ยังยืนยันในเรื่องวัฒนธรรมจ้ะ (ไม่มีคำว่าไทยต่อท้ายนะ)
คนเราจะน่ารักหรือเปล่าก็อยู่ที่ตรงนี้แหละครับ
กรณีตัวอย่าง ถึงยกมากี่รอบ ถ้าเรามองต่างกันก็คงไม่เข้าใจหรอกครับ
แต่รู้แค่ว่า
พี่ว่า แค่ไม่ทำให้คนเกลียด มันก็เป็นคุณูปการใหญ่หลวงต่อชีวิตแล้วล่้ะครับ
เห็นด้วยครับ
เคยคุยกับฟ้า ฟ้าบอกว่าจะกรอกช่องไม่นับถือศาสนา
ตูบอกไปว่าตูกรอกพุทธทุกทีแหละ เพราะ "วิถี" ของตูเป็นพุทธ
ถึงจะไม่ได้ชอบการไปนั่งเอามือจิ้มหลังคนที่ถวายของพระ เพื่อให้บุญมันแผ่ตามผิวหนังมาถึงก็ตาม
แต่ยังไงตูก็ยังรู้สึกว่า เออ พุทธนี่มันของพ่อแม่พี่น้อง เพื่อนฝูง ญาติโยมเรานะ
ไอ้สิ่งนี้แหละครับ ไอ้การหล่อหลอมนี่แหละครับที่สิริรวมเรียกได้ว่าวัฒนธรรม
เรานับถือเพราะเห็นว่าน่านับถือ ก็เท่านี้เองครับ เป็นเรื่องของหัวใจล้วนๆ
(เคยแว้บไปศรัทธาคริสต์ก็ตอนเด็กมากๆ เรียนประถมที๋โรงเรียนคริสต์
โดนครูกล่อมให้อ้อนวอนพระเจ้า แต่อ้อนไปก็ไม่เคยได้ซะทีเลยเลิก)
ทีนี้ลองเปลี่ยนจากคำว่าศาสนามา พุทธ เป็น กษัตริย์
ผมก็ยังนับถือด้วยเหตุผลเดียวกันกับข้างบนครับ
แต่นั่นก็เป็นแค่เสี้ยวหนึ่งเท่านั้นของความเคารพเทิดทูนสถาบันนี้
นี่ก็เหมือนกัน เป็นเรื่องของหัวใจครับ
ที่คุยกันในที่นี้ รู้สึกว่าประเด็นไม่ได้อยู่ที่เรื่องกฎหมาย
ส่วนตัวก็มองว่าไม่ใช่เรื่องที่ผิดกฎหมายเหมือนกันครับ
แต่จะผิดหรือไม่ผิดจริงๆ ก็ไม่ใช่เรื่องที่เราแค่อ่านตัวอักษรแล้วไปตีความ (โอ้ย ภาษานักกฎหมายนี่ดิ้นได้จะตายชัก)
ที่แน่ๆ มันคงคล้ายๆ กับนักการเมืองเวลาเขาไม่เข้าใจเรื่องจริยธรรมนั่นแหละครับ
อะไร ผมไม่ได้ทำผิดกฎหมายอะไร แค่ %@#$%@#$%@$ เอง
ไหน กฎหมายเขียนไว้ตรงไหน
ฮ่วย