หน้า: [1] 2 3 4 5 6 7 8 ... 19
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องราวของคนหน้าแตก - เสียหน้า  (อ่าน 69171 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
อยากรู้จังว่าเวลาหน้าแตกต่อหน้าคนจะเป็นอย่างไร
ใครมีเรื่องราวของการหน้าแตก หน้าแหก เสียหน้า ของตัวเอง หรือของเพื่อนๆ ก็มาเล่าให้ฟังกันหน่อย....
ส่วนของผม ไปเรียบเรียงก่อนนะ  บางเรื่องรับรองว่าขำขี้แตกขี้แตน
  หัวเราะรอได้เลย....
บันทึกการเข้า

มหาให้มหาไปหามหาถ้ามหาไม่ไปหามหาหมาจะมาหามหา
มารออ่านค่า  กรี๊ดดดดด




ส่วนเรื่องตัวเอง เยอะ ง่ะ  ฮือๆ~
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
สดๆร้อนๆ วันนี้เลยค่ะ  ง่ะ

ไปต่อแถวรอตรวจร่างกาย แล้วมันต้องเข้าเป็นแถวๆ
จั๊ว กับ เพื่อนจั๊ว อยู่หัวแถวคนละแถวกัน แล้วก็คุยๆกันเมามัน
ละทีนี้ แถวมันก็เิริ่มเดินเข้าข้างในไปตรวจ
ัจั๊วก็เดินตามเพื่อนไปเลย แล้วเพื่อนอีกคนก็เรียกจั๊วไว้ พึ่งรู้สึดตัวเลย เดินไปแบบอย่างเนียน
ทีี้้คนทั้งแถวจั๊วแถวเพื่อนจั๊วหันมามองกันหมดเลย แล้วขำกันทั้งแถว รุ่นพี่อีก  ฮือๆ~


เก๊กซิม ตั้งแต่เข้าคณะเลยค่ะ  ง่ะ
บันทึกการเข้า

there are no regrets in life, just lessons . .
อย่าให้เล่าเลย  หน้าแตก

อาย
บันทึกการเข้า

Today you , Tomorrow me.
นั่นสิ อาย
55
บันทึกการเข้า
เคยเกือบเสียชีวิตอ่ะครับ  เกย์แอบ
บันทึกการเข้า

วาว วาว เสียงรถไฟแล่นไปฤทัยครื้นเครง
เอา....เอาเข้าไป
มัวแต่อายกันแล้วจะรู้เรื่องไม๊เนี่ย....
บันทึกการเข้า

มหาให้มหาไปหามหาถ้ามหาไม่ไปหามหาหมาจะมาหามหา
เล่าก็ได้  เอือม


ตอน ป.5 ชอบไปขี่จักรยานที่สวนสาธารณะมาก
(เพิ่งหัดตอนนั้นแหละ)

ก็ไปกันทั้งครอบครัว
ทีนี้ตอนขากลับ เดือนไม่ยอมเดินตามแม่
เดินหนีเลี่ยงไปอีกทาง
แล้วก็เดินๆๆ
ซักพักแม่ก็กรีดร้อง

"ออกม้าา เดินลงไปบ่อส้วมทำไมฮะ  โวย "

 เฮ้ย!?
เฮ้ย ตอนนั้นไม่รู้จริงๆ ว่ามันเป็นบ่อส้วม
เห็นว่าเป็นทางเดินดินธรรมดาๆ
ก็เปื้อนตั้งแต่หัวเข่าถึงเท้า แม่ก็จับไปล้างพร้อมบ่นๆๆ
มันนึกบ้าอะไรวะ เดินลงไปในบ่ออุนจิ
ดีนะ ที่ตูไม่หัวทิ่มลงไป  เอือม

หลังจากนั้น สวนสาธารณะก็มีโครงการถมบ่อนั้นทันที
โอ้วว... กร๊าก




อายจิ๊บเป๋ง  เอือม
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
 :42:ล่าสุด
ไปดรีมเวิลด์
ไปยืนตรงซูปเปอร์สแปลช สตรงสะพาน

แล้วถอดรองเท้า

ตอนน้ำมาพี่ทัก
หันไปปั๊บ

 ฮือๆ~ น้ำซัดเ้ข้ามาไม่ทันตั้งตัวอ่ะ หกล้มมันกลางสะพานเลย มีแต่คนมอง

โคตรอาย  เอือม
บันทึกการเข้า

ยิ้มน่ารัก น้องดำ
 กร๊าก กร๊าก กร๊าก กร๊าก กร๊าก










จั๊วไม่ได้ขำอะไรนะคะพี่เดือน  ฮิ้ววว
บันทึกการเข้า

there are no regrets in life, just lessons . .
หน้าแตกล่าสุด

เร่บอกว่าเร่ลืมอัพบล็อก

ไปนั่งรอรีเฟลชบล็อกเร่ตั้งนาน


 :08:บล็อกมินิฯซะงั้น
บันทึกการเข้า

ยิ้มน่ารัก น้องดำ
 ชิ ชิ ชิ


ตอนมหาลัยนี่ก็โคตรอายนะ
ในจู๋ระบายอารมณ์อ้ะ

คิดดู คนตั้งพันกว่า พี่เค้าจับไปเป็นลีดไม่เยอะไง
ฟีลแบบ ภาคภูมิใจ กะเดินแบบ โฉมเฉย โฉมงาม อร่ามแท้ แลตะลึง  กร๊าก
(โคตรหลงตัวเอง)

แง่ง
สะดุดเอาบันไดขั้นสุดท้ายยังกะในหนัง
ตอนเดินลงแรกๆ บรรยากาศเงียบสนิท
พอสะดุดปุ๊บ ก๊ากกันทั้งคณะ
โอ้ว หมดกัน ภาพพจน์ฉัน
พี่เค้าบอกว่า "น้องครับ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้นะครับ  ฮิ้ววว"

อ๊ายอาย  ฮือๆ~
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
ไม่ได้ตั้งใจจะฮานะคะพี่เดือน  (เหงื่อแตกพลั่ก)
บันทึกการเข้า

ยิ้มน่ารัก น้องดำ
เรื่องทักคนผิด นี่ประจำเลย


แต่โดนรุ่นพี่แหกตานี่สิ อย่างเนียน

ไปรับเพื่อนใหม่ เจอคนนึงหน้าเหมือนรุ่นพี่ที่รร.มาก
เดินเข้าไปถามเ้ค้าเลย กลางวง ว่าพี่อยู่ซย.รึเปล่าคะ
เค้าหลอกว่าเป็นเด็กต่างจังหวัด ไอเราก็เชื่ออีก  เอือม เอือม เอือม

พอตอนเฉลย ไอคนที่คุยอย่างสนิทสนมรุ่นพี่ทั้งนั้น  อี๋~
ชิส์ ว่าแล้ว รร.เซนต์มาร์ติ่ี้ จากเชียงราย  โวย
บันทึกการเข้า

there are no regrets in life, just lessons . .
ไม่เป็นไรจ้ะ
เพื่อความสุขน้องๆ
พี่ยอมได้






(จริงๆ คือก็โดนแบบนี้มาหลายรอบแล้ว  ฮือๆ~)
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
หน้า: [1] 2 3 4 5 6 7 8 ... 19
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!