ตำนาน BATTLE R0YALE (แตกหน่อ)

แบทเทิ่ล รอยัล

เดอะ ฟoนต์!!!

ตอนที่แปด

"เดินเร็ว ๆ หน่อยซี่"

"เร็วสุดแล้วเจ๊"

เสียงเจื้อยแจ้วโต้ตอบกันไปมาระหว่างกัมกับเฟิร์น ทั้งสองคนเดินนำกลุ่มแอนไปยังภูเขาลูกนั้นหลังจากรวมกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว - แต่ทั้งสองคนก็เถียงกันไม่หยุดเลยระหว่างทาง

"สองคนนั้นช้า ๆ หน่อยก็ได้นะ" แอนร้องบอก พลางหันไปมองโอ้เอ้กับอ๋าห์ที่เดินตามมาเรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ เหมือนไปจ่ายตลาด "สองคนข้างหลังก็เดินไว ๆ หน่อยสิ"

"เราจะไปไหนกันน่ะแอน" กัมหันมาถามขณะที่เฟิร์นหยิบคัทเตอร์ขึ้นมาหมุนเล่น

"ตึกใหญ่ ๆ นั่นน่าจะพอเป็นที่หลบได้" แอนพึมพำ พลางลูบคางอย่างใช้ความคิด "กัม นายคิดว่าใครเป็นไอ้บ้านั่น"

"ไอ้ที่พูดใส่ลำโพงนั่นน่ะหรอ"

"ใช่ - ที่แน่ ๆ ต้องเป็นคนที่รู้เรื่องเว็บฟoนต์เป็นอย่างดี - ไม่งั้นคงไม่พาพวกเราทั้งหมดมารวมกันที่นี่ได้หรอก" แอนว่า

"พี่ก็ว่างั้น" ลุงอ๋าห์เห็นด้วย มือข้างขวายังคงกำหนังสือเล่มบางไว้ขณะที่มือซ้ายยกขึ้นเกาหัว "ว่าแต่ เฟิร์น - ข้างหน้านั่นมีคนอยู่รึเปล่า"

แอน โอ้เอ้ และกัมหันกลับไปมองราวกับถูกไฟช็อต เฟิร์นกำลังโยนคัทเตอร์สลับมือซ้ายขวาไปมาขณะที่ยิ้มแย้มอย่างผิดปกติ - ร่างดำ ๆ ห้าร่างนั่นยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้าพวกเขา

"ขะ ขาจรจากเฉลิมไทย" กัมเอ่ยอย่างไม่แน่ใจ

"รู้ได้ไงว่ามาจากเฉลิมไทย" แอนถาม

"ไม่รู้ - เดาเล่น ๆ ไปงั้น ๆ แหละ" กัมแลบลิ้นเป็นเชิงเล่นมุk เกือบโดนลุงอ๋าห์ตบหัวทิ่ม "ว่าแต่คงไม่มาเจรจาอยู่แล้วสินะ"

ขาจรร่างดำยังคงยืนนิ่ง

"งั้นก็โอเค เฟิร์น ลุยเลย"

"ทำไมหนูคนเดียว..."

"อีกฝ่ายเป็นแค่ขาจรเอง - ง่าย ๆ ไม่กี่เช้งก็หลับแล้ว"

ดูเหมือนเหล่าคนที่ถูกสบประมาทจะได้ยินเข้า เพราะไม่กี่วินาทีต่อมา ร่างดำร่างหนึ่งก็กระโดดข้ามหัวเฟิร์น พุ่งไปยังกัมในทันทีทันใด!!!

แต่...

ฉึก!!!

ขาจรคนนั้นชะงักกึกอยู่ตรงหน้ากัม ชายร่างสูงเลิกคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นเลือดพุ่งกระฉูดออกจากด้านหลังอีกฝ่าย - ขาจรคนนั้นร้องครางด้วยความเจ็บปวดก่อนจะล้มลงบนพื้นอย่างช้า ๆ เผยให้เห็นคัทเตอร์ที่ดึงใบมีดออกมาสามสี่เซ็นติเมตรกำลังปักอยู่คาท้ายทอยพร้อมกับเลือดสด ๆ สีแดงฉานไหลซึมออกมา - เฟิร์นเดินช้า ๆ มายังร่างนั้น ก่อนจะก้มลงและกระชากคัทเตอร์ออก!!!

ปึ่ด!!!

ตัวเลขหนึ่งสีเขียวพุ่งออกจากร่างของผู้เคราะห์ร้าย ก่อนจะพุ่งหายเข้าไปในตัวเฟิร์น เกิดแสงสว่างวาบ และเลขบนหน้าอกเฟิร์นก็กลายเป็นเลขสอง

"นี่สำหรับการก้าวข้ามหัวชั้น" เสียงเย็น ๆ ของเธอบ่งบอกถึงความสนุกสนาน ทำให้สี่คนที่เหลือถึงกับเสียวสันหลังวาบ

"เอ้อ - ไหน ๆ ก็ไหน ๆ" แอนดัดนิ้วไปมาข่มขวัญ "เดี๋ยวชั้นจัดการที่เหลือเอง"

กัมกับเฟิร์นพยักหน้า ก่อนจะหลีกทางให้ ทิ้งให้ขาจรมองหน้ากันเลิกลั่ก แอนทิ้งแขนสองข้างลง ก่อนจะก้มหน้าลงต่ำ หายใจแผ่วเบาเหมือนกำลังจะทำอะไรซักอย่าง

และพริบตานั้น เขาก็สะบัดหน้าขึ้นมา!!!

"ขอไลฟ์พวกแกเถอะนะ!!!"

ซาฟิเร่หันขวับเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องดังก้องมาจากป่าทึบ พวกเขาคนอื่น ๆ ที่กำลังปีนเขาอยู่ก็หยุดกลับมามองเช่นกัน

"่ท่าทางคงมีคนโชคร้าย" สามว่า พลางเขม่นมองไปยังกลุ่มควันฟุ้งอยู่ด้านในเงามืด "ไปกันต่อเถอะ"

"ขออย่าให้มาถึงเราก็แล้วกัน" นานาทิ้งท้าย ก่อนจะเดินขึ้นเขาตามทั้งสามคนไป

แอนยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก เมื่อเห็นซากร่างของขาจรทั้งสี่คนกระจัดกระจายอยู่บนพื้น เลือดสีแดงสดไหลเปรอะไปทั่วบริเวณ เขาปาดเลือดบนใบหน้าของตนด้วยแขนเสื้อ ก้มหน้าลงมองไลฟ์ของตนที่เด้งขึ้นมาเป็นเลขห้า ก่อนจะเดินตามหลังกัมและคนอื่น ๆ ไปยังตึกกลางหุบเขา

"ชัยชนะต้องเป็นของชั้น"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ตำนาน BATTLE R0YALE (แตกหน่อ) (อ่าน 83603 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้