ไม่ได้เข้ามานาน ตั้งแต่ปีใหม่มีคนสูญเสียมากเลยทีเดียว
เสียใจด้วยกับทุก ๆ คนค่ะ
เราก็ว่าความทรงจำที่ดี ๆ และมีความสุข เป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากค่ะ
หลังจากที่ความเศร้าโศกผ่านพ้นไป เราก็จะนึกออกแต่สิ่งดี ๆ ที่เคยมีร่วมกัน
เราเองก็คิดว่าผู้ที่ล่วงลับไปแล้วคงพอใจที่เราจดใจในสิ่งดี ๆ มากกว่าสิ่งที่ทำให้ทุกข์
ของเราวันนี้ได้ข่าวคุณป้า (พี่สาวแม่) ที่แม่สายเข้าโรงพยาบาล
พอดีคุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่เลยต้องถามลูกพี่ลูกน้องแทน
น้องบอกว่าคุณป้า(แม่ของน้อง)ไปทัวร์กับเพื่อนแล้วรถประสบอุบัติเหตุ
แต่คุณป้าอาการไม่หนัก วันนี้ลุกขึ้นนั่งได้และทานอาหารได้บ้างแล้ว
ที่เศร้าก็คือน้าพร คุณน้าผู้หญิงข้างบ้าน ที่เป็นเพื่อนสนิทของแม่กับของป้า เสียชีวิตขณะเกิดอุบัติเหตุ
ได้ยินแล้วตกใจและเสียใจมาก เป็นเพื่อนบ้านที่เราสนิทที่สุดด้วย
ตอนเราไปเยี่ยมคุณตาที่แม่สาย มีงานบุญที่บ้าน น้าพรยังมาช่วยงาน ช่วยทำกับข้าวอยู่
พอเสร็จงานแล้วก่อนเรา พ่อแม่ จะกลับกรุงเทพ ยังพากันไปกิน MK สุกี้กันอย่างสนุกสนานอยู่เลย
เวลาเราไปเที่ยวบ้านคุณตา จะไปอยู่นานเป็นสัปดาห์ ทุก ๆ วันเดินออกจากบ้านมาต้องเจอน้าพร
บางทีก็เอาน้ำเอาขนมมาแจกเรา แวะคุยกันหน้าบ้านทุกวัน
แต่ต่อไปนี้เวลาไปบ้านที่แม่สายจะไม่ได้เจออีกแล้ว
คิดแล้วใจหาย... มาก ๆ
เมื่อกี้ร้องไห้ไปรอบนึงแล้วแต่ก็ยังอยากร้องอีก
สงสารลูกเค้าด้วย เด็กผู้หญิงวัยประมาณเตรียมเอนท์ หรือไม่ก็ปีหนึ่งเนี่ยแหละ...
ตอนนี้พยายามไม่คิดอะไรให้จิตตก =_=;; ปั่นงานอย่างเดียว
http://www.maesainews.com/plus/index.php?name=webboard&file=read&id=155อันนี้ข่าวที่ลูกกี่ลูกน้องเพิ่งแปะมาให้เมื่อกี้
