ยกตัวอย่างเป็นภาษาไทยแล้วกันนะครับ อธิบายลำบาก เช่นๆๆ
ฝรั่งต้องการให้ช่วยแปลอังกฤษเป็นไทย คำว่า I want to eat this.
ก็จะได้คำแปลเป็นภาษาไทยว่า ตัวข้าพเจ้าเองมีความต้องการปรารถนาที่จะลิ้มรสรับประทานสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าเหล่านี้
ทั้งๆ ที่มันแปลได้ง่ายกว่านั้นคือ ฉันอยากกินไอนี้อะ
เว่อร์ไป... เค้าคงแปลประโยคนั้นว่า "ข้าพเจ้าประสงค์จะสำเร็จความใคร่ในอันที่จะรับประทานสิ่งนี้" ก็เท่านั้นเอง, 55+
----------------------------------------
ความจริงก็คือ ก็รู้นะว่าที่แนะนำไปมีที่ผิด และใครจะทำอะไรถูกต้องหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นนั้นไม่มีอยู่แล้ว,
จึงได้บอกไปว่า ควรไปตรวจสอบกับพจนานุกรมหรือตำราอื่น ๆ อีกทีเป็นต้น เช่น unemployed นั่นแหละ.
กับทั้งไม่มีมูล หมาจะขี้ได้ไง, และในเมื่อหมาขี้ออกมาแล้ว ก็ควรจะแยกให้ดูมูลของขี้นั้นด้วย จึงจะถูกต้อง.
ดังนั้น ในอันที่มากล่าวหากันว่า
๑) ก็แค่เห็นว่า น้องเค้ามั่นใจมากไปหน่อย แล้วคนที่ไม่รู้เรื่องก็ชื่นชม เผลออาจจะเชื่อตามไปซะหมด
๒) ใช้คำฟุ่มเฟือย
๓) สื่อความหมายไม่ตรงกับ context ศัพท์ หรือไวยกรณ์ที่เค้าใช้กันจริง ๆ ในทางปฏิบัติหน่ะ
๔) มันไม่ใช่อย่างที่น้องเค้าเข้าใจอ่ะค่ะ
๕) misleading มาก ๆ เลยอ่ะ
๖) แถมยังชอบไปบิดเบือนเนื้อหาและความหมายที่ต้องการจะสื่อจากใจความดั้งเดิมที่แท้จริงมากๆอีกด้วย
ก็ควรจะแถลงรายละเอียด เป็นต้นว่า ยกตัวอย่างสักนิดสักหน่อย เพื่อประกอบคำกล่าวหานี้,
ซึ่งเค้าเองก็ได้เตรียมคำต่อสู้คดีไว้เรียบร้อยแล้ว, ส่วนที่ผิดจริงก็จะได้แก้ไขปรับปรุงต่อไป.
จึงขอให้คุณขาจรได้ดำเนินการต่อไปด้วย
ป.ล. (๑) "อะ" ก็อ่านว่า อะ อยู่แล้ว ใส่ไม้เอกมาเป็น "อ่ะ" มันก็อ่านว่า "อะ" อยู่ดี, เช่นเดียวกับคำว่า "หน่ะ" ไม่ต้องใส่ไม้เอกก็ได้.
(๒) เขาเรียก "ไวยากรณ์" หรอก.
(๓) พูดไทยคำต่างด้าวคำ ไม่ทำให้ดูดีมีชาติตระกูลขึ้นมาหรอกค่ะ. ไทยก็ไทย ต่างด้าวก็ต่างด้าวไปทั้งดุ้นเลยดีกว่า
