เอนท์ตอนม.4 ไม่ติด
ม.5 ติด เศรษฐศาสตร์-เกษตร มข. ไม่เอา (ไปดูผลแล้วเจอรุ่นพี่กินเหล้าขาวล้อมวงร้องเพลงให้เรา เลยไม่กล้าเข้า)
ม.6 โควต้า การตลาด มข. เอาเหอะขี้เกียจสอบแล้ว
สมัยนั้นอาศัยดูทั้งทางเน็ตแล้วก็บอร์ดที่มหาลัย (ไปดูทั้งมมส. กับ มข. ขี้เห่อมาก)
คิดย้อยกลับไปแล้วชอบยุคก่อนๆ ส่องเทียน/ไฟฉายดูผลเอนท์ นั่งถ่างตาลุ้นผลเอนท์ตั้งแต่เที่ยงคืน ได้บรรยากาศดีจริงๆ
จำได้สมัยพี่สาว2คนโตยังเป็นการลงเอนทรนซ์แบบเดิม ลงไปก่อนแบบเสี่ยงดวงแล้วก็สอบครั้งเดียว) เป็นยุคโทรศัพท์สอบถาม หน้าที่เราคือกดโทรศัพท์มือเป็นระวิงต้งแต่บ่ายโมงยันบ่าย3 สายไม่ว่างซักที แต่พอรู้ผลว่าได้เท่านั้นหล่ะ เฮกันลั่นบ้าน (กดspeaker phoneให้ได้ยินทั่วกัน) ข้างบ้านตกใจเสียงเฮนึกว่าถูกหวย
(จริงๆ มันยิ่งกว่าถูกหวยอีกนะ)