อ่ะๆๆๆ มาเล่าแล้วววว
บอกไว้ก่อนว่านี่คือการเดินทางไกลคนเดียวครั้งแรกในชีวิตของอรเลย ต่างจังหวัดก็ไม่เคยนะ
กระแดะมาออสเลย ความจริงอรก็ผ่านการตรวจพาสปอร์ตมาแล้ว ไปเอากระเป๋าแล้ว
แต่ประเทศนี้ไม่รู้จะกลัวอะไรกันนักหนา แสกนกระเป๋าก่อนออกอีกรอบ
นั่นแหละ เขาเรียกเข้าห้องเลย
แต่ก็เฉยๆนะตอนนั้น เพราะมีคนโดนเรียกเหมือนกัน แล้วเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิด (มั้ง)
ผสมกับที่ง่วงนอน มึนๆ
เขาก็ถามว่ามาทำอะไร รู้จักใครเหรอ อรก็ตอบได้ จนท. เป็นผู้หญิงหัวทองดูไม่ดุ ระหว่างนั้นเขาก็รื้อกระเป๋า
(แต่ไม่เละเทะนะ แต่รื้อทุกซอกทุกมุมเลย)
ในใบเข้าประเทศอรมีติ๊กช่องเอาของกินเข้าประเทศมาด้วย
เพราะยัยหมีเล็กออเดอร์ไว้
แล้วผลก็คือ!!!
มีป๊อปคอร์น
อ่า เขาคิดว่าอรจะเอาป๊อปคอร์นชุ่มเนยไปปลูกเราะ!! เขาก็ขอยึดไว้
(ในใจคิด อยากเอาอะไรก็เอาๆไปเหอะ หนูอยากเข้าประเทศ
)
แล้วก็มีผงอร่อยชัวร์ ถุงใหญ่!!!
อันนี้ก็หมีเล็กสั่งไว้
รูปเนื้อหมูใหญ่เบ้งเต็มซองเลย
เขาห้ามเอาเนื้อสัตว์ทุกชนิดเข้าประเทศอ่ะ
(คราวที่แล้วอิ่มยังเอาหมูหยอง หมูแผ่นเข้าได้เลย ชิ!!!!)
เขาก็ถามว่านี่คืออะไร
อรก็บอกว่า ไว้ทำอาหารไง ปรุงรสอ่ะ
เขาถามว่ามีเนื้อสัตว์ป่าว (ที่ซองเขียนส่วนผสมเป็นภาษาไทย)
อรเลยหยิบมาอ่าน (มีผงหมูด้วยอ๊ะ!!!)
เลยแปลให้เขาฟัง มีผงชูรสน๊า มีพริกไทย กระเทียม เกลือ (อ่านข้ามผงหมูไป)
รอดมาอีกอัน
รื้อไปเจอน้ำผัดไทย ที่ยัยหมีเล็กสั้งอีก!!!!
โอ้วววว กุ้งโชว์หราเต็มหน้าซอง
แต่โชคดีมีเขียนอธิบายเป็นภาษาปะกิด ว่าไม่มีเนื้อสัตว์ เลยรอด
แล้วเขาก็ถามอีกว่า ทำไมได้วีซ่า แล้วรีบเดินทางเลย
เอ้า แปลกเหรอ!!! ก็ฉันว่างช่วงนี้นี่ ยัยฝรั่งก็ Why? Why? โอ้วว ขี้สงสัยจริง
อธิบายไม่ถูก ยืนยิ้ม ทำหน้าหมีใส่ คิดว่าจะรอด แต่ไม่
เขาเลยเดินออกไปถามอิ่ม เลยรอดมา
ชิ พวกฝรั่งหวงประเทศ กรุงเทพที่ชั้นอยู่ยังเจริญกว่าเลยย่ะ!!!
------------
ตอนขากลับไม่มีปัญหา
แต่มารู้ที่บ้านว่ากระเป๋าโดนรื้อ และซิปโดนตัดไป ที่สำคัญคือเป็นซิปหน้า
ไม่มีที่ล็อก เปิดได้เลย แกจะมาตัดทำไม แล้วใครตัด โมโห
แต่ไม่มีไรหายนะ
