กระจู๋สูญเสีย » ฟอนต์.คอม

ปกติอยู่บ้านกินๆ นอนๆ นั่งมุดหัวอยู่หน้าคอมทั้งวัน(ทั้งคืน)

วันนี้เปิดเรียน(ทำขนม) วันแรก แค่ปฐมนิเทศน์ใช้เวลาาชั่วโมงเดียวเสร็จ
ประจวบเหมาะกับต้องรีบไปที่วัดไปช่วยงานศพ

เมื่อไปถึงพบว่าไม่ทันรดน้ำศพ พิธีเสร็จแล้ว
(ก็ดีเหมือนกัน ไม่อยากเห็นเพื่อนในสภาพไม่ดี อยากจำแค่ภาพที่เพื่อนยังเป็นเพื่อนเราไว้)
ที่งานไม่มีอะไรเลย มีแค่น้ำและเด็กๆ(คนในบอร์ด) 4-5 คน และเจ้าภาพหนึ่งคน
ก่อนพระจะสวดก็เลยได้ช่วยกันเตรียมของอย่างุนงง ไม่รู้จะใช้อะไรบ้าง (ดีที่วัดอยู่ในตลาด)

แม่เหนื่อยเกินกว่าจะมาดูแลในครัวได้ เกิดขลุกขลักนิดนึง
เจ้าภาพ(พี่ชายเพื่อน) คิดว่าขาดของหลายอย่างแต่จะไปซื้อเองไม่กล้าวานใคร
เราเลยอาสาไปหาซื้อให้เองในฐานะเจ้าบ้าน
(ไม่ใช่จะรู้จักอะไร หายไปเป็นชั่วโมงกว่าจะได้ตะเกียงมาจุดไฟหน้าศพ)

พรุ่งนี้เลยอาสาไปช่วยจ่ายตลาด เพราะเป็นคนเดียวที่ว่าง คนอื่นเค้าทำงานกัน
จ้างคนทำอาหาร แต่เค้าบอกให้จ่ายตลาดให้ด้วย เค้าทำอย่างเดียว
ก็เลยได้คิดเมนูอาหารกับป้าคนนึง(เพื่อนแม่เจ้าภาพ) ไว้สำหรับพรุ่งนี้

เกิดมายังไม่เคยช่วยงานใครจริงจังขนาดนี้
งานของญาติที่บ้านก็แค่เสิร์ฟน้ำ เพราะญาติเยอะคนทำเยอะไปหมด
งานนี้ถึงจะทำอะไรไม่เป็นเลย ก็จะช่วยในสิ่งที่พอจะช่วยได้

พรุ่งนี้เป็นเจ้าภาพ แต่ติดเรียนทำขนม จ่ายตลาดและเตรียมของเสร็จต้องไปเรียน
เวลาเรียนตรงกับเวลาพระสวดพอดี คงไม่ได้อยู่ช่วยรับแขก
คงได้แค่ไปช่วยล้างจานตอนพระสวดเสร็จแล้ว

วันนี้ไหว้ศพกล่าวอโหสิกรรมให้เพื่อนทุกอย่าง รวมทั้งหนี้สินที่ค้างคากันยกให้

เพิ่งรู้ว่าการไปช่วยงานศพก็รู้สึกดีแหะ
ได้ทำตัวเป็นประโยชน์กับคนอื่นบ้าง

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กระจู๋สูญเสีย (อ่าน 385335 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้