาก็เดินผ่าน
เมื่อวิ่งผ่านกองทัพธรรม ที่สมณะผุดลุกมองไปที่เหตุการณ์ข้างหน้า
จนถึงจุดที่รถปั่ันไฟจอดอยู่ พอควันที่พวยพุ่งเริ่มเบาบางลง
ภาพที่เราเห็นคือ ....!
To be continued...